Aerosmith ontpopte zich in de jaren zeventig als het Amerikaanse antwoord op de Rolling Stones. Iets harder, nog meer drugs, grote hits. Dat kon niet lang goed gaan en de band viel uit elkaar. In de jaren tachtig maakte ze echter een glorieuze comeback die ze sindsdien stug volhouden. Wat zijn de tien beste rockers van deze overlevers?
10. Love in an Elevator
De comeback van de jaren tachtig werd voortgezet met het album Pump dat snel werd opgenomen en lekker los klinkt. ‘Love in an Elevator’ was de aanstekelijke eerste single van het album dat in Nederland net niet een top-10 hit werd. Vanzelfsprekend vertelde zanger Steve Tyler graag dat het nummer op een waargebeurde ervaring was gebaseerd.
9. Back in the Saddle
Het album Rocks uit 1976 is een lekker rauwe variant van Aerosmith die door veel fans erg wordt gewaardeerd. ‘Back in the Saddle’ is een van hun hardste singles met viezige riffs. Deze riffs maakten veel indruk op een jonge generatie muzikanten die later Guns ’n Roses en Metallica zouden vormen. Het nummer is al jaren een van de live-favorieten van de band. In eerste instantie is het een nummer over seks, maar later zou het symbool worden voor hun comeback. Vandaar dat hun terugkeer in 1984 de naam Back in the Saddle Tour kreeg.
8. Livin’ on the Edge
‘Livin’ on the Edge’ is een originele powerballad uit 1993. Aerosmith is vooral bekend om zijn feestteksten, maar soms willen ze een sociaal probleem aansnijden. ‘Livin’ on the Edge’ was vooral geïnspireerd door de rellen in Los Angeles van het jaar daarvoor. Het nummer wordt op karakteristieke wijze voortgedreven door een pompend ritme in combinatie met een dreinende riff, wat het tot een heel effectief live-nummer maakt.
7. Dude (Looks Like a Lady)
Het eerste comeback-album Done With Mirrors was commercieel gezien een tegenvaller. Dankzij de verrassende samenwerking met Run DMC werd Aerosmith opeens weer populair. De band maakte slim gebruik van het moment en nam het album Permanent Vacation op. Het aanstekelijke ‘Dude (Looks Like a Lady)’, met zijn zeurende refrein, werd een grote hit. De inspiratie voor de tekst wordt vaak gezocht bij glamrockers Mötley Crüe die volgens Tyler elkaar de hele tijd met “dude” aanspraken en erg van make-up hielden.
6. Crazy
Nu is het lastig voor te stellen dat ‘Crazy’ de zevende en laatste single was van het album Get a Grip uit 1994. De ballad is uitgegroeid tot een echte rockklassieker. Het liedje zelf vormt een meeslepend portret van een vrije vrouw die de zanger tot waanzin drijft. Maar net zo belangrijk was de videoclip die tot een van de populairste aller tijden zou uitgroeien. Alicia Silverstone, die al eerder in clips van de band had gespeeld, wordt nu bijgestaan door de actrice Liv Tyler, de dochter van zanger Steve.
5. I Don’t Want to Miss a Thing
De vader-dochter connectie keerde op een andere manier terug met ‘I Don’t Want to Miss a Thing’. Dit was een van de drie nummers van Aerosmith voor de soundtrack van Armageddon (1998). In deze populaire rampenfilm speelt Liv Tyler een hoofdrol. De ballad paste perfect bij de sfeer van de film en groeide uit tot hun eerste Amerikaanse nummer 1 hit (in Nederland kwam het tot de derde positie.)
4. Sweet Emotion
Aerosmith brak in 1975 door met het Toys in the Attic album. De single ‘Sweet Emotion’ was een belangrijke factor in dit succes. Het nummer draait om een hypnotiserende baslijn waarover Tyler herhaaldelijk de titel zingt. Het gebruik van de talk box, een effectpedaal die de stem vervormt, is zeer opvallend. Vergeet ook niet de riffs van Joe Tyler die daarna door miljoenen gitaristen zijn nagespeeld.
3. Mama Kin
De debuutsingle ‘Mama Kin’ uit 1973 is een rocker met een geweldige drive. Het is altijd in het repertoire van de band gebleven. Wie de originele versie nu beluistert, zal versteld staan dat Steve Tyler als een compleet andere zanger klinkt. Tyler vond zijn natuurlijke stem vervelend klinken en probeerde op het debuut anders te zingen. Er zijn talloze covers van ‘Mama Kin’ gemaakt, maar de beste is ongetwijfeld van Guns ’n Roses, de belangrijkste leerlingen van Aerosmith. In 1992 speelden beide bands het nummer live tijdens een concert in Parijs.
2. Dream On
Een van de beste, zo niet de beste, powerballads aller tijden. Toch was ‘Dream On’, dat op het debuutalbum uit 1973 staat, in eerste instantie geen grote hit. Pas toen de band drie jaar later was doorgebroken, stootte het opeens door naar de top-10. Zoals hoort bij een powerballad is het begin kalm met een begeleidende piano. Langzaam wordt het nummer opgebouwd totdat Tyler de titel op onvergetelijke wijze uitschreeuwt. Vaak geïmiteerd, maar nooit overtroffen.
1. Walk This Way
‘Walk This Way’ begon met een funky instrumentale basis. Tyler kreeg voor de opnamen van Toys in the Attic met moeite de tekst af, nadat hij een eerste versie in een taxi was vergeten. Uiteindelijk vond hij een manier om de tekst even ritmisch te maken als de muziek, waarbij de rijmende woorden op een unieke manier stuiteren. ‘Walk This Way’ was de tweede top-10 hit van de band in de jaren zeventig.
Maar dat is de helft van het verhaal. In het midden van de jaren tachtig besloot de hiphopgroep Run DMC een cover te maken, wat destijds een avontuurlijke zet was. In de ritmische manier van zingen hoorden ze een primitieve manier van rappen die zij eenvoudig konden nadoen. Aerosmith werd gevraagd om mee te doen en de rest is geschiedenis. De videoclip, waarin beide groepen elkaar in eerste instantie met het geluidsvolume beconcurreren, bleek een doorslaand succes. ‘Walk This Way’ werd een internationale hit (in Nederland kwam het zelfs tot nummer 2 in de top-40). Over het algemeen wordt het gezien als de doorbraak van hiphop naar een groter publiek.
