Top 10 Beste Gitaristen Ooit – Meesters van de 6 Snaren

De elektrische gitaar is de basis van rockmuziek. Een goede riff of memorabele solo is onderdeel van een echte rockklassieker en maakt van de gitarist een held die door miljoenen wordt aanbeden en nagedaan. Wie zijn die tien meesters van de zes snaren?

10. J Mascis

De introverte zanger/gitarist van de Amerikaanse band Dinosaur Jr maakte eind jaren tachtig naam met zijn droefgeestige liedjes als ‘Freak Scene’ die werden begeleid door strakke riffs en huilende en onvoorspelbare solo’s. Vooral live op oorverdovend volume scheurt Mascis er als geen ander op los.

9. Jeff Beck

Engelsman Jeff Beck heeft misschien niet de faam van zijn tijdgenoten maar hij is altijd een invloedrijke gitarist geweest. In de jaren zestig speelde hij in de invloedrijke band The Yardbirds waar hij met zijn favoriete Fender Stratocaster een ruig gitaargeluid ontwikkelde. Als studiomuzikant en in zijn eigen bands wist hij allerlei muziekstijlen eigen te maken. De favoriete gitarist van fijnproevers.

8. David Gilmour

De gitarist van Pink Floyd is geen snelheidsmaniak maar compenseert dat met een onovertroffen gevoel voor melodie. Op zijn beste solo’s weet hij een groots gevoel op te roepen. Ook kan Gilmour met eenvoudige melodieën een prachtige sfeer neerzetten zoals op de lange intro van ‘Shine On Your Crazy Diamond’. Over het algemeen wordt zijn solo op ‘Comfortably Numb’ gezien als een van de beste uit de rockgeschiedenis.

7. Tony Iommi

De invloed van de gitarist van Black Sabbath is moeilijk te overschatten. Veel van zijn riffs legde de basis voor heavy metal en behoren tot het standaardwerk waarmee beginnende gitaristen oefenen. Als tiener werkte Iommi in een fabriek waar hij bij een ongeluk de toppen van twee vingers verloor. Hoewel gitaar spelen pijnlijk was geworden, ging Iommi uiteindelijk stug door. Met behulp van een soort vingerhoeden ontwikkelde hij een eigen techniek. Zijn voorkeur voor trage riffs en solo’s zouden de muziek van Black Sabbath een compleet eigen donkere sfeer geven.

6. Angus Young

Iedereen herkent de gitarist van AC/DC aan zijn vaste podiumkostuum van Britse schooljongen. Daarnaast is Angus Young een van de meest invloedrijke gitaristen aller tijden. De basis van zijn stijl is eenvoud en gebaseerd op de blues. Toch zijn veel van de klassieke AC/DC riffs als ‘Back in Black’ en ‘Highway to Hell’ meteen herkenbaar als zijn werk. Bovendien heeft hij een zeer karakteristieke nerveuze manier van soleren. De eenvoud van de riffs van Young is van cruciale invloed geweest op metalbands als Metallica.

5. Eddie Van Halen

Edward Lodewijk Van Halen werd in Nijmegen geboren maar op jonge leeftijd zou hij emigreren naar Amerika. Samen met zijn broer Alex en zanger David Lee Roth zou hij de band Van Halen oprichten. Hun gelijknamige debuutalbum uit 1978 was een grote hit, mede dankzij het opvallende gitaarspel van Eddie Van Halen dat veelvuldig gebruik maakte van een techniek die tapping heet. Op het album staat een kort nummer ‘Eruption’ waarin hij al zijn kunsten mag etaleren. Zijn razendsnelle tapping zou tot het standaardarsenaal van metalgitaristen gaan behoren.

4. Eric Clapton

De Engelsman Eric Clapton speelde in de jaren zestig een belangrijke rol in de Britse rockmuziek door in verschillende bands als The Yardbirds, Cream en Blind Faith zijn kunsten te vertonen. Clapton was hoofdzakelijk door bluesgitarist Robert Johnson beïnvloed en wist de blues in rock meer gewicht te geven. Zo groot was zijn faam dat in Engelse steden een tijdlang graffiti op muren verscheen met de tekst ‘Clapton is God’. Zijn lange, emotionele solo op ‘Layla’ van Derek and the Dominos wordt vaak gezien als de mooiste gitaarsolo ooit.

3. Keith Richards

https://www.youtube.com/watch?v=ceWWMfhAvD4

De vaste gitarist van de Rolling Stones heeft in zijn lange carrière talloze klassieke rockriffs verzonnen en gespeeld. De overstuurde riff van ‘(I Can’t Get No) Satisfaction’ is waarschijnlijk de meest beroemde rockriff aller tijden, al snel gevolgd door de opening van ‘Brown Sugar’. Zoals veel van zijn tijdgenoten groeide Richards op als liefhebber van de blues. Steeds meer ontwikkelde de gitarist een eigen stijl waarbij hij experimenteerde met alternatieve stemmingen. Richards heeft een verzameling van ongeveer 3000 gitaren maar live speelt hij het liefst op zijn vertrouwde Fender Telecaster.

2. Jimmy Page

Jimmy Page speelde net als Jeff Beck en Eric Clapton ooit in The Yardbirds maar zou uiteindelijk beroemd worden als gitarist en producer van Led Zeppelin. Met Led Zeppelin zou hij de blues een ongekende kracht geven en een belangrijke inspiratiebron vormen voor heavy metal. Toch is Jimmy Page geen overdadige gitarist, wanneer het eenvoudig kan, houdt hij het simpel zoals de beginriff van ‘Black Dog’ bewijst. Aan de andere kant zijn sommige van solo’s, bijvoorbeeld die van ‘Stairway to Heaven’, echte klassiekers. Tijdens de hoogtijdagen van Led Zeppelin speelde Page live vaak op een Gibson EDS-1275 met een dubbele hals wat hem de uitstraling gaf van een echte rockgod.

1. Jimi Hendrix

https://www.youtube.com/watch?v=Rw9JQC8nhhY

Na zijn doorbraak duurde zijn carrière nog vier jaar, maar in die korte periode verkende de Amerikaanse gitarist Jimi Hendrix de mogelijkheden van de elektrische gitaar zoals niemand dat eerder had gedaan. De loopbaan van Hendrix kwam moeizaam op gang en op een gegeven moment verhuisde hij naar Londen. In Groot-Brittannië scoorde hij een aantal top-10 hits waarna hij terugkeerde naar zijn geboorteland. Hier werd hij eindelijk bekend na zijn optreden op het Monterey Pop Festival van 1967. Tijdens het laatste nummer stak Hendrix zijn gitaar in brand om hem vervolgens kapot te slaan. Een ster was geboren.

Hendrix was linkshandig maar speelde op een gewone Fender Stratocaster die hij “omgekeerd” droeg. Hij hield van een overstuurd en hard geluid waarmee hij snerpende feedback kon produceren. Hendrix wordt met zijn wilde gitaarspel en psychedelische geluid een van de belangrijkste artiesten van de jaren zestig. Hij sluit het Woodstock festival van 1969 af met een legendarische uitvoering van het Amerikaanse volkslied waarbij zijn gitaar op een gegeven moment straaljagers nabootst. In 1970 overlijdt Hendrix helaas aan een overdosis terwijl zijn muziek steeds ambitieuzer werd.