10 Voetbalclubs die een stadion delen

In Nederland komt het niet (veel) voor: voetbalclubs die in hetzelfde stadion spelen. Dit heeft zo zijn redenen: je moet de speelschema’s van beide teams aanpassen zodat het stadion optimaal benut kan worden, dit is een hoop geregel. Daarnaast hebben beide teams wel een thuishaven, maar helemaal eigen voelt het niet. Vooral niet wanneer je als club je stadion deelt met een andere club, die in veel gevallen ook nog eens de rivaal is. Naast nadelen zijn er ook voordelen: het grootste voordeel is het kostenplaatje. Een stadion bouwen en onderhouden kost veel geld. Wanneer je als clubs een stadion deelt dan scheelt dat in het kostenplaatje. Een ander voordeel is dat het stadion bijna altijd wordt gebruikt en dus (buiten corona-tijd) meer geld opbrengt dan wanneer er één club in het stadion speelt die niet iedere week een thuiswedstrijd speelt.

Hoe dan ook, in het buitenland komt dit voor ons onbekende fenomeen veel meer voor. In dit lijstje beschrijven we bekende voorbeelden en minder bekende voorbeelden van clubs die in hetzelfde stadion spelen.

10. IF Elsborg en Norrby IF: Boras Arena (Zweden)

Zowel IF Elsborg als Norrby IF spelen in de Boras Arena. Het stadion staat in de plaats Boras (ongeveer 65.000 inwoners) en biedt plaats aan 16.248 toeschouwers. In 2003 begon de bouw van het stadion en in 2005 was de bouw afgerond en werd het stadion geopend. Het stadion wordt voornamelijk voor voetbalwedstrijden gebruikt, maar ook vindt er af en toe een concert plaats.

Van de twee clubs die in het stadion spelen is IF Elsborg de meest succesvolle. IF Elsborg werd opgericht in 1904 als Boras Fotbollslag. Elsborg verwijst naar de wijk waaruit de club afkomstig is. Vanaf 2005 begon IF Elsborg in de Boras Arena te spelen, daarvoor speelde de club in het stadion Ryavallen. De club heeft mooie tijden gekend en minder mooie tijden. De jaren ’30 en 40 van de vorige eeuw waren succesvol. In 1936, 1939 en 1940 wist de club kampioen te worden van Zweden. Daarna ging het wat minder, maar toch werd de club in 1961 wederom kampioen van Zweden. De jaren ’80 en ‘90 waren minder mooie jaren. In 1984 degradeerde de club naar de tweede divisie. In 1986 promoveerde de club weer, maar in 1987 was degradatie opnieuw een feit. Pas in 1997 promoveerde de club naar het hoogste niveau en dat was het begin van glorieuze jaren. In 2001, 2003 en 2014 won de club de Zweedse beker. In 2006 en 2012 werd de club kampioen van Zweden. In 2007 werd de Supercupen (vergelijkbaar met onze Johan Cruijffschaal) gewonnen en in 2008 won de club de UEFA Intertoto Cup. IF Elsborg heeft acht keer deelgenomen aan de UEFA Cup, zeven keer aan de Europa League en twee keer aan de Champions League. Volgend jaar kunnen we IF Elsborg bewonderen op het nieuwe toernooi van de UEFA: de Europa Conference League.
Norrby IF komt net als Elsborg uit Boras. Norrby verwijst naar de wijk waaruit de club afkomstig is. De club werd in 1927 opgericht als Norrbygärde IF. De club heeft één seizoen op het hoogste niveau (De Allsvenskan) gespeeld, dat was in 1955/56. Daarna speelde de club een tijd op het tweede niveau en daarna zelfs op het derde niveau. In 1998 promoveerde de club naar de Superettan (het tweede niveau), maar een aantal jaren later degradeerde de club weer. Vanaf 2017 komt de club weer uit op het tweede niveau.

Tussen Norrby IF en IF Elsborg zijn weinig wedstrijden gespeeld en er zijn daarom ook geen tot weinig statistieken over wedstrijden tussen deze twee clubs. Dit komt, omdat Norrby IF en IF Elsborg op verschillende niveaus spelen. Wel werden er wedstrijden gespeeld tussen de jongerenteams van beide teams, die meestal werden gewonnen door de teams van IF Elsborg.

9. Atalanta Bergamo en UC AlbinoLeffe: Stadio Atleti Azzurri d’Italia (Italië)

Atalanta Bergamo en UC AlbinoLeffe spelen allebei in het Gewiss Stadium, ook wel bekend als het Stadio Atleti Azzurri d’Italia. Het stadion staat in Bergamo (ruim 120.000 inwoners) en werd geopend in 1928. Het stadion is sterk verouderd. De gemeente Bergamo was eerst eigenaar en wilde van het stadion af. Atalanta Bergamo en UC AlbinoLeffe brachten beiden een bod uit, maar Atalanta Bergamo bood 8,6 miljoen en dat was 10% meer dan UC AlbinoLeffe. Atalanta Bergamo is dus de eigenaar van het stadion, maar ook UC AlbinoLeffe speelt wedstrijden in het stadion. Het stadion biedt plaats aan een kleine 25000 toeschouwers. In 2017 is de renovatie van het stadion begonnen, die in 2023 afgerond moet zijn. De capaciteit van het stadion wordt kleiner. Naast competitieduels zijn er ook interlands in het stadion gespeeld.

Atalanta Bergamo is de grotere en de bekendere club van de twee clubs die in het stadion spelen. De club werd opgericht in 1907 en speelt momenteel in de hoogste divisie, de Serie A. Atalanta Bergamo is een club die het hoogste niveau regelmatig afwisselt met het tweede niveau. Een seizoen speelde de club zelfs in de Serie C, het derde niveau van Italië. Sinds het seizoen 2011/12 speelt de club in de Serie A en de laatste jaren weet de club zelfs op het hoogste niveau hoog te eindigen (driemaal de derde plaats). Dit betekent dat Atalanta Bergamo de laatste jaren ook in de Champions League speelt. Atalanta won één keer de Serie C, zes keer de Serie B en één keer de Coppa Italia (de Italiaanse beker). In het seizoen 2018/19 en het seizoen 2020/21 speelde de club in de bekerfinale, maar twee keer werd verloren. Atalanta Bergamo heeft een fanatieke aanhang. Tijdens thuiswedstrijden staan zij op de Curva Nord (Curva Pisani). Vriendschapsbanden zijn er met de fanatieke aanhang van Eintracht Frankfurt . Deze vriendschapsband heeft vooral een politieke lading (beide clubs hebben een linkse signatuur). De fanatieke aanhang geeft aan alle andere clubs in Italië te haten, maar ook door iedereen in Italië gehaat te worden. Rivaliteit is er daarom ook met stadiongenoot UC AlbinoLeffe, maar er is ook een sterke rivaliteit met Lazio Roma, Brescia Calcio, Hellas Verona en SSC Napoli en in mindere mate met Inter Milan.

UC AlbinoLeffe is een relatief jonge club en werd in 1998 opgericht na een fusie tussen Albinese Calcio en S.C. Leffe, afkomstig uit de steden Albino en Leffe. De nieuwe club begon in de Serie C, speelde daarna tussen 2003 en 2012 in de Serie B, maar speelt sindsdien weer in de Serie C. UC AlbinoLeffe kent eigenlijk maar één rivaal: stadiongenoot Atalanta Bergamo. Hoewel AlbinoLeffe een kleinere aanhang kent, heeft zij ook een fanatieke afdeling: Nuovo Guardia Albino Leffe.
De derby tussen beide clubs wordt Derby di Bergamo genoemd. Deze derby is zeven keer gespeeld en zeven keer won Atalanta Bergamo. De laatste derby was in 2011, toen beide teams nog in de Serie B speelden. Voorlopig zullen we de Derby di Bergamo nog niet gaan zien, aangezien Atalanta nog op het hoogste niveau speelt en AlbinoLeffe op het derde niveau.

8. SK Sturm Graz en Grazer AK: Merkur Arena (Oostenrijk)

De clubs Sturm Graz en Grazer AK, afkomstig uit de Oostenrijkse stad Graz delen samen een stadion: de Merkur Arena. Dit stadion biedt plaats aan 16.364 toeschouwers, terwijl Graz ruim 290.000 inwoners heeft.

Grazer AK is de oudste van de twee voetbalclubs en werd in 1902 opgericht. Sturm Graz werd in 1909 opgericht. Sturm Graz speelt echter in de Bundesliga (de hoogste divisie) en Grazer AK speelt een divisie lager, namelijk in de 2. Liga, één divisie lager dan de Bundesliga. Dus hoewel Sturm Graz jonger is, is zij op dit moment wel bekender.

Grazer AK wist één keer kampioen van Oostenrijk te worden, dat was in 2004. Daarnaast wist de club vier keer de beker van Oostenrijk te winnen (in 1981, 2000, 2002 en 2004). Tot slot won de club twee maal de Oostenrijkse supercup (in 2000 en 2002). De wedstrijd om de supercup werd gespeeld tussen de landskampioen en de bekerwinnaar, hetzelfde principe als bij ons de Johan Cruijffschaal. De jaren 2000, 2002 en 2004 waren dus de gloriejaren voor Grazer AK.

Sturm Graz wist drie keer kampioen van Oostenrijk te worden (1998, 1999 en 2011) vijf keer de beker te winnen (1996, 1997, 1999, 2010 en 2018), drie keer de supercup te winnen (1996, 1998, 1999) en één keer de UEFA Intertoto Cup te winnen.

SK Sturm Graz en Grazer AK hebben 130 wedstrijden tegen elkaar gespeeld. SK Sturm Graz won 42 keer, 42 keer werd het gelijk en 46 keer won Grazer AK.

7. Djurgardens IF en Hammarby IF: Tele2 Arena (Zweden)

Djurgardens IF en Hammarby IF delen samen het stadion met de naam Tele2 Arena. Dit stadion staat in Stockholm en heeft een capaciteit van 33.000 voor voetbalwedstrijden. Stockholm heeft ruim 900.000 inwoners. Het stadion is nog erg nieuw en in 2013 geopend. De kosten voor het stadion waren zo’n 290 miljoen euro. Het stadion dient niet alleen voor voetbalwedstrijden, maar ook voor concerten. Bij concerten kunnen er ongeveer 45000 mensen het stadion bezoeken.

Djurgardens IF is al een oude club en werd opgericht in 1891 in een lokaal café in Stockholm. De naam Djurgardens komt van het woord jurgarden, dit is een stadsdeel van Stockholm. De naam betekent diergaarde en wordt als juurgoorden uitgesproken. De bijnamen van de club zijn: de blauwgestreepten en de ijzeren kachels. Het laatste betekent harde tegenstanders. Djurgardens IF is 12 keer kampioen geworden (2019 was de laatste keer) en heeft vier keer de beker gewonnen (1990, 2002, 2004 en 2005). Djurgardens IF heeft een vrouwenelftal, dat in 2000 de beker won.

Hammarby IF werd in 1897 opgericht. Het is een zogenaamde “jojo-club”: de club pendelt heen en weer tussen de hoogste en de tweede divisie van Zweden. Naast een jojo-club was de club ook een eeuwige tweede. In de jaren ’80 stond de club vaak in de finale van de beker, maar wist hem nooit te winnen. Ook in de competitie eindigde de club vaak achter het oppermachtige IFK Göteborg. In 2001 wist de club echter, tegen de verwachtingen in, kampioen tee worden. In 2007 won de club de UEFA Intertotocup. Hammarby IF kent ook een vrouwenelftal, dat in de hoogste divisie actief is. Hammarby heeft een van de fanatiekste supportersschare van Zweden.

Tussen Djurgardens IF en Hammarby IF bestaat een rivaliteit. Deze ontstond in 1894 bij een touwtrektoernooi tussen de beide clubs. In 1916 was er de eerste voetbalwedstrijd tussen de twee clubs. Toen de clubs in hetzelfde stadion gingen spelen, stegen ook de spanningen. In totaal hebben de clubs 125 wedstrijden tegen elkaar gespeeld. Djurgardens won 51 keer, Hammarby 50 keer en 24 keer werd het gelijk.

6. UC Sampdoria en Genoa CFC: Stadio Luigi Ferraris (Italië)

Dat ze in Italië niet zo moeilijk doen over het delen van een stadion bewijzen meerdere clubs. Eerder zagen we al de clubs uit Bergamo. De clubs die we nu beschrijven zijn UC Sampdoria en Genoa CFC uit de Italiaanse stad Genua (600.000 inwoners). Deze twee clubs spelen in het Stadio Luigi Ferraris dat een capaciteit heeft van 36.536 toeschouwers. Het stadion werd geopend in 1911 en had toen nog een capaciteit van 20.000 toeschouwers. Op 1 januari 1933 werd het stadion hernoemd naar Stadio Luigi Ferraris. Luigi Ferraris, een Italiaanse held uit de Eerste Wereldoorlog en voormalig aanvoerder van Genoa. Het stadion was de gastheer van een wedstrijd op het wereldkampioenschap voetbal van 1934 tussen Spanje en Brazilië; de capaciteit was toen al verhoogd naar 30.000 plaatsen. Voor het WK van 1990 werd het stadion afgebroken en heropgebouwd, waarna er vier wedstrijden zouden worden gespeeld.

Unione Calcio Sampdoria, kortweg UC Sampdoria ontstond in 1946 uit een fusie tussen Sampierdarenese uit de wijk Sampierdarena en Andrea Doria, een club die vernoemd is naar Andrea Doria, een held uit de Genuase onafhankelijkheid. De naam Sampdoria is dus een samenvoeging van de namen van de twee fusieclubs. Het logo van de club is een zwart silhouet van een Baciccia, een typische Ligurische visser. De bijnaam blucerchiati (blauw-geringden) komt van het tenue, dat bestaat uit een blauw shirt met daarop een wit-rood-zwart-witte horizontale baan.

UC Sampdoria heeft ook een tijdje op het tweede niveau, de Serie B, gespeeld. Op dit niveau wist de club twee keer kampioen te worden, namelijk in 1934 en in 1967. Op het hoogste Italiaanse niveau, de Serie A, wist de club ook naam te maken. De club werd in 1991 kampioen van Italië, in 1985, 1988, 1989 en 1994 won de club de beker en in 1991 werd de Supercoppa Italiana (wederom vergelijkbaar met de Johan Cruijffschaal). Verder won UC Sampdoria in 1990 de Europacup II (wedstrijden tussen de bekerwinnaars in Europa) en de UEFA Intertoto Cup in 2007.

Genoa CFC werd in 1893 opgericht en is daarmee de oudste Italiaanse voetbalclub. De club heeft succesvolle jaren gekend, met deelname aan verschillende Europese toernooien, zoals de UEFA Cup en de Europa League, maar ook minder goede jaren gekend, met als dieptepunt het spelen in de Serie C (derde divisie van Italië) na een omkoopschandaal. Ondanks dat wist Genoa CFC in haar beginjaren vele prijzen te pakken. Genoa CFC werd negen keer kampioen (1898, 1899, 1900, 1902, 1903, 1904, 1915, 1923, 1924) en won één keer de Italiaanse beker (1937). Tegenwoordig speelt de club weer in de hoogste divisie, de Serie A.

Tussen UC Sampdoria en Genoa CFC bestaat een grote rivaliteit. De wedstrijd tussen de clubs wordt ook wel de derby della laterna (derby van de lantaarn). Deze derby verwijst naar de vuurtoren van de stad. Het belang van deze wedstrijd voor de beide clubs gaat boven alle andere wedstrijden en prijzen. Dit werd onderstreept door Sampdoria-trainer Walter Mazzarri toen hij eind 2008 vijf belangrijke spelers spaarde in de wedstrijd in de groepsfase van de UEFA-cup tegen Standard Luik (gevolg: een 3-0-verlies en risico van uitschakeling) om ze rust te geven voor de derby vier dagen later. Het hielp echter niet. Op 7 december 2008 won Genoa met 1-0 van Sampdoria in de 52e uitvoering van de derby in de Serie A. Daarnaast speelden de teams 16 derby’s in de Serie B, 12 in de Coppa Italia en 18 in andere verbanden. Sampdoria won er 33, Genoa 23.

5. Hellas Verona FC en Chievo Verona: Stadio Marcantonio Bentegodi (Italië)

Het Stadio Marcantonio Bentegodi werd gebouwd in 1963 en staat in Verona. Het stadion biedt plaats aan bijna 40.000 toeschouwers. Verona kent een inwoneraantal van ongeveer 260.000. Hellas Verona FC was de eerste club die, toen de bouw van het stadion voltooid was, in het stadion ging spelen. In 1989 werd het stadion gerenoveerd, aangezien in 1990 het stadion gebruikt zou worden voor het WK voetbal van 1990.

In het seizoen 2001/02 speelden beide clubs op het hoogste niveau van Italië: de Serie A. Dit betekende ook dat er in het stadion verschillende derby’s tussen beide clubs werden gespeeld. In 2007 degradeerde Hellas Verona naar de Serie C, waardoor er geen derby’s meer werden gespeeld. Daarna wisselde Hellas Verona de Serie A met de Serie B af, het zogenaamde heen en weer. In 2013/2014 speelden beide teams op het hoogste niveau, waardoor er weer derby’s gespeeld konden worden. Ieder jaar is het echter maar afwachten of er derby’s gespeeld kunnen worden. Niet alleen Hellas Verona degradeert regelmatig, ook Chievo Verona kent dit euvel.

Hellas Verona is maar liefst vier keer opgericht (1903, 1929, 1958 en 1991). In 1903 werd de club opgericht door studenten en kreeg het de naam Hellas. In haar beginjaren kende de club al een grote rivaliteit met Vicenza. De reden dat de club zo vaak is opgericht komt door de vele fusies en doorstarten, maar in 1995 werd de definitieve naam van de club vastgesteld: Hellas Verona FC. De bijnaam van de club is Gialloblu, Italiaans voor geelblauw (de clubkleuren). Nog bekender dan de club zelf zijn de fanatieke fans van Hellas Verona, de Brigata Gialloblú. Deze fans zijn bloedfanatiek, extreemrechts, hondstrouw, maar ook gewelddadig. De extreemrechtse fans en de gewelddadige fans zijn echter maar een klein groepje, maar dit kleine groepje komt wel het meeste in beeld, waardoor dit beeld dus is gecreëerd. De grootste groep van de fans zijn de politiek linkse Rude Boys en de politiek rechtse Verona Front en Hellas Army. De meeste fans willen echter voetbal en politiek gescheiden houden. De fanatieke fans worden door sommige clubs gehaat, maar door andere clubs gerespecteerd en “geliefd“.

Het hoogtepunt van de club was het kampioenschap in 1985. Naast de grote rivaliteit met Vicenza en Chievo kent de club ook een rivaliteit met Brescia Calcio, Genoa CFC, Atalanta BC, AS Livorno, SS Juve Stabia, SPAL 2013 en in mindere mate met SSC Napoli en Juventus . De fans zijn bevriend met de fans van ACF Fiorentina en vroeger met Inter Milan.

Chievo Verona werd opgericht in 1929 en speelt momenteel in de Serie B. In 1986 werd de club pas een professionele club. Chievo staat voor de naam van de wijk van Verona waaruit de club afkomstig is. De club wist nog nooit kampioen van Italië te worden. Hoogtepunt was het jaar 2005/2006, waarin de club de vierde plaats in de Serie A wist te bemachtigen en mocht deelnemen aan de Champions League. Het jaar daarop degradeerde de club echter, maar in het seizoen 2007/2008 werd de club kampioen van de Serie B. Seizoen na seizoen speelde de club op het hoogste niveau totdat de club in 2019 degradeerde naar de Serie B. Bijzonder is dat ook het thuistenue van Chievo Verona de kleuren blauw en geel kent. De bijnaam van Chievo is mussi volanti, oftwel, de vliegende ezels. Deze naam verwijst naar de ezel in het clubwapen. Aanvankelijk was het een scheldnaam van rivaal Hellas Verona, maar de fans van Chievo zien het nu als een geuzennaam. Ook de fans van Chievo zijn fanatiek, zij delen echter alleen rivaliteit met Hellas. Vriendschapsbanden zijn er met Monza FC.

De derby tussen Chievo Verona en Hellas Verona wordt ook wel de Derby della Scalla genoemd. De naam verwijst naar de Scaligeri, een aristocratische familie die regeerde in Verona tijdens de middeleeuwen. Verona is de vijfde stad in Italië waar een derby werd gespeeld in één stadion tussen twee verschillende clubs. In Rome, Turijn, Milaan en Genua was dit ook al het geval. Hoewel Chievo Verona als het kleine broertje van Hellas Verona wordt gezien, laten de statistieken andere conclusies zien. 19 wedstrijden zijn er gespeeld: Chievo won zeven keer, vijf keer werd het gelijk en zeven keer won Hellas. Volgend jaar zullen we geen derby zien in de Serie A. Hellas Verona gaat niet degraderen en blijft spelen in de Serie A en Chievo gaat waarschijnlijk niet promoveren en blijft in de Serie B.

4. CR Flamengo en Fluminese FC: Maracana (Brazilië)

CR Flamengo en Fluminese FC delen het stadion met de naam: Estádio Jornalista Mário Filho, kortweg Maracana. Het stadion is vernoemd naar voetbaljournalist en schrijver Mário Rodrigues Filho, die een rol speelde bij het op die plek tot stand komen van het stadion. Het stadion staat in Rio de Janeiro (6,5 miljoen inwoners) en werd gebouwd in 1950 voor het WK van dat jaar.

Het stadion biedt plaats aan zo’n 80.000 toeschouwers. Aanvankelijk waren er dat nog 183.000, maar nadat de staanplaatsen waren vervangen door zitplaatsen was de capaciteit teruggedrongen naar 115.000. Daarna werd uit veiligheidsoverwegingen het aantal plaatsen teruggebracht naar 95000. Tussen 2010 en 2013 is het stadion voor het WK van 2014 en de Olympische Spelen van 2016 grondig gerenoveerd. Na de renovatie was de capaciteit nog een kleine 80000. De naam Maracana is afgeleid van de wijk waarin het stadion ligt, naast het stadion ligt de overdekte arena Maracanazinho, die bedoeld is voor binnensporten. In het stadion komen maandelijks ruim 7.000 bezoekers voor een rondleiding door het stadion.

CR Flamengo werd in 1895 opgericht en was eerst een roeiclub. CR staat voor Clube de Regatas en betekent roeiclub. Tegenwoordig is de club vooral bekend als voetbalclub. CR Flamengo is de bekendste voetbalclub in Brazilië, althans onder de fans. Geschat wordt dat zo’n 34 miljoen Brazilianen supporter zijn van de club. CR Flamengo heeft samen met Vasco da Gama de grootste supportersschare in Rio de Janeiro en de wedstrijden tussen deze twee clubs zijn legendarische klassiekers en worden Classico dos Milhoes genoemd. CR Flamengo is de meest succesvolle club uit Rio de Janeiro en is één van de vijf clubs in Brazilië die nog nooit degradeerde. Formeel is het thuisstadion van de voetbalclub het Estadio José Bastos Padilha (ook wel Estádio da Gávea), met plaats voor 8500 toeschouwers. Vanwege dit beperkte aantal is gekozen om de wedstrijden in het Maracana te spelen en wordt het Estádio da Gávea als trainingsstadion gebruikt.

CR Flamengo wist zeven keer kampioen te worden van Brazilië (2020 was de laatste keer), drie keer de beker te winnen (2013 was de laatste keer), twee keer de Braziliaanse supercup (wederom vergelijkbaar met de Johan Cruijffschaal) te winnen (2020 en 2021), één keer de CONMEBOL Recopa te winnen (2020), twee keer de CONMEBOL Libertadores (vergelijkbaar met de UEFA Champions League) te winnen (1981 en 2019) en één keer de wereldbeker voor clubteams te winnen (1981). CR Flamengo speelt in het rood met zwart.

Fluminese werd in 1902 opgericht als voetbalclub. De club speelde tot 2003 in het Estádio das Laranjeiras, maar is toen daarna verhuisd naar het grote Maracana. Het oude stadion dient nu als trainingsstadion. Fluminese speelt in het driekleurige tenue met de kleuren rood, wit en groen. Deze kleuren komen ook naar voren in het clublogo. Fluminese werd vier keer kampioen in Brazilië (2012 was de laatste keer), wist één keer de beker te winnen (2007) en één keer de Copa Rio te winnen (1952).

De klassieker tussen Flamengo en Fluminese wordt ook wel Fla-Flu genoemd. Deze clubs stammen beide uit dezelfde wijk van Rio de Janeiro: Flamengo. Het stadion is tijdens deze wedstrijd tot de nok toe gevuld. Voordat de wedstrijden tussen de beide clubs werden gespeeld, was er al sprake van rivaliteit. De roeiers van Flamengo en de voetballers van Fluminese streden met elkaar om de beste reputatie bij de vrouwen te verkrijgen. In 1911 werd Flamengo naast roeiclub ook een voetbalclub en vanaf toen begonnen de eerste klassiekers. De eerste wedstrijd in 1912 werd met 3-2 gewonnen door Fluminese. In totaal zijn er tussen de clubs 358 wedstrijden gespeeld. Flamengo wist 128 wedstrijden te winnen, 116 keer werd het gelijk en 114 keer won Fluminese.

3. Club Brugge en Cercle Brugge: Jan Breydelstadion (Vlaanderen/België)

In Brugge wordt het Jan Breydelstadion gedeeld door Club Brugge en Cercle Brugge. Brugge is een stad met ongeveer 120000 inwoners en het stadion biedt plaats aan ongeveer 30000 toeschouwers. Het stadion werd in 1975 gebouwd en geopend en heette toen nog het Olympiastadion. In 1998 en 1999 werd het stadion uitgebreid met het oog op het EK van 2000 dat in Nederland en België werd gespeeld. Het aantal zitplaatsen werd verruimd, er kwam een nieuwe geluidsinstallatie en er kwamen nieuwe lichtmasten. Om subsidies te kunnen krijgen, moest het stadion een nieuwe en Vlaamse naam krijgen. Uiteindelijk werd het stadion naar de Brugse, maar ook Vlaamse held, Jan Breydel, hernoemd. In de toekomst spelen de clubs waarschijnlijk niet meer in hetzelfde stadion, want beide clubs hebben plannen om een nieuw stadion te bouwen. Het Jan Breydelstadion wordt dus waarschijnlijk afgebroken. Eerder stuitte Club Brugge nog op verzet van de gemeente, maar nu heeft het goedkeuring gekregen. Het stadion zal naast het oude Jan Breydelstadion gebouwd worden, terwijl Cercle Brugge elders in de stad een nieuw stadion zal gaan bouwen.

Voordat Club Brugge werd opgericht vestigden zich eind 19e eeuw veel Engelsen in de stad. In Vlaanderen en België woedde destijds nog de schoolstrijd tussen de katholieke scholen en de rijksscholen. Onder de invloed van de Engelsen kwamen de katholieke scholen en de rijksscholen in contact met het voetbal en uiteindelijk richtten de leerlingen van beide scholen in 1891 de Brugsche Football Club op. De voetbalclub was pro-Vlaams. In 1894 verlieten al een aantal personen de club en richtten Football club Brugeois op. Deze club bestond vooral uit Franstaligen, maar ging algauw failliet. De club voegde zich weer bij de Brugsche Footballclub en de naam werd voortaan FC Brugeois. In 1895 werd daarnaast ook nog de Vlaamsche Footballclub opgericht. Het ledenaantal liep algauw terug en de Vlaamsche Footballclub voegde zich daarom bij FC Brugeois. In 1899 werd Cercle Sportif Brugeois opgericht. Vanaf toen waren er in Brugge twee grote clubs: FC Brugeois (nu Club Brugge) en Cercle Sportif Brugeois (nu Cercle Brugge). In 1912 speelde Club Brugge voor het eerst in een echt stadion genaamd De Klokke. Dit stadion had een capaciteit van ongeveer 25000. In de beginjaren was Club Brugge redelijk succesvol, meestal speelde het wel in de hoogste regionen, maar kampioen werd het nog niet. In het seizoen 1919/20 was het zover, de club werd voor het eerst kampioen. In 1928 degradeerde de club naar de tweede klasse en in de jaren daarna wisselde de club het hoogste niveau het en het tweede niveau af. Vanaf eind jaren ’60 ging het weer beter en werden verschillende prijzen gepakt. In totaal is Club Brugge 15 keer landskampioen geworden en wordt het dit jaar waarschijnlijk ook landskampioen. Daarnaast won het 11 keer de beker van België en 15 keer de Belgische Supercup (zoals bij ons de Johan Cruijffschaal). In het seizoen 1977/78 wist de club zelfs de finale van de Champions League te halen, maar verloor het van Liverpool. In 1966 kreeg de club als eerste club in België een zijde voor de fanatieke aanhang, de Spionkop. Club Brugge kent twee ultragroepen: North fanatics en VAK 313. Bij thuiswedstrijden staan ze uit elkaar, bij uitwedstrijden naast elkaar. Naast de rivaliteit met Cercle Brugge kent Club Brugge nog meer rivaliteiten. De grootste rivaal van Club Brugge is RSC Anderlecht. De laatste decennia strijden beide ploegen vaak om de titel en dat zorgt voor rivaliteit. Daarnaast is er een rivaliteit met AA Gent. De wedstrijden tussen deze teams worden ook wel De slag om Vlaanderen genoemd. Tot slot is er ook een groeiende rivaliteit met Royal Antwerp FC. Dit komt omdat zowel Club Brugge als Royal Antwerp tot de oudste clubs van Vlaanderen en België behoren.

Cercle Brugge werd opgericht in 1899 ten tijde van de schoolstrijd in België. De broeders Xaverianen stonden aan de wieg van de club. Hun katholieke oud-leerlingen speelden niet graag samen met de niet-religieuze oud-leerlingen van andere clubs en richtten dus hun eigen club op. Cercle Brugge was in het begin meer bekend als sportclub dan als voetbalclub. Naast voetbal had Cercle Brugge ook afdelingen binnen cricket, tennis, atletiek, wielrennen, enz. Vanaf 1900 speelt Cercle op het hoogste niveau. Eerst eindigden ze vaak in de middenmoot, maar vanaf 1910 werd er echt resultaat geboekt. Vaak eindigde de club op de tweede plaats en stond het in de bekerfinale, maar in het seizoen 1910/11 werd de club als eerste Vlaamse club kampioen van België. Het seizoen 1926/27 was het topseizoen van Cercle Brugge. In dit seizoen werd de club kampioen van België en won het ook nog eens de beker. In totaal werd de club drie keer kampioen. De laatste keer was in 1930. Daarnaast won de club twee keer de beker. De laatste keer was in 1985. Verder stond het vijf keer in de bekerfinale, de laatste keer was in 2013. Twee keer was de club finalist in de Belgische Supercup. De laatste keer was in het seizoen 1995/96. Na het kampioenschap in 1930 ging het de jaren daarna slechter. Zeker in de naoorlogse periode verkeerde de club in zwaar weer. Cercle Brugge degradeerde na de tweede divisie en in 1952 zelfs naar de derde divisie. In 1956 keerde men weer terug naar de tweede klasse en in 1961 werd promotie naar het hoogste niveau afgedwongen. Vanaf toen ging het op en neer en werd het hoogste niveau afgewisseld met het tweede niveau. De jaren ’70 en ’80 waren weer succesvol en de club speelde weer mee om de prijzen, maar in de jaren ’90 ging de club weer op en neer tussen de divisies. In 2015 degradeerde de club, maar in 2017 werd de club overgenomen door AS Monaco. In 2018 promoveerde de club en de laatste jaren speelt de club weer op het hoogste niveau, zij het in de onderste regionen. Cercle Brugge had financiële moeilijkheden en moet binnen enkele jaren weer op eigen benen kunnen staan. Daarnaast moet er nog gezocht worden naar een nieuw stadion, aangezien het Jan Breydelstadion afgebroken gaat worden en Club Brugge in een eigen stadion gaat spelen. Net als Club Brugge kent Cercle Brugge ook een fanatieke aanhang. De Ultras Bryggja is de bekendste, maar ook de Cheecky Green Boys vormen een afdeling. Cercle Brugge kent vooral een rivaliteit met Club Brugge, maar ook in mindere mate met KV Oostende.

De derby tussen Club Brugge en Cercle Brugge wordt ook wel De Brugse Stadsderby genoemd. De winner van de derby mag zich ploeg van ’t stad noemen. De oorsprong van de rivaliteit stamt nog uit de schoolstrijd. Cercle Brugge is een club van katholieke origine, terwijl Club Brugge juist van niet-religieuze en liberale origine is. In de beginjaren was Cercle Brugge de betere club, maar algauw werd Club Brugge de betere van de twee en is dat nu eigenlijk nog steeds. De derby is in totaal 164 keer gespeeld. 31 keer won Cercle Brugge, 33 keer werd het gelijk en 100 keer won Club Brugge.

2. SS Lazio Roma en AS Roma: Stadio Olimpico (Italië)

Het Stadio Olimpico is de thuishaven van de Italiaanse clubs SS Lazio Roma en AS Roma. Het stadion staat in Rome (bijna 3000000 inwoners) en biedt plaats aan ruim 72000 toeschouwers. In 1928 werd begonnen met de bouw van het stadion en in 1937 was de opening. Ter gelegenheid van de Olympische Spelen van 1960 en het WK voetbal van 1990 werd het stadion verbouwd/gerenoveerd. Naast voetbalwedstrijden is er in het stadion ook ruimte voor atletiek en daarnaast hebben er ook concerten van onder andere Madonna en U2 in het stadion plaatsgevonden. De openingsceremonie en de eerste wedstrijd van het EK 2021 vonden in dit stadion plaats.

Società Sportiva Lazio Roma (kortweg SS Lazio Roma) is de eerste grote club uit Rome. De club werd opgericht in 1900 en speelt in de Serie A. De club werd opgericht door negen vrienden en werd vernoemd naar de regio waar Rome in ligt: Lazio. De eerste jaren hield de club zich alleen nog maar bezig met marathon, maar enkele jaren later werd ook de focus op het voetbal gelegd. De eerste prijs won de club in 1907: een toernooi tussen de topclubs in Italië in Pisa. Vanaf de jaren ’30 werd Lazio een grote club in Italië, maar echte prijzen bleven uit. Pas in 1958 werd de Italiaanse beker gewonnen. De jaren ’60 waren een mindere periode voor de club en pendelde het heen en weer tussen de Serie A en de Serie B.

De jaren ’70 waren daarentegen veel succesvoller en in 1974 werd de club voor het eerst kampioen van Italië. De jaren ’80 waren echter de rampjaren voor Lazio Roma. Verschillende omkoopschandalen zorgden ervoor dat de club werd teruggezet naar de Serie B. De club moest bijna in de Serie C spelen, maar dat werd op het laatste moment voorkomen. Eind jaren ’80 promoveerde de club weer naar de Serie A. De jaren ’90 waren weer succesvol en in 1998 wist Lazio Roma de Italiaanse beker en de Italiaanse supercup te winnen. In 1999 werden zelfs Europacup II en de UEFA Supercup (wedstrijd tussen de winnaar van de Europa League en de Champions League) gewonnen. Het jaar 2000 was het meest succesvolle jaar in Italië voor Lazio Roma. De club pakte de triple (kampioen, beker en supercup) in Italië. Daarna werd de club nooit meer kampioen, maar in 2004, 2009, 2013 en 2019 werd nog wel de beker gewonnen en in 2009, 2017 en 2019 de supercup. Lazio Roma staat bekend om zijn fanatieke aanhang, de Irriducibili, die bekend staat om zijn extreemrechtse ideologie.

Fascistische afbeeldingen worden getoond door de aanhang en ook worden marsliederen uit de tijd van Mussolini gezongen. De fanatieke aanhang staat op de curva nord. Vriendschapsbanden zijn er met Inter Milan, US Triestina, Hellas Verona (vanwege de politieke denkbeelden) en SS Chieti. Buiten Italië zijn er vriendschapsbanden met Real Madrid, RC D’Espanyol, Levski Sofia, West Ham United en Wisla Krakow. De grootste rivaal van Lazio Roma is natuurlijk AS Roma. Daarnaast bestaat er ook een grote haat jegens Pescara en een in mindere mate rivaliteit met Fiorentina, Juventus, Napoli en AC Milan.

Associazione Sportiva Roma, kortweg AS Roma werd uit enkele fusies in 1927 opgericht. AS Roma maakt kort na de oprichting een vliegende start en al snel werd de beker gewonnen. In 1942 werd de club daarnaast kampioen van Italië. Daarna kwamen er meer rustige jaren, al werd in 1964 en 1969 wel de Italiaanse beker gewonnen. Na de rustige jaren ’70 ging het de club weer voor de wind in de jaren ’80. In deze jaren werd vier keer de beker gewonnen en in 1983 werd AS Roma kampioen. De finale van de Europacup werd zelfs in 1984 bereikt, maar deze werd verloren. In de jaren ’90 ging het dan weer minder en stond de club financieel aan de afgrond. Een steenrijke voorzitter nam toen de club over en nieuwe spelers werden aangetrokken. Dit had succes want in 2001 werd de club kampioen van Italië, tot nu toe de laatste keer. Dat jaar werd ook de Italiaanse supercup gewonnen. Vanaf toen werden er wisselende resultaten geboekt en in 2007 werd de beker gewonnen en de Italiaanse supercup en in 2008 nogmaals de beker. Vanaf toen werd er op nationaal niveau niet veel meer gewonnen, maar de club neemt de laatste jaren nog wel vaak deel aan de Europa League. Ook AS Roma kent een fanatieke aanhang die van oorsprong afkomstig is uit de arbeiderswijken van Rome. Ze staan op de Curva Sud (de zuidtribune). De laatste jaren zijn de fanatieke fans naar de rechterkant van het politieke spectrum opgeschoven.

Vriendschapsbanden heeft AS Roma met Benfica, Panathinaikos, FC Groningen en nog want andere clubs. Rivaliteit bestaat er natuurlijk met Lazio Roma, maar ook met Napoli en Juventus bestaat er rivaliteit en in mindere mate met Inter Milan.
De derby van Rome, ook wel Derby Della Capitale of Derby di Roma is de derby tussen Lazio Roma en AS Roma. De onderlinge haat gaat terug naar het begin van de vorige eeuw. In 1927 werden drie Romeinse clubs, op bevel van de destijds Italiaanse dictator Benito Mussolini, samengevoegd tot één club die Rome moest vertegenwoordigen. Deze club moesten onder de naam AS Roma de concurrentie aangaan met de sterkere Noord-Italiaanse clubs. Lazio Roma wilde echter onafhankelijk blijven en weigerde om toe te treden tot deze nieuwe gefuseerde club. Dit was het begin van één van de meest gespannen derby’s ter wereld, waarbij het sportieve aspect vaak is overschaduwd door duizenden gewonden, honderden rellen en zelfs enkele doden . Een andere reden voor de rivaliteit is het politieke spectrum. Lazio supporters zijn eerder extreemrechts ingesteld, terwijl AS Roma supporters eerder links zijn ingesteld, al komt daar de laatste jaren wel verandering in en wordt er meer naar rechts opgeschoven. In de jaren 90 shockeerden de Lazio Roma supporters met spandoeken met racistische leuzen zoals “Auschwitz is jullie stad, de ovens zijn jullie huizen”, “Club van zwarten” en “Terras van de Joden”. In totaal zijn er tussen beide clubs 192 wedstrijden gespeeld. 54 keer won Lazio Roma, 66 keer werd het gelijk en 72 keer won AS Roma.

1. AC Milan en Inter Milan: Stadio Giuseppe Meazza (Italië)

Ook onze nummer 1 komt uit Italië. Zowel AC Milan als Inter Milan speelt in het Stadio Giuseppe Meazza, ook wel San Siro genoemd. Het stadion staat in Milaan, een stad met bijna 1,5 miljoen inwoners en biedt plaats aan 80000 toeschouwers. De eerder genoemde club Atalanta Bergamo speelt de Europese wedstrijden in het stadion. Het stadion werd in 1925 gebouwd en in 1926 geopend. De eerste wedstrijd was gelijk een derby tussen beide clubs en eindigde in 3-6 in het voordeel van Inter Milan. In 1934 werd het WK voetbal onder meer in dit stadion gespeeld. In 1979 werd het stadion hernoemd naar Giuseppe Meazza, een voetballer die bij beide clubs gespeeld heeft. In 1990 werd het stadion gerenoveerd voor het WK voetbal van dat jaar. Tegenwoordig worden er rondleidingen door het stadion gegeven en worden er Europese wedstrijden in het stadion gespeeld. Tot slot vonden er ook concerten van onder meer Bruce Springsteen, Madonna en One Direction in het stadion plaats. Er zijn wel plannen om het stadion te slopen.

Associazione Calcio Milan (kortweg AC Milan of Milan) werd opgericht door Engelse migranten in 1899. In haar beginjaren werd de club al een topclub door in 1901 kampioen van Italië te worden. In 1908 splitste een deel van de club zich af en richtte de club Inter Milan op. Vanaf toen tot aan de Tweede Wereldoorlog bleef AC Milan een middenmoter op het hoogste niveau. Daarna tot aan de jaren ’80 werden vele successen geboekt. Vanaf 1980 kwam er een einde aan de glorie toen de club net als Lazio Roma door een omkoopschandaal naar de Serie B werd verwezen. Het promoveerde dat seizoen direct weer naar het hoogste niveau, maar degradeerde vervolgens weer vanwege tegenvallende sportieve prestaties. Halverwege de jaren ’80 werd AC Milan weer een echte topclub onder invloed van Silvio Berlusconi, de latere premier van Italië.

Nederlandse sterspelers als Marco van Basten, Ruud Gullit en Frank Rijkaard werden aangetrokken en in combinatie met Italiaanse sterspelers werd de club een topploeg die niet was te verslaan. Vooral eind jaren ’80 en begin jaren ’90 wist de club veel prijzen te winnen. In 1997 en 1998 was de oude garde niet meer zo talentvol als vroeger en daarom bleef succes uit. Met nieuw elan wist de club in 1999 dan wel weer kampioen te worden. Ook na de millenniumwisseling was AC Milan op Europese hoofdtoernooien actief en in 2003 werd gewonnen van rivaal Juventus. In 2005 leek AC Milan nogmaals de Champions League te winnen en stond het in de rust met 3-0 voor tegen Liverpool. Liverpool knokte zich echter terug en wist na strafschoppen te winnen. In 2006 was AC Milan weer betrokken bij een corruptiezaak, maar had er slechts een beperkte rol in. De club kreeg daardoor een milde straf. In eigen land werden weinig tot geen successen geboekt, maar internationaal sleepte de club meerdere prijzen binnen met als hoogtepunt de winst van de Champions League. Deze keer wist de club wel te winnen tegen Liverpool. 2007 was ook tevens het laatste jaar dat internationaal een prijs gepakt werd. In de jaren daarna werden de successen voor AC Milan minder en sinds 2016 is er geen prijs meer gepakt. Wel wordt er nog op Europese hoofdtoernooien gespeeld, maar dus zonder succes. AC Milan kent net zoals bijna iedere profclub een fanatieke aanhang. Eerder was dat de Fossa dei Leoni, tegenwoordig is dat de Brigata Rossonero. Van oudsher zijn ze politiek links georiënteerd, maar dat is de laatste jaren minder geworden. Zij staan op de zuidtribune, de Curva Sud. Vriendschapsbanden zijn er met Brescia en Sevilla FC. Rivaliteit bestaat er natuurlijk met Inter Milan en daarnaast met Juventus, Genoa en Fiorentina. AC Milan won drie keer de wereldbeker voor clubteams, één keer het wereldkampioenschap voor clubs, zeven keer de Champions League, twee keer de Europacup II en vijf keer de UEFA Supercup. Daarnaast werd de club 18 keer kampioen van Italië, won het vijf keer de Italiaanse beker en won het zeven keer de Italiaanse supercup.

FC Internazionale Milano, kortweg Inter Milan of Inter is de andere grote club van Milaan. De club werd in 1908 uit een afsplitsing van rivaal AC Milan opgericht. Inter Milan is de enige club in Italië die sinds haar oprichting onafgebroken op het hoogste niveau heeft gespeeld. Waar AC Milan in haar beginjaren geen buitenlandse spelers toeliet, deed Inter Milan dat wel. Dit was ook de reden dat er twee clubs in Milaan speelden. In 1910 werd Inter Milan voor het eerst kampioen van Italië. Voor de Tweede Wereldoorlog werden al verschillende prijzen binnengesleept en in 1953 en 1954 won de club de zesde en de zevende landstitel. De jaren ’50 en ’60 zijn gloriejaren voor de club en de club stond toen bekend als Grande Inter. Niet alleen op nationaal niveau werden grote prijzen gewonnen, maar ook op internationaal niveau pakte de club de ene na de andere grote prijs. In de jaren ’70 en ’80 nam Inter Milan gas terug, maar werden er nog steeds prijzen gewonnen. De jaren ’90 waren voor Inter Milan op nationaal niveau een donkere periode en werd er geen landstitel gewonnen. Op internationaal niveau was de club dan wel een veelvraat. 1994 was een vreemd jaar. De club wist maar net degradatie te ontlopen, maar won wel dat seizoen de UEFA Cup. Rond de millenniumwisseling werden er zowel nationaal als internationaal geen prijzen meer gepakt, maar van 2005 tot en met 2010 was er een succesperiode. In 2006 eindigde Inter Milan op de derde plaats, maar werd toch kampioen, aangezien een aantal andere clubs waren betrokken bij omkoopschandalen. Daarna werden er verschillende prijzen gepakt, vooral op nationaal niveau. Na het seizoen 2010/2011 ging het slechter met de club. Er werden geen prijzen meer gewonnen, er was een trainerscrisis en een nieuw begin volgde. Tot 2021 werden er geen prijzen meer gepakt, maar afgelopen seizoen werd Inter Milan geheel op eigen kracht kampioen van Italië. Hoewel AC Milan tot nu toe in Europa succesvoller is, wist Inter Milan wel één keer het wereldkampioenschap voor clubs te winnen, twee keer de wereldbeker voor clubteams, drie keer de UEFA Champions League en drie keer de UEFA Cup. Inter Milan is dan weer succesvoller in eigen land dan AC Milan. Inter Milan werd 19 keer kampioen van Italië, won zeven keer de Italiaanse beker en vijf keer de Italiaanse supercup. De fanatieke aanhang van Inter Milan is van oudsher rechts georiënteerd. Inter Milan heeft de oudste fanatieke aanhang van Italië en deze heet Boys San. De groep staat op de noordtribune, de Curva Nord. Daarnaast heeft Inter Milan nog andere fanatieke groeperingen: Viking, Irriducibili (net als Lazio Roma), Ultras en Brianza Alcoolica. Vriendschapsbanden heeft Inter Milan met Lazio Roma en vroeger met Hellas Verona, maar deze laatste vriendschapsband lijkt wat te zijn verwaterd. Rivaliteit bestaat er natuurlijk met AC Milan, maar ook met Juventus, AS Roma en in mindere mate met Atalanta en Napoli.

De Derby della Madonnina is de derby tussen de blauw-zwarten van Inter Milan tegen de rood-zwarten van AC Milan. De wedstrijd is vernoemd naar de maagd Maria (Madonnina) die als standbeeld bovenop de kathedraal van Milaan te zien is. De rivaliteit is voornamelijk aanwezig op drie vlakken: beide teams komen uit Milaan. Een groot deel van Milaan is supporter van AC Milan en een ander groot deel is supporter van Inter Milan. Beide teams zijn topclubs in Italië die veel prijzen hebben gewonnen en daarom is er ook op sportief vlak rivaliteit. Tot slot bestaat er ook op politiek vlak in mindere mate rivaliteit. De supporters van AC Milan zijn wat meer linksgeoriënteerd, terwijl de supporters van Inter Milan eerder rechtsgeoriënteerd zijn. In totaal zijn er 228 officiële wedstrijden tussen beide clubs gespeeld. 84 keer won Inter Milan, 67 keer werd het gelijk en 77 keer won AC Milan.

Vooral in Scandinavië en Italië worden stadions door verschillende voetbalclubs gedeeld. Het fenomeen komt bij ons bijna niet voor. In Brugge is dit nog wel het geval, maar daar gaat verandering in komen. Naast de voorbeelden die in het bovenstaande lijstje zijn genoemd zijn er nog meer bekende en onbekende voorbeelden van voetbalclubs die een stadion delen.

Dit artikel is geschreven door Ties Grotenhuis, student Rechten.