7 Natuurwonderen

Het initiatief voor het opstellen van een lijst van natuurwonderen is afkomstig van Bernard Weber. Hij was ook degene die – namens de stichting ‘New7Wonders’ – tot een overzicht van de moderne wereldwonderen is gekomen. Uiteraard beide een verwijzing naar de klassieke wereldwonderen. Voor het rangschikken van de natuurwonderen werd wederom een poll ingeschakeld. Vervolgens heeft een deskundige jury het aantal wonderen teruggebracht tot onderstaande lijst.

Amazone: regenwoud en rivier – Bolivia, Brazilië, Colombia, Ecuador, Frans-Guyana, Guyana, Peru, Suriname en Venezuela

foto: Jorge.kike.medina / Wikicommons

Na de bekendmaking van het Amazoneregenwoud en –rivier in de top 7 van natuurwonderen, waren de leiders van maar liefst negen landen door het dolle heen! Zo ligt het grootste regenwoud ter wereld in Bolivia, Brazilië, Colombia, Ecuador, Frans-Guyana, Guyana, Peru, Suriname én Venezuela. Het Amazonegebied beslaat een oppervlakte van 7.000.000 vierkante kilometer. Je kunt je voorstellen dat hier vele dieren en insecten leven. Om wat cijfers te noemen; in dit regenwoud leven circa 100.000.000 insectensoorten en bijna 2.000 verschillende zoogdieren en vogels. Ook de diversiteit van plantsoorten is nergens zo hoog als in het Amazoneregenwoud. Deskundigen beweren dat een vierkante kilometer hier méér dan 75.000 verschillende bomen en 150.000 plantsoorten kan bevatten. Dan te bedenken dat nog lang niet alle soorten zijn ontdekt! Helaas betwijfelen milieudeskundigen of al dit moois ooit wordt gezien. Zij maken zich grote zorgen over de ontbossing van het Amazoneregenwoud. Inmiddels is al meer dan één vijfde deel van dit gebied verdwenen. Een ander groot probleem betreft de vervuiling. Vele bedrijven – waaronder de olie-industrie en plantages – nemen het niet zo nauw met de milieuregelgeving. Er zijn plekken, waar de wegen zwart zien van de olie. Hier is ook het drinkwater besmet. Hopelijk wordt deze bedrijven snel een halt toegeroepen.

Hạ Longbaai – Vietnam

foto: Disdero / Wikicommons

Onder Vietnamezen staat de Hą Longbaai beter bekend als de ‘Vinh Ha Long’. In hun taal betekent dit ‘baai van de dalende Chinese draak’. Hą Longbaai ligt dan ook in de Golf van Tonkin vlakbij de grens met China. In totaal beslaat dit gebied circa 1.500 vierkante kilometer. Uniek aan deze baai is dat er 1.969 eilanden opgebouwd uit kalksteen liggen. De top van alle eilanden is rijkelijk begroeid. Vanuit de lucht bezien levert dit spectaculaire beelden op! Zeker als je de vorm van een aantal eilanden goed bekijkt. Dan zul je een olifant (Vietnamees: voi), vechtende haan (Vietnamees: ga choi) en een dak (Vietnamees: mai nha) kunnen onderscheiden. Aan het begin van de negentiende eeuw ontdekte een aantal Franse toeristen dat enkele eilanden hol zijn, vol met grotten. Eén van de grootste van deze eilanden draagt dan ook een Franse naam: ‘grotte des merveilles’. Dit betekent: grot van de wonderen. Deze grot bestaat uit een drietal grote kamers, rijkelijk gevuld met stalactieten en stalagmieten. Rondom een aantal eilanden tref je drijvende vissersdorpen aan. In het water leven naar schatting 200 soorten vis en 450 verschillende weekdieren. Je kunt je voorstellen dat de Hą Longbaai tot één van de populairste toeristenbestemmingen van Vietnam wordt gerekend. In 1994 heeft UNESCO deze baai toegevoegd aan haar werelderfgoedlijst.

Iguazú-watervallen – Argentinië en Brazilië

Om de impact van de Iguazú-watervallen te beschrijven komt de uitspraak van Eleanor Roosevelt goed van pas. Toen zij deze watervallen aanschouwde, sprak ze de legendarische woorden: “Poor Niagara!”. De watervallen van Iguazú vormen dan ook het grootste complex van watervallen in Zuid-Amerika. Afhankelijk van de hoeveelheid water die door de rivier Iguazú stroomt, bestaat het geheel uit 270 tot 300 watervallen. Het hoogteverschil – de val van het water – betreft maar liefst 82 meter. Verreweg het bekendste deel van de Iguazú-watervallen is de ‘Garganta do Diabo’ (vrij vertaald als de keel van de duivel). Deze grote, halfronde waterval is 150 meter breed en 70 meter diep. Bijzonder aan deze locatie is dat je hier op de grens staat tussen Argentinië en Brazilië. Over grensgebied gesproken; 80% van deze watervallen bevindt zich op Argentijns grondgebied en 20% hoort bij Brazilië. Beide landen hebben de watervallen opgenomen in een Nationaal park. Halverwege de jaren ’80 zijn deze parken toegevoegd aan de werelderfgoedlijst van UNESCO.

Jeju – Zuid-Korea

foto: Douglas Knisely / Flickr

In hetzelfde jaar – 2007 – dat deze lijst werd samengesteld, besloot UNESCO om het eiland Jeju toe te voegen aan haar werelderfgoedlijst. Dit eiland bevindt zich in de ‘Straat van Korea’. Als je de kaart erbij pakt, dan zie je dat het hier gaat om het meest zuidelijke punt van het land. Jeju is gevormd door vulkanische erupties, die zich miljoenen jaren geleden afspeelden. Hiermee samenhangend bestaat het eiland vooral uit basalt en andere stollingsgesteentes. Door zijn geïsoleerde ligging heeft Jeju nooit onderdeel uitgemaakt van Zuid-Korea. Sterker nog, vroeger werden er gevangenen en andere ongewenste personen naar het eiland gebracht. Meer in het algemeen kennen de eilandbewoners andere gebruiken en gewoonten. Ook als het gaat om taal, religie en bijvoorbeeld maatschappelijke ontwikkelingen wijkt Jeju enorm af van het Koreaanse vasteland. Om een voorbeeld te noemen; op Jeju staat de vrouw aan het hoofd van de familie. Een ander gevolg van de geïsoleerde ligging is het bestaan van een aantal endemische diersoorten. Deze dieren zijn uniek in hun soort! Ondanks het prachtige landschap en de enorme diversiteit aan flora en fauna, wordt het eiland Jeju tot op de dag van vandaag beschouwd als een tweederangs stuk van Zuid-Korea.

Komodo-eiland – Indonesië

foto: Liam Clancy / Flickr

Het eiland Komodo – dat ongeveer 390 vierkante kilometer groot is – huisvest bijna 2.000 mensen. Het betreft overwegend afstammelingen van naar dit eiland verbannen gevangenen. Samen met de grotere eilanden Rinca en Padar en nog wat kleine eilandjes, maakt Komodo deel uit van het ‘Nationaal Park Komodo’. Alle genoemde eilanden zijn van vulkanische origine. Het ‘Nationaal Park Komodo’ is in 1980 opgericht met als voornaamste doel om bescherming te bieden aan de komodovaraan. Deze varaan behoort tot de familie van de hagedissen. De komodovaraan onderscheidt zich door zijn lengte; het dier kan wel drie meter lang worden! Vanwege zijn beperkte leefomgeving is de komodovaraan een uiterst kwetsbare diersoort. Precies om deze reden besloot UNESCO in 1986 om het Komodo-eiland te plaatsen op de werelderfgoedlijst. Hopelijk weet de komodovaraan zich in stand te houden. Tenslotte willen we je het volgende feit niet onthouden; ooit hoorde Komodo bij Nederland. Zo kreeg het eiland in 1910 bezoek van de Nederlandse luitenant J.K.H. van Steyn van Hensbroek. Hij besloot om Komodo in te lijven bij Nederlands-Indië. Inmiddels is het eiland een deel van de provincie Oost-Nusa Tenggara.

St. Paul’s Subterranean River National Park – Filipijnen

foto: Mike Gonzalez / Wikicommons

De meest opvallende bezienswaardigheid van het ‘St. Paul’s Subterranean River National Park’ is de 8,2 kilometer lange, ondergrondse rivier. Deze kan geheel bevaren worden! Net voordat de betreffende rivier in de Zuid-Chinese Zee uitmondt, voert hij door een grot. Hier kun je vele stalactieten en stalagmieten bewonderen! Ook brengt deze tocht je langs een aantal indrukkende grotkamers. Overigens is het wel oppassen geblazen; hoe dichterbij zee, hoe meer de rivier onderhevig is aan getij. Men spreekt wel van ’s werelds langste ondergrondse rivier. Om deze reden noemt men het park ook wel ‘St. Paul’s Underground River National Park’. Meer in het algemeen kenmerkt ‘St. Paul’s Subterranean River National Park’ zich door een kalkstenen, bergachtig landschap. Je vindt dit park ongeveer 50 kilometer ten noorden van Puerto Princesa. Dit is de hoofdstad van de Filipijnse provincie Palawan.

Tafelberg – Zuid-Afrika

foto: Danie van der Merwe / Flickr & Coda.coza / Wikicommons

Waar in Kaapstad je je ook bevindt, deze bijzondere berg springt altijd in het oog. De Tafelberg heeft een platte bovenkant van ongeveer drie kilometer breed. Deze kenmerkende vorm is verwerkt in menig logo en symbool. Zo prijkt een gestyleerde weergave van de berg op de vlag van Kaapstad. Het hoogste punt van de Tafelberg is 1.086 meter. Dit punt wordt ook wel ‘McLear’s Beacon’ genoemd; de landmeter Thomas Maclear liet hier een trigonometrisch baken plaatsen. Als je deze plek nu bezoekt, dan tref je een hoge stapel keien aan. Een ander opmerkelijk feit is dat de Tafelberg het enige, aardse fenomeen is, waar een sterrenbeeld naar is genoemd. Dit sterrenbeeld – ‘Mensa’ genoemd – is halverwege de achttiende eeuw ontdekt door de Franse sterrenkundige Nicholas de Lacaille tijdens zijn verblijf aan de Kaap. Wil je de Tafelberg op? Dan kun je gebruikmaken van een kabelbaan. Op 4 oktober 1929 werd de eerste kabelbaan geopend. Op dezelfde dag in 1997 werd deze vervangen door de kabelbaan, die nog altijd dienst doet. Geef je de voorkeur aan een wandeling? Dan adviseren we je de ‘Platteklip Gorge’; deze route duurt ongeveer drie uur en brengt je langs de voorkant van de berg omhoog. De Tafelberg maakt deel uit van het ‘Nationaal Park Tafelberg’. Dit zogenaamde wildpark is 25.000 hectare groot en ligt op het schiereiland ‘Kaap de Goede Hoop’ bij Kaapstad. Er leven vele planten en dieren, waaronder de wereldberoemde zwartvoetpinguïns. Uniek aan dit in 1988 opgerichte park is de locatie; het is gelegen in stedelijk gebied. Vermeldenswaardig is ook dat ‘Nationaal Park Tafelberg’ grotendeels gratis toegankelijk is. Op slechts drie punten – te weten bij ‘Kaap de Goede Hoop’, ‘Boulders Beach’ en ‘Silwermyn’ – wordt een entreebedrag gevraagd. Er zijn vergevorderde plannen om ‘Nationaal Park Tafelberg’ te vergroten met 5.000 hectare grond.