Wie dacht dat piraterij alleen maar weggelegd was voor nietsontziende stoere jongens heeft het lelijk mis. Hoewel er tal van verhalen bekend zijn over brutale mannelijke piraten, waren er ook vrouwen die schepen plunderden en bemanningsleden kidnapten. Vaak waren deze vrouwelijke piraten berucht om hun sluwheid en de wreedheid waarmee ze hun slachtoffers behandelden. Ze joegen onschuldige zeelui dikwijls nog meer schrik aan dan hun mannelijke concullega’s. Lees hieronder meer over tien gevreesde en meedogenloze vrouwelijke piraten.
Wil je meer weten over Piraten? Lees dan ook zeker ons lijstje van piraten weetjes.
10. Sadie de Geit
De ware naam van Sadie de Geit was Sadie Farrell. Ze groeide op in de armoedige vierde wijk van het negentiende-eeuwse New York. Op jonge leeftijd kwam ze al in de criminaliteit terecht. Ze stond erom bekend om met haar hoofd in de maag van haar slachtoffers te beuken en ze daarna te beroven. Dit leverde haar de bijnaam ‘Sadie de Geit’ op.
Volgens de verhalen werd een van haar oren afgebeten door Gallus Mag, een flink uit de kluiten gewassen vrouwelijke buitenwipper met wie Sadie voortdurend in de clinch lag. Na dit incident vertrok Sadie in 1869 naar West Side Manhattan, waar ze zich aansloot bij de Charlton Street bende. In een gekaapte boot voer ze samen met haar bendeleden de Hudsonrivier af en beroofde boerderijen en herenhuizen die aan de oevers van de rivier lagen. Ze schrok er niet voor terug om bewoners te kidnappen en losgeld te vragen voor hun vrijlating.
Na haar ‘carrière’ als vrouwelijke piraat kwam ze terug in de New Yorkse onderwereld terecht. Ze sloot vrede met Gallus Mag en kreeg zelfs haar oor terug, dat Gallus al die tijd in een pot azijn had bewaard…
9. Koningin Teuta
Een bekende vrouwelijke piraat uit de oudheid was koningin Teuta van Illyrië. Illyrië was in de derde eeuw voor Christus een koninkrijk langs de oostelijke kust van de Adriatische Zee.
Koningin Teuta, die over Illyrie regeerde van 232 tot 228 voor Christus, viel met haar zeerovers Griekse en Romeinse schepen aan. Het Romeinse Rijk breidde voortdurend zijn gebied uit en verklaarde de oorlog aan koningin Teuta.
Koningin Teuta was met haar piratenschepen niet opgewassen tegen de overweldigende Romeinse oorlogsvloot en moest het onderspit delven. Haar koninkrijk werd een vazalstaat van Rome. Ze mocht nog wel over haar volk blijven regeren, maar moest gehoorzamen aan de Romeinse bevelhebbers. Uiteindelijk zou ze eindigen als hofdame van de Romeinse consuls in Rome.
8. Grace O’Malley
Grace O’Malley was niet alleen een vrouwelijke piraat, maar ook een Ierse vrijheidsstrijdster. Ze ging de geschiedenis in als een voorvechtster van de Ierse onafhankelijkheid. O’Malley werd omstreeks 1530 geboren en was de dochter van een welgestelde handelaar, die het hoofd was van de O’Malley-clan. Dat Grace voor geen kleintje vervaard was, bewees ze toen haar man werd gedood door een rivaliserende clan. Grace begon prompt de bezittingen van de moordenaars te plunderen.
Intussen groeide in Ierland het verzet tegen de Britse overheersing. Toen de vader van Grace stierf, erfde ze zijn handelsschepen. Deze schepen gebruikte ze om als een ware piraat de Engelse handelsvloot te bestoken en te plunderen. Dit leverde haar de bijnaam ‘piratenkoningin’ op. De Britse bezetters reageerden op haar piraterij met het kidnappen van een zoon van O’Malley. Grace begon onderhandelingen met niemand minder dan de Britse koningin Elisabeth I. Haar zoon werd vrijgelaten, maar Grace moest voortaan de Britten steunen in hun acties tegen de Ierse rebellen. Omdat ze snel doorhad dat de Britten hun beloftes niet nakwamen, zette ze haar zeeroverij ongehinderd verder. Ze stierf rond het jaar 1603.
7. Jacquotte Delahaye
Over Jacquotte Delahaye doen vele verhalen de ronde, hoewel er geen doorslaggevend bewijs is dat ze echt heeft bestaan. Jacquotte zou volgens de legende omstreeks 1600 zijn geboren op Haïti. Haar vader was Fransman, haar moeder was Haïtiaanse en stierf bij haar geboorte. De vader van Jacquotte overleed tijdens haar jeugdjaren. Jacquotte moest alleen voor haar gehandicapte broer zorgen en zag geen andere uitweg dan piraat worden. Al snel maakte ze samen met enkele kompanen de Caribische Zee onveilig.
Op de hielen gezeten door de autoriteiten en door rivaliserende piraten, liet ze een tijdlang uitschijnen dat ze dood was. Ze deed zich voor als een man en leidde een bende van meer dan honderd piraten. Haar uitzonderlijke schoonheid en haar lange rode haren verraadden echter haar ware identiteit. Men gaf Jacquotte de bijnaam ‘Terug uit de dood’ toen bleek dat ze wel degelijk in leven was en nog steeds de zeeën onveilig maakte. Naar verluidt verloor Jacquotte het leven tijdens een schietpartij op een eiland dat ze in bezit had genomen.
6. Rachel Wall
Rachel Wall werd geboren rond 1760 en stamde uit een diepgelovige Presbyteriaanse familie uit Pennsylvania. Ze voelde zich echter al op jonge leeftijd aangetrokken tot de zee. Op zestienjarige leeftijd trouwde Rachel met zeeman George Wall. Na enkele jaren besloot het paar om de criminele toer op te gaan en te leven van piraterij.
Bij stormweer voeren ze de zee op en deden alsof hun schip in moeilijkheden verkeerde. Andere schepen die in de buurt waren en hulp wilden bieden, werden prompt geplunderd door George, Rachel en hun kompanen. In de beginperiode slaagde het piratenpaar erin om twaalf schepen te overvallen en een aanzienlijke buit in de wacht te slepen. Hun geluk bleef echter niet duren. Tijdens een hevige storm in 1782 raakte hun schip zwaar beschadigd. De bemanning ging terug aan land werken.
Rachel nam haar oorspronkelijke job van dienstmeid in Boston weer op, maar bleef diefstallen plegen. Ze werd gearresteerd in 1789 op verdenking van diefstal, piraterij en moord. Haar rechters gaven haar de doodstraf. Rachel was de laatste vrouw die in de staat Massachusetts werd opgehangen.
5. Sayyida al-Hurra
Sayyida al-Hurra, van wie de echte naam het haast onuitspreekbare Lalla Aicha bint Ali ibn Rashid al-Alami was, werd geboren rond 1485 in de Marokkaanse stad Chefchaouen. Ze was de dochter van de plaatselijke emir. Ze trouwde met de gouverneur van het Marokkaanse Tetouan. Na de dood van haar echtgenoot werd Sayyida zelf heerser over deze stad. Ze haatte het christendom en als vrouwelijke piraat plunderde ze schepen afkomstig uit christelijke landen, zoals Spanje en Portugal. Sayyida sloot een bondgenootschap met andere piraten en maakte al snel het westelijke deel van de Middellandse Zee onveilig. In 1542 greep haar eigen schoonzoon naar de macht in de stad Tetouan. Sayyida vluchtte naar Chefchouan en overleed daar in 1561.
4. Jeanne de Clisson
Deze vrouwelijke piraat is ook bekend als Jeanne de Belville of de ‘Bretoense Tijgerin’. Ze werd geboren rond het jaar 1300. Na de dood van haar eerste echtgenoot hertrouwde ze met de rijke edelman Olivier de Clisson. De Franse koning Filips VI verdacht Olivier ervan samen te werken met de Engelsen in plaats van trouw te zijn aan de Franse kroon. Hij werd beschuldigd van verraad en onthoofd in 1343.
Jeanne was op wraak belust. Ze vormde een klein leger en bevocht de Franse troepen in Bretagne. Toen ook zij beschuldigd werd van verraad tegen de Franse koning, besloot ze om haar strijd op zee voort te zetten. Volgens de talloze (niet bewezen) verhalen over Jeanne zou ze dertien jaar lang, tussen 1343 en 1356, op het Kanaal actief zijn geweest als vrouwelijke piraat. Ze zou er Franse schepen gekaapt en geplunderd hebben, waarbij de bemanning werd uitgemoord. In 1356 trok ze naar Engeland, nadat ze was getrouwd met een officier uit het Engelse leger.
3. Mary Read
Volgens de verhalen rond Mary Read zag ze het levenslicht rond 1685 en werd ze als jongen opgevoed door haar moeder, met de bedoeling om zeker de erfenis van haar vader te kunnen opstrijken. Verkleed als man schreef ze zich in bij de Britse marine. Ze trouwde met een Vlaamse militair, nam ontslag uit het leger en opende een herberg in de omgeving van Breda.
Haar man werd vermoord door een lastige klant. Mary vertrok op een koopvaardijschip naar de Caraïben, alweer vermomd als man. Het schip werd overvallen door een bende piraten, geleid door John Rackham en zijn vriendin Anne Bonny, een andere beroemde vrouwelijke piraat. Mary sloot zich aan bij de piratenbende.
Al snel kwamen John en Anne erachter dat Mary in werkelijkheid een vrouw was. De drie werden goede vrienden en zetten hun piratenactiviteiten voort. In oktober 1720 kwam echter een einde aan hun piratenloopbaan. Een afgezant van de gouverneur nam hun schip onder vuur en arresteerde de bemanning. John werd opgehangen, maar zowel Mary als Anne waren zwanger en ontsnapten aan de doodstraf. Mary overleed in haar gevangeniscel in het jaar 1721.
2.Anne Bonny
De geschiedenis van Anne Bonny (geboren rond 1698 als Anne Cormac) loopt gedeeltelijk samen met deze van Mary Read. Anne was een bastaardkind, de dochter van een Ierse jurist en zijn dienstmeid. Toen de affaire met zijn dienstmeid aan het licht kwam, vroeg de vader van Anne de echtscheiding aan. Samen met Annes moeder trok hij naar de stad Charleston in het huidige South Carolina.
Op dertienjarige leeftijd verloor Anne haar moeder. Ze trouwde met John Bonny en verhuisde naar New Providence, het hoofdeiland van de Bahama’s. Dit huwelijk liep echter niet goed. Anne werd verliefd op John Rackham, waarmee ze samen met enkele handlangers in augustus 1720 een schip kaapte. Voortaan ging ze door het leven als vrouwelijke piraat.
De bemanningsleden van een ander gekaapt schip voegden zich bij de piratenbende, waaronder de als man verklede Mary Read. Anne ontdekte dat Mary een vrouw was en beiden werden hechte vriendinnen. Samen met John en Mary werd Anne in het najaar van 1720 gevangen genomen. Omdat ze zwanger was, werd ze niet tot de galg veroordeeld. Het is niet duidelijk of ze nadien werd vrijgelaten of overleed in gevangenschap.
1. Ching Shih
Ze is wellicht een van de beroemdste vrouwelijke piraten uit de geschiedenis: Ching Shih, de aanvoerster van de beruchte Vloot van de Rode Vlag. Ching Shih werd geboren in het jaar 1775 in de Chinese provincie Guangdong. Ze kwam aan de kost als prostituee tot piraten haar gevangen namen.
Ching Shih trok de aandacht van de piratenleider Cheng I. Ze trouwde met hem in 1801. Cheng I sloot een coalitie met andere piraten en breidde zijn activiteiten voortdurend uit. Hij werd de leider van een van de grootste piratenvloten ter wereld: de Vloot van de Rode Vlag. Na de dood van Cheng I in 1807 verkreeg Ching Shih het leiderschap over de bende. Noch de Chinese, Britse of Portugese marine slaagden erin om de Vloot van de Rode Vlag te verslaan.
In 1810 kondigde de Chinese overheid amnestie af voor piraten. Ching Shih maakte hiervan gebruik, stopte met haar piratenactiviteiten en opende een gokhuis op het vasteland. Ze stierf als een vrije vrouw in 1844.
Wil je meer weten over Piraten? Lees dan ook zeker ons lijstje van piraten weetjes.
