Top 10 Best Verkochte Muziek Albums Allertijden

Voor de opkomst van streaming en YouTube moesten mensen nog met hun zuurverdiende centjes naar de platenboer. De cd-verkoop kalft sindsdien jaar na jaar af. Maar sinds enkele jaren scheert de vinylverkoop weer hoge toppen. Een elpee voorzichtig uit zijn hoes halen en onder de pick-upnaald leggen, heeft voor vele muziekliefhebbers iets magisch. De knotsgekke woekerprijzen nemen verzamelaars van het zwarte goud er met plezier bij.

Maar welke artiesten verkochten nou het meeste fysieke geluidsdragers? En welke wonderlijke verhalen schuilen er achter deze legendarische platen? Dat ontdek je in deze Top 10 Best Verkochte Albums Allertijden.

10. Led Zeppelin – ‘Led Zeppelin IV’ (1971) – + 37 miljoen

In de winter van 1970-1971 kampeerde Led Zeppelin in het Engels landhuis Headley Grange voor de opnames van hun vierde album. Hun vorige worp had niet bepaald denderende reviews geoogst bij de muziekpers. Maar wat weet de muziekpers nou van muziek? Doorgaans geen hol.

‘Led Zeppelin III’ (1970) verkocht als zoete broodjes. Het kwartet gomde de grenzen tussen hardrock en folk uit. En hoe! Met terugwerkende kracht beschouwt de muziekpers de plaat nu als een ronduit meesterwerk, dat zal je altijd zien. Maar hét momentum moest nog komen. Blues, gierende embryonale metal, akoestisch subtiliteit: alle registers gingen nu open.

Op hun monumentale vierde album zouden Jimmy Page, Robert Plant, John Paul Jones en John nu naar het godendom grijpen. Een naamloze zwarte labrador die over het landgoed struinde zag zich vereeuwigd op de schroeiende bluesrockriffs van albumopener ‘Black Dog’. Het grootse ‘Rock and Roll’ stond volgens de legende in een kwartiertje op tape. Cadillac hoestte 30 jaar later miljoenen dollar op om het in haar ‘Break Through’-clipje te gebruiken. Dat was meteen ook de eerste keer dat de Engelse band haar muziek uitleende voor reclamedoeleinden.

Doch het onbetwiste hoogtepunt hier is uiteraard het grootse ‘Stairway to Heaven’. Platenlabel Atlantic Records trachtte kost wat kost het 7 minuten en 55 seconden durende meesterwerkje op single te persen. De bandleden weigerden resoluut. Ze wisten dat de échte fans wel gewoon het album zouden kopen als ze het nummer wilden horen. En of ze dat deden. ‘Led Zeppelin IV’ verkocht wereldwijd meer dan 37 miljoen exemplaren.

Of beter gezegd: het titelloze vierde album. De LP verscheen in november 1971 namelijk naamloos in de platenrekken. In de plaats daarvan koos elk bandlid een eigen mythisch symbool voor de binnenhoes. Daarom hebben ingewijden het naast officieuze titels als ‘Led Zeppelin IV’, ‘The Fourth Album’ en ‘Untitled’ ook wel eens over ‘Four Symbols’, ‘Runes’ en ‘ZoSo’ – naar Jimmy Page’s welbekende Saturnus-teken.

9.The Bee Gees / Various Artists – ‘Saturday Night Fever: The Original Movie Sound Track’ (1977 ) – + 40 miljoen

In 1977 struinde een piepjonge John Travolta door de straten van Brooklyn met een pot verf in zijn hand. Het deuntje bij deze iconische ‘Saturday Night Fever’-openingsscène? ‘Staying Alive’ van The Bee Gees. Vanzelfsprekend opent het zó herkenbare liedje ook de gelijknamige soundtrack.

‘Saturday Night Fever: The Original Movie Sound Track’ is de discoplaat die het Amerikaanse uitgaansleven voorgoed veranderde. 16 miljoen Amerikanen haalden de dubbele LP in huis. Het jaar daarop won de catchy filmmuziek de Grammy Award voor ‘Album of the Year’, nog steeds een unicum voor een discoalbum.

Ook over de Atlantische Oceaan menden The Bee Gees maandenlang de pick-upnaald met liedjes als ‘How Deep Is Your Love’, ‘You Should Be Dancing’ en ‘Night Fever’. De plaat piekte 19 weken in de Nederlandse Album Top 100. Maar vergeet al die andere discokrakers niet! Deze legendarische dansplaat heeft namelijk meer in huis dan de Mickey Mouse falsetto’s van de Australische Gibb-broers. Taveres! KC & The Sunshine Band! Kool & The Gang! En natuurlijk de nét geen 11 minuten durende discodansvloerafsluiter ‘Disco Inferno’ van The Trammps.

Wereldwijd zit deze zinderende zenit van de discorage inmiddels op meer dan 40 miljoen verkochte exemplaren. Grappig genoeg waren The Bee Gees aanvankelijk helemaal niet bij de filmmuziek betrokken. De cast draaide hun iconische dansscènes in de 2001 Odyssey op liedjes van Stevie Wonder en Boz Scaggs. Na een telefoontje van producer Robert Stigwood schudde het Australische trio hun discohitjes in één weekend hun spierwitte kraakvrije discomouw.

8. Fleetwood Mac – ‘Rumours’ (1977) – + 40 miljoen

In september 2020 gooide ene @420doggface208 een 23 seconden durende filmpje op TikTok. Achtergrond muziek bij zijn skateboardstrapatsen en Ocean Spray veenbessensapje? ‘Dreams’ van Fleetwood Mac. Plots luisterde de hele planeet weer naar de Brits-Amerikaanse band.

‘Dreams’ pronkt natuurlijk op ‘Rumours’, het waanzinnig succesvolle album dat bulkt van de tijdloze liedjes als ‘Go Your Own Way’, ‘Don’t Stop’, ‘The Chain’, ‘Songbird’ en ‘You Make Loving Fun’. Tot Michael Jackson in 1982 met zijn ‘Thriller’ de hitlijsten oppookte, gold ‘Rumours als het best verkochte album aller tijden. In Nederland bezette Fleetwood Macs 11de studioplaat wel 10 weken lang de toppositie in de Album Top 100.

Het verhaal achter de muziek die meer dan 40 miljoen fysieke geluidsdragers verkocht, is een tikkeltje minder plezierig. Witte en donkere wolken doemden onverdroten over de opnames. De witte waren de kilo’s cocaïne waarmee de groep zich door de slapeloze studiosessies snoven. Of dacht je dat er poedersuiker op de ‘silver spoon’ van Stevie Nicks’ ‘Gold Dust Woman’ lag? De donkere waren de amoureuze troebelen die over de bandleden rommelden.

Het huwelijk van keyboardspeelster Christine en bassist John McVie had de uitputtende tour van 1976 niet overleefd. De hobbelige knipperlichtrelatie van gitarist Lindsey Buckingham en zangeres Stevie Nicks bereikte zo’n dieptepunt dat het elke dag maar de vraag was wie van de twee de andere nu eerst tegen de muur van de Sausalito Record Plant-studio zou slaan. Gelukkig voor ons, gooiden ze hun wederzijdse ergernis op tape in 11 meesterlijke songs.

En Mick Fleetwood, die jofele drummer die destijds zijn naam aan de band gaf? Nou, met die jongen ging het ook niet zo best. Zijn vrouw was ervandoor met Bob Weston … beter bekend als de ex-gitarist van Fleetwood Mac.

7. Shania Twain – ‘Come On Over’ (1997) – + 40 miljoen

Wie eind jaren 90 al eens de radio opzette kon niet om Shania Twain heen. Maar liefst 12 van de 16 liedjes van ‘Come On Over’ schopte het tot single. De Canadese countryster schreef ‘That Don’t Impress Me Much’ nadat ze een gelekte naaktfoto van Brad Pitt in het meidenblad ‘Playgirl’ zag. De bijbehorende videoclip waarin een in een hoogst prikkelende luipaardoutfit (incl. matching stiletto’s) gehulde Shania Twain de een na andere lift afwijst in de woestijn, liet een beduidend diepere indruk na dan het liedjesonderwerp.

Met meer dan 40 miljoen ‘Come On Over’-exemplaren heeft de Canadese zangeres het best verkochte country-album aller tijden op haar naam staan. Mierenneukers zullen weliswaar miepen dat de internationale release van ‘Come On Over’ gestript werd van haar al te overduidelijke country-elementen en een gladder en toegankelijkere ‘poppy sound’ meekreeg. Want eind jaren 90 zette de doorsnee Europaan het natuurlijk meteen op een gillen zodra hij iemand op een banjo hoorde pingelen, dacht platenlabel Mercury.

Voorts vermeldt Guinness World Records het schijfje als ‘Biggest-selling studio album by a female solo artist’. Nu kan je zeggen ‘en Whitney Houston en ‘The Bodyguard’ dan?’ – Maar dan zegt Guinness World Records droog dat een soundtrack géén studio-album is. En zij zullen het wel weten, zeker? Ze vullen toch niet voor niets al sinds 1955 boeken met records?

Ook in thuisland Canada zijn ze apentrots op ‘hun’ Shania. ‘The Queen of Country Pop’ maakte namelijk het best verkochte plaatje uit het land van esdoornsiroop en ijshockey. Je zou voor minder ‘Man! I Feel Like a Woman!’ gaan zingen.

6. Eagles – ‘Hotel California’ (1976) – + 42 miljoen

Omdat platenlabel Asylum Records per se eerst een verzamelalbum wou uitbrengen, hadden de Eagles extra tijd om aan hun vijfde langspeler te prutsen. Die benutte ze uitstekend. De inspiratiesappen gutsten namelijk alle kanten op.

Na het vertrek van Bernie Landon (die avond toen de gitarist zijn glas gerstenat over Glenn Frey gooide met de woorden ‘You need to chill out, man!’, bleek achteraf gezien misschien wel een teken aan de wand) wisselden de band de country en bluegrass in voor een weidser stadionrockgeluid.

Joe Walsh was de nieuwe snarenplukker die daarvoor zorgde. Joe Walsh demonstreerde meteen zijn snedige gitaarkrachten in de openingsriff van ‘Life in the Fast Lane’. De tijdloze klassieker blijft uiteraard de in een grandioos gitaarpartijen- & solo’s à volonté-buffet van een titeltrack, ‘Hotel California’.

Zingende drummer Don Henleys vrees dat de nieuwe gitarist een tikkeltje te ruig zou zijn voor de fans, bleek volledig ongegrond. Wereldwijd slingeren er wel 42 miljoen cd’s en LP’s met David Alexanders bevreemdende foto van het Beverly Hills Hotel vlak voor zonsopgang op de hoescover.

‘Hotel California’ blijft het onbetwiste magnum opus van de Eagles. Tegelijkertijd markeerde het album de onvermijdelijke neergang. Bassist Randy Meisner koos na de uitputtende promotour voor een gezapig familiebestaan in Nebraska. Het daarop volgende einde van de Eagles is zo beschamend dat je het terugvindt in dit lijstje met beroemde band break-ups.

5. Eagles – ‘Their Greatest Hits (1971 – 1975)’ (1976) – + 44 miljoen

Na 4 prima plaatjes (‘Eagles’, ‘Desperado’, ‘On the Border’ en ‘One of These Nights’) besloot Asylum Records dat die dekselse Eagles weleens een compilatie mochten uitbrengen. Zo’n verzamelalbum kostte geen drol aan studiotijd en was een dus dé ideale manier om snel wat poen te scheppen. De hits lagen tenslotte voor het grijpen.

‘Ja maar, platenlabel’, sputterde leadgitarist Don Felder ‘en onze muzikale integriteit dan? Liedjes als ‘Tequila Sunrise’ moet je in zijn oorspronkelijke plaatcontext beleven.’ – ‘Dit doen we met jullie muzikale integriteit!’, brulde de platenbaas en hij gaf de muzikant enkele forse tikken met zijn Filofax bomvol kwartaalcijfers. Altijd hetzelfde, met die muzikanten.

Ofschoon de band helemaal geen verzamelalbum wou en op de koop toe ook geen hol inspraak kreeg in de nummerkeuze, werd ‘Their Greatest Hits (1971 – 1975)’ een regelrechte homerun voor de Amerikaanse band. Met 38 miljoen exemplaren zetten de Eagles hun naam onder het beste verkochte album van de Verenigde Staten. Goed voor 38 keer platina. De erven van Michael Jackson beweren nochtans iets heel anders. Over de Atlantische Oceaan sleten de Eagles nog eens zo’n 6 miljoen stuks.

Boyd ‘El Chingadero’ Elder, de kunstenaar die de coverhoes ontwierp had zich beter in royalty’s laten uit betalen. De man kreeg 5.000 dollar voor zijn iconisch voorstelling van een beschilderde plastieken adelaarsschedelafgietsel. Volgens de legende lag er coke op de lichtblauwe polyesterachtergrond en joegen de bandleden na de fotoshoot het decoratieve poedertje door hun neusgaten. Netjes de set opruimen, heet dat.

4. Pink Floyd – ‘The Dark Side of the Moon’ (1973) – + 45 miljoen

https://www.youtube.com/watch?v=hsr4PmeEocE

‘Money, so they say, is the root of all evil today’, zingt David Gilmour ‘Money’, het nummer waarmee de tweede plaatkant van Pink Floyds ‘The Dark Side of the Moon’ opent. Vanaf dit alweer 8ste studioalbum zou de progrockband voortaan nochtans alles over geld weten. De LP met de iconische zwarte klaphoes met de prisma sleet een slordige 45 miljoen stuks. Al schatten stoutmoedigere bronnen de verkoopcijfers zelfs op 50 tot 70 miljoen exemplaren.

Nochtans kletste Pink Floyd daar niet bepaald een luchtig plaatje op tape in de Abbey Road Studios. Het alles verterende muzikantenbestaan en de geestenperikelen van Syd Barrett, hun even geniale als inmiddels knettergekke ex-gitarist, inspireerde niet bepaald tot vrolijke kampvuurliedjes.

Integendeel. De achterkant van de maan herbergde een ernstig overpeinsd conceptalbum. Voor het eerst drukte de band Roger Waters’ lyrics op de bijbehorende sleeve. Met reden. De superieure liedjesteksten laveren tussen tijdloze thema’s als kapitalistische hebberigheid, oorlogszuchtige conflicten, mentale troebelingen en de ras voortschrijdende vergankelijkheid van het leven op dit ondermaanse. Pfoe, dat komt even binnen zeg.

Toch is het ondanks de zwaarmoedige thema’s en sonische experimenteerdrift helemaal niet zo’n moeilijk album. Van het geldgerinkel en Roger Waters frappante baslijntje in ‘Money’, tot de harmonieuze samenzang van gitarist David Gilmour en toetsenist Richard Wright in ‘Us and Them’ en ‘Time’: ‘Dark Side of the Moon’ is gewoon een steengoede schijf vol prachtige melodieën en harmonieën.

Dat vond de National Recording Registry beslist ook. Want de Amerikaanse instelling voegde het album in 2012 toe aan haar archief. Net als de ‘Saturday Night Fever’-soundtrack die hier enkele nummers hoger staat te discostampen.

3. Whitney Houston / Various Artists – ‘The Bodyguard’ (1992) – +45 miljoen

‘The Bodyguard’ (1992) was een regelrechte kaskraker. De zwijmelfilm kraakte 411 miljoen dollar uit de box-office. Whitney Houston en Kevin Costner moesten dat jaar enkel hun meerdere erkennen in ‘Aladdin’ (504 miljoen dollar). Maar die had dan ook een wonderlamp waaruit een geest met de stem van Robin Williams sprong.

Kennelijk wouden biosbezoekers thuis de liedjes van de film herbeleven. ‘The Bodyguard: Original Soundtrack Album’ ging (naar schatting) meer dan 45 miljoen keer over de toonbank. Onderweg naar dat waanzinnige cijfer brak Whitney Houston het ene record na het andere. Ja, muggenzifters zullen miepen dat de betreurde zangeres technisch gezien slechts op 6 van de 13 liedjes te horen is. Maar veel geluk als je één van die zeven andere tracks kan benoemen. Dus gun Whitney even die records, ja?

Pronken onder andere op het indrukwekkende palmares: best verkochte filmsoundtrack ooit, best verkochte album van een vrouwelijke artiest ooit en beste verkochte album van de jaren 90. Het schijfje stond bovendien 20 weken onafgebroken op nummer 1 in de Amerikaanse Billboard 200. Een record dat maar liefst 2 decennia stand hield, tot Adele’s ‘21’ het met een nog indrukwekkendere 24 weken verpulverde.

En zeggen dat die monsterhit van ‘I Will Always Love You’ aanvankelijk niet eens op de tracklist stond. Kevin Costner liet Whitney het nummer horen in een coverversie van Linda Ronstadt. De souldiva herschiep het oorspronkelijke liedje van Dolly Parton vervolgens tot de ultieme soulballad. Het singletje sleet uiteindelijk meer dan 20 miljoen stuks.

2. AC/DC – ‘Back in Black’ (1980) – + 50 miljoen

‘’t Kan verkeren’, zei Bredero. In de zomer van 1979 beukte de Australische hardrockformatie AC/DC na vijf albums eindelijk de poorten naar de wereldroem open met ‘Highway to Hell’. Nauwelijks een half jaar later, zeeg Bon Scott neer in een geparkeerde Renault 5, de auto waarin hij zijn roes uitsliep na een stevig avondje doorzuipen in de Londense bar Music Machine.

De in Schotland geboren zanger was 33. Wie ooit een kwartiertje met de drankzuchtige Bon Scott in een kroeg doorbracht, viel niet bepaald achterover van de doodsoorzaak ‘alcoholvergiftiging’. “I’m a special drunkard … I drink too much.”, aldus de betreurde frontman.

Wat nu geblazen? Moesten de broertjes Angus en Malcolm Young er nu zomaar de brui aan geven? Of zouden ze hun tranen drogen en met opgeheven hoofd door de al op een kiertje staande poorten van de muziekgeschiedenis stormen? Ze kozen voor het tweede.

Op 25 juli 1980 lag ‘Back in Black’ in de winkelrekken. Een Engelsman met een newsboy cap uit Newcastle kreeg de twijfelachtige eer om een van de beste hardrockstemmen ooit te vervangen. En boy, wat deed Brian Johnson dat met verve. Met de woorden “I got nine lives / Cat’s eyes / Abusin’ every one of them and running wild” salueerde Johnsons strottenhoofd zijn illustere voorganger op de titeltrack.

Het aan Bon Scott opgedragen ‘Back in Black’ betonneerde AC/DC’s initialen voorgoed in de muziekgeschiedenis. De plaat met de sobere zwarte hoes vloog wel 50 miljoen keer de deur uit. Geen band deed ooit beter.

Het beste verkochte hardrockalbum ooit stelt 21^ste-eeuwse headbangers vier decennia later beslist niet teleur. Een lome loodzware bronzen kerkklok luidt ‘Hells Bells’ in gevolgd door negen minstens even potige classics. De openingsriff van ‘Back in Black’ alleen al is reden genoeg om een Gibson SG te kopen en vandaag nog als de wiedeweerga gitaar te leren spelen.

1. Michael Jackson – ‘Thriller’ (1982) – + 70 miljoen

Over de verkoopcijfers van ‘Thriller’ gaan de gekste indianenverhalen. Het album zou maar liefst 110 miljoen exemplaren verkochten hebben. Een astronomisch aantal. Maar bewijs het maar even. Michael Jacksons zesde studioalbum vloog in elk geval meteen de deur uit. Eind 1983 stond de teller al op 32 miljoen stuks wereldwijd. Met een geschatte 70 miljoen stuks staat deze sublieme opvolger van ‘Off the Wall’ (1979) vandaag te boek als het beste verkochte muziekalbum ooit.

Met ‘Thriller’ kroonde Michael Jackson zich definitief tot ‘The King of Pop’. En ook tot die van de Disco, R&B, Funk en Rock. Want je moest de toen amper 24-jarige artiest niet leren hoe hij met zijn buitenaardse dansbenen buiten de bestaande genrehokjes moest sliden en poppen. De plaat baarde maar liefst zeven singles die elk zonder verpinken de veelzijdigheid van Wacko Jacko demonstreren.

Op ‘The Girl is Mine’ komt Paul McCartney gezellig mee doen. Drie jaar later snoepte Jackson de lucratieve rechten van de Beatles backcatalogus voor Macca’s neus weg en was het uit met de gezelligheid. ‘Billie Jean’ werd een regelrechte monsterhit en maakte met meer dan 10 miljoen verkochte singles de laatste twijfelaars die ‘Thriller’ nog niet in huis hadden helemaal warm. In 2021 zou haalde de tijdloze dansvloerkraker als eerste clipje van een jaren 80 artiest 1 miljard views op YouTube.

Producer Quincy Jones porde Jackson aan om ook een stevige rocksong uit zijn glitterjasje te schudden. Geen probleem voor de multigetalenteerde jonge man. Jackson kon geen muziek lezen of schrijven. Maar wel zingen. En hoe. Hij trok eender welke geniale gitaarlijn hupsakee uit zijn hoofd en neuriede ze vervolgens op een bandrecordertje voor zijn studiemuzikanten. Hardrocker Eddie Van Halen flanste gratis ende voor niets de legendarische vingervlugge ‘Beat It’-solo uit zijn Frankenstrat.

En dan moest Michael Jackson nog videoclipgeschiedenis schrijven! John Landis, regisseur van de hilarische horrorcultprent ‘An American Wherewolf in London’, verzorgde het baanbrekende minifilmpje met de dansende zombies bij titeltrack ‘Thriller’, de zevende en laatste single die uit het succesvolste album ooit geplukt werd.

Dit artikel is geschreven door Matthias Van de Velde. Hij komt uit de verguisde carnavalsstad Aalst en studeerde Klassieke Geschiedenis en Europese Politiek aan UGent. Hij is nog steeds boos dat hij als 6-jarige dreumes niet mee mocht toen ‘Bram Stoker’s Dracula’ en ‘Jurassic Park’ in de bios draaide. Hij schrijft nooit een woord te veel, tenzij hij zich laat gaan.