Heb je wel eens gehoord van de ‘zeven wereldwonderen van de antieke wereld’? Het gaat om een zevental opmerkelijke constructies gebouwd tijdens de klassieke oudheid. Dan moet je denken aan bouw- en kunstwerken. Waarom dan zeven? Het getal zeven had een magische betekenis voor de Grieken. Zo kenden zij zeven weekdagen, zeven planeten en zeven kleuren. Daarom een keer geen top 10, maar een top 7. Hieronder vind je een overzicht van de zeven klassieke wereldwonderen. Op twee na zijn deze allemaal gebouwd door Grieken.
Piramide van Cheops – 2584-2561 voor Christus
foto: Nina Aldin Thune / Wikicommons
Uniek aan de Piramide van Cheops is dat we dit wereldwonder nog altijd kunnen aanschouwen. Als je weet dat het hier gaat om het oudste bouwwerk van de wereldwonderen, maakt het wel heel bijzonder dat deze piramide nog staat. Oorspronkelijk maakte de Piramide van Cheops deel uit van een complex bestaande uit drie grote én zes kleine piramides. Helaas is de kenmerkende buitenste laag van witte Toera-kalksteen in de loop van de jaren verloren gegaan. Volgens de verhalen waren de drie grote piramides bedoeld als graf voor de koningen Cheops, Chefren en Mycerinus. Hoewel de meeste farao’s werden begraven met indrukwekkende schatten, is er in de Piramide van Cheops nooit iets aangetroffen dat verwijst naar een grafmonument. Wel heeft men net buiten de piramide een zogenaamde zonnebark gevonden. Mogelijk was dit de boot waarmee het lichaam van Cheops is vervoerd naar zijn graf. Laatstgenoemde wordt wel genoemd als de opdrachtgever van deze piramide. Dat verklaart de naam van dit klassieke wereldwonder. In totaal heeft men 20 jaar gewerkt aan de voltooiing van de Piramide van Cheops. De piramide is ongeveer 147 meter hoog en 230 meter breed. Naar schatting kwamen er 2.300.000 stenen aan te pas.
Hangende tuinen van Babylon – circa 600 voor Christus
Volgens de verhalen hebben de hangende tuinen van Babylon ooit gebloeid op de plek, die we vandaag de dag aanduiden met de stad Bagdad in Irak. Het zou gaan om een serie terrassen omgeven door muren – waarop bomen, struiken en planten groeiden – compleet met torens. Deze terrassen waren op een dusdanige wijze gebouwd, alsof het leek dat de tuinen boven de oevers van de rivier de Eufraat hingen. Via een ingenieus irrigatiesysteem bestaande uit onderaardse kanalen werden de bomen, struiken en planten voorzien van water. De Babylonische koning Nebukadnezar had werkelijk kosten noch moeite gespaard om het zijn vrouw Amytes naar haar zin te maken! Amytes voelde zich zo nu en dan wat depressief. Haar man vermoedde dat ze haar oude omgeving – waarin veel groen voorkwam – miste. Wat alle wereldwonderen met elkaar gemeen hebben, is dat zij vrij uitvoerig worden beschreven door verschillende schrijvers uit de Griekse oudheid. Zo lezen we over de hangende tuinen van Babylon in de werken van respectievelijk Strabo en Diodorus Siculus. Overigens houdt het wel op bij deze beschrijvingen; verder zijn er weinig concrete bewijzen gevonden voor het bestaan van de hangende tuinen van Babylon.
Tempel van Artemis in Efeze – circa 550 voor Christus
De tempel van Artemis – ook wel Artemision genoemd – staat bekend als het grootste tempelgebouw van de oudheid. Rond 550 voor Christus was de bouw voltooid. De tempel van Artemis was bedoeld om de maagdelijke jacht-, vruchtbaarheids- en maangodin Artemis (Diana) te eren. Zij gold als zeer belangrijk voor de Grieken. Helaas heeft het gebouw geen stand kunnen houden. Zo werd de tempel in 356 voor Christus in brand gestoken door Herostratos. Het was er hem vooral om te doen om één van de wereldwonderen af te breken. Deze daad zou hem een vermelding in de geschiedenisboeken opleveren. Bijna 30 jaar later besloot het volk van Efeze om hun tempel weer op te bouwen. Helaas werden hun renovatiewerkzaamheden in 262 voor Christus vernietigd door de Goten. Wederom herbouwden de Efeziërs de tempel van Artemis. Rond 400 bekeerde dit volk zich tot het Christendom. Vele – als heidens bekend staande – tempels werden toen gesloten. Om dit feit nog meer kracht bij te zetten, werd de tempel van Artemis (weer) gesloopt. De Christenen gebruikten de stenen voor de bouw van andere gebouwen. Verder vind je acht van de ongeveer 18 meter hoge, groene pilaren terug in de Aya Sofia. Van de oorspronkelijke tempel van Artemis is niet meer over dan een enkele zuil.
Beeld van Zeus in Olympia – 466 tot 435 voor Christus
Het beeld van Zeus maakte deel uit van een complex bestaande uit een tempel en diverse standbeelden. In de periode 466 tot 456 voor Christus heeft men de tempel gebouwd. In 435 voor Christus volgden de standbeelden. Van alle standbeelden, viel dat van Zeus – letterlijk en figuurlijk – het meest in het oog. Zo was dit beeld maar liefst negen meter hoog. De tempel van Zeus was gebouwd rondom het beeld; het beeld zat als het ware bekneld tussen de interne zuilen van de tempel. Het beeld van Zeus is gemaakt door de Atheense beeldhouwer Phidias. Hierbij heeft hij materialen als goud en ivoor gebruikt. De ogen waren gevormd door edelstenen. Meer concreet stelde het beeld de oppergod Zeus voor tronend op de berg Olympus. Volgens de Griekse mythologie – gebaseerd op werken van de dichter Homerus – was deze berg het huis van de goden. Die zouden daar in grote luxe verblijven! Zo nu en dan vuurde oppergod Zeus zijn bliksemschichten naar beneden af. Toen de Grieken zich in de vierde en vijfde eeuw na Christus bekeerden tot het Christendom, kwam er een einde aan de verering van Zeus in Olympia. Het beeld werd overgebracht naar Constantinopel, waar het in 475 verloren ging bij een brand.
Mausoleum van Halicarnassus – 351 voor Christus
Ook het mausoleum van Halicarnassus wordt gerekend tot één van de klassieke wereldwonderen. ‘Mausoleum’ is afgeleid van de naam Maussollos en betekent paalgraf. Voor alle duidelijkheid; Halicarnassus was een stad, tegenwoordig beter bekend als het Turkse Bodrum. In de periode 377 tot 353 voor Christus bekleedde Maussollos de functie van gouverneur van Karië. Het was zijn wens om na zijn dood te worden begraven in een paalgraf. Nadat hij was verhuisd naar Halicarnassus, lag het voor de hand dat het graf in deze stad moest worden gebouwd. Speciaal voor deze opdracht nam zijn zus – tevens echtgenote – de architect Pytheos in de arm. Hij ontwierp een rechthoekig gebouw, waarop een strijdwagen stond compleet met steigerende paarden. De paarden leken wel naar de hemel op te stijgen! In de wagen zaten Maussollos en zijn echtgenote. Aan het beeldhouwwerk hebben de vier grootste beeldhouwers van die tijd gewerkt, te weten Skopas, Bryaxis, Timotheos en Leochares. Eenmaal af werd in dit mausoleum de urn met as van Maussollos geplaatst. Later werd ook het lichaam van zijn zus erbij gezet. Ergens in de vijftiende eeuw is het mausoleum van Halicarnassus verwoest door een aardbeving. Wel kun je de fundamenten nog bewonderen in Bodrum.
[criteo]Kolossus van Rodos – 292 tot 280 voor Christus
Als je bekend bent met de Kolossus van Rodos, dan verbaast het je vast niet dat hier de oorsprong ligt van de woorden ‘kolos’ en ‘kolossaal’. De Kolossus van Rodos was ongeveer 33 meter hoog! Dit immens grote – uit brons vervaardigde – beeld stelde de Griekse zonnegod Helios voor. Overigens weten we alleen van het bestaan van de Kolossus van Rodos uit antieke teksten; er zijn nooit resten gevonden. Aangezien het beeld alleen is beschreven – niet geïllustreerd – is niet duidelijk hoe het eruit gezien moet hebben. Het ligt voor de hand dat het was gebaseerd op beelden van Helios, die wel bewaard gebleven zijn. Dan moet je denken aan een mooie, jonge, naakte man met golvend haar voorzien van een Helioskroon met zeven stralen. Ook wat betreft de locatie van de Kolossus van Rodos, zijn de meningen verdeeld. Er is wel beweerd dat het beeld wijdbeens over de haveningang was geplaatst. Gezien de beperkte ruimte, lijkt dit onmogelijk. Ook zijn er nooit brokstukken gevonden in zee. Het ligt meer voor de hand dat het beeld was geplaatst in de tempel van Helios middenin de stad. Op de top van de heuvel genaamd ‘Monte Smith’ zijn brokstukken aangetroffen, die ooit zouden hebben gediend als de fundering van de Kolossus.
Pharos van Alexandrië – circa 280 voor Christus
De Pharos van Alexandrië geldt als de eerste vuurtoren ooit gebouwd. Hiertoe gaf de eerste hellenistische koning van Egypte – Ptolemaueus I Sorter I – opdracht. Helaas heeft de beste man er zelf geen profijt van gehad; de vuurtoren werd voltooid tijdens de regering van zijn zoon. Vanaf dat moment – circa 280 voor Christus – heeft de Pharos van Alexandrië bijna 1.500 jaar dienst gedaan als lichtbaken. Zowel de Grieken, Romeien, Byzantijnen als ook Arabieren hebben er wel bij gevaren. Zo was het vuur zichtbaar op een afstand van 80 meter. Deze vuurtoren bestond uit drie verdiepingen; een vierkante basis, daarop een achthoekige constructie met daarop een ronde bekroning. Waarschijnlijk pronkte geheel bovenop een beeld van de zonnegod Helios. De Pharos van Alexandrië was vervaardigd uit wit natuursteen gecombineerd met wit marmer. Helaas is dit prachtige bouwwerk in 1375 getroffen door een aardbeving. Het bovenste deel – compleet met de lichtinstallatie – is toen in zee terecht gekomen. Er is nooit een poging tot renovatie ondernomen. Anno 2014 tref je op deze locatie een fort aan.
[adsenseo]
3 reacties
80 km?
, Romeien, Byzantijnen als ook Arabieren hebben er wel bij gevaren. Zo was het vuur zichtbaar op een afstand van 80 meter. Ik denk 80km
Is dit waar?