Omdat ze allemaal zo goed zijn werd voor één keer besloten de toptien gewoon in chronologische volgorde te zetten. Van vroeg tot laat vind je hieronder zo een leuke selectie uit het werk van de bekende filmmakers Joel en Ethan Coen.
10. Blood Simple (1984)
Waar kunnen we beter beginnen dan bij het debuut van de broers, de neo-noir Blood Simple uit 1984. Deze misdaadfilm haalde onder andere inspiratie bij de novelle Red Harvest (1929) van Dashiell Hammett. Hierin duidt het concept ‘blood simple’ de angstige toestand aan van de menselijke geest, die langdurig aan een gewelddadige situatie wordt blootgesteld. Nadat zij eerder ook al diverse scripts hadden afgeleverd als auteurs, is Blood Simple het regiedebuut van de Coens. In de hoofdrol is Frances McDormand te zien, Joels echtgenote, die ook later in veel van zijn films een voorname rol speelt. De film bereikte de top honderd van de meest angstaanjagende films aller tijden.
9. Raising Arizona (1987)
Misschien wel de ‘grappigste’ film uit de rij – en in het oeuvre van de Coens – is deze Raising Arizona uit 1987. De film markeert één van de meest opmerkelijke prestaties van de jonge Nicolas Cage, die schittert aan de zijde van Holy Hunter. Het is tegelijk ook de eerste samenwerking tussen de broers en de fantastische John Goodman, die later een vaste waarde zou worden in de cast van de Coens. Meer nog dan Blood Simple – een bescheiden financieel succes en een groot kritisch succes – was Raising Arizona weinig succesvol aan de box office of in reviews. Toch groeide het werk uit tot een cultfilm, iets wat wel vaker het geluk van de Coens is geweest.
8. Miller’s Crossing (1990)
Daar waar de scripts van de Coens veelal op een beperkt aantal weken worden volbracht, werd ettelijke maanden gezwoegd aan deze gangsterfilm uit 1990. De intrigerende plot bezorgde hen zoveel kopbrekers dat de broers tussentijds zelfs Barton Fink (1991) schreven om even uit de wirwar te geraken. De film volgt twee rivaliserende maffiabendes ten tijde van de drooglegging. De plaats van handeling wordt daarbij niet vermeld, maar de film werd gedraaid in New Orleans. Plot, karakters en dialogen zijn opnieuw schatplichtig aan het werk van Hammett, meer bepaald aan de roman The Glass Key uit 1931.
7. Barton Fink (1991)
Dit is dus de film gebaseerd op het script waarmee de broers Coen even afstand namen van het ingewikkelde Miller’s Crossing. De hoofdrol is dit keer weggelegd voor John Turturro, aan de zijde van die andere Coen-getrouw, John Goodman. Ironisch genoeg vertelt de film dan ook het verhaal van de worstelende schrijver, Barton Fink, die na zijn eerste Broadway-hit de kans krijgt om goedbetaalde filmscripts te schrijven voor Hollywood. Zijn vrees is echter dat deze luxe-situatie hem te ver zal verwijderen van het ‘echte leven’ van de ‘gewone man’. Die angst blokkeert zijn schrijfproces en Fink glijdt traag weg in een bizar delirium.
6. Fargo (1996)
Op veel gebieden kan Fargo gezien worden als een belangrijke doorbraakfilm voor de Coens. De prent werd zeven keer genomineerd voor een Academy Award en won uiteindelijk in twee belangrijke categorieën: beste origineel scenario en beste actrice in een hoofdrol, Frances McDormand. In de film speelt zij de zwangere politiechef Marge Gunderson, die een aantal lokale moorden onderzoekt. Op het filmfestival van Cannes (editie 1996) hield Joel Coen aan Fargo ook een BAFTA over voor beste regisseur. In 2006 droeg de Library of Congress de film voor voor een opname in de United States National Film Registry for Preservation.
[criteo]5. The Big Lebowski (1998)
Een misverstand waarbij de identiteiten van een ambitieuze en een nutteloze Lebowski worden verward, dat is het uitgangspunt van wat misschien wel de meest bekende en allicht ook de populairste Coen-film ooit is: The Big Lebowski. Niets liet zulks bij de uitgave overigens vermoeden. Na het succesvolle Fargo flopte The Big Lebowski aan de kassa’s en kon de film bovendien op weinig kritische bijval rekenen. Met de tijd groeide bij het publiek echter een bijzondere sympathie voor ‘The Dude’ – een legendarische Jeff Bridges – en zijn gevolg van excentrieke nietsnutten. Voorop lopen dan natuurlijk de weergaloze John Goodman als de chronisch misnoegde Walter en de even schitterende Steve Buscemi als de goedgelovige Donny.
4. The Man Who Wasn’t There (2001)
Deze neo-noir uit 2001 wordt vaak vergeten, maar is stilistisch en inhoudelijk ongetwijfeld één van dé topwerken uit het oeuvre van de Coens. De film ontving de Oscar voor beste cinematografie en leverde Joel Coen opnieuw een BAFTA op voor beste regisseur, zij het deze keer gedeeld met David Lynch (voor Mulholland Drive). The Man Who Wasn’t There speelt zich af in het Californië van de jaren 1950 en toont hoe de dromen en wilsbeschikkingen van de hoofdpersonen elkaar steevast op fatale wijze kruisen, zonder dat de juiste verantwoordelijken ooit aan de juiste fataliteiten kunnen worden gekoppeld. De film blinkt uit op veel gebieden, onder andere in het acteerwerk. Wij zien onder meer een uitstekende Billy Bob Thornton als de zwijgzame en enigmatische kapper Ed Crane, een prima James Gandolfini als de overspelige winkelhouder Dave Brewster en de verleidelijke Scarlett Johansson als ‘Birdy’, de zoetgevooisde lolita van dienst.
3. No Country for Old Men (2007)
Deze neo-Western thriller uit 2007 is tot vandaag de meest bekroonde en gelouterde Coen film. Hij werd gebaseerd op de gelijknamige novelle van Cormac McCarthey uit 2005. De film werd beladen met vier Oscars, waaronder die voor beste film, beste regisseur en beste filmadaptatie. Ook wist de prent drie BAFTA’s en twee Golden Globes in de wacht te slepen. Het American Film Institute bekroonde het werk als AFI Film van het jaar en de Amerikaanse critici verkoos hem tot beste film van 2007.
2. True Grit (2010)
Nog een western is deze True Grit uit 2010. De film is een adaptatie van de gelijknamige roman van Charles Portis uit 1968. Ook in 1969 werd dat boek al eens bewerkt voor het witte doek, met in de hoofdrol de legendarische John Wayne. True Grit was de officiële opener van het 61ste Internationaal Filmfestival van Berlijn. Hij werd genomineerd voor maar liefst tien Oscars, maar won er uiteindelijk geen enkele. Jeff Bridges werd wel bekroond als beste acteur door de Screen Actors Guild en de BAFTA. Opmerkelijk is vooral ook de rol van de jonge Hailee Steinfeld als de stuurse, vroegwijze veertienjarige cowgirl Mattie Ross.
1. Inside Llewyn Davis (2013)
Ook deze voorlopig laatste film van de Coens werd op algemeen gejuich onthaald. Het verhaal vertelt een week in het leven van de folkzanger Llewyn Davis (Oscar Isaac). In New York anno 1961 tracht hij te overleven in de kleurrijke folk scene van zijn tijd en stad, waar zijn muziekpartner echter zelfmoord beslist te plegen en zijn laatste album – getiteld Inside Llewyn Davis – voor geen meter verkoopt. Hoewel Davis een fictioneel karakter is, werd het personage deels geïnspireerd door de biografie van de songwriter Dave Van Ronk. Opvallend is ook de verschijning van popidool Justin Timberlake als Llewyns vriend, Jim Berkey.
[adsenseo]