Top 10 Duurste Wapens in de Wereld

Het Amerikaans leger bezit de grootste en meest effectieve militaire infrastructuur ter wereld. Maar wat is het kostenplaatje van deze titel en welke wapens omvat het? Je ontdekt het hieronder, in onze top tien van de duurste wapens ter wereld. Gesorteerd op kosten van de totale bestelling van het Pentagon.

10. P-8A Poseidon

Hoewel de Boeing P-8A ‘Poseidon’ ook uitgerust wordt als gevechtsvliegtuig zal hij voornamelijk ingezet worden om de oceaan te patrouilleren met zijn state-of-the-art sensorsysteem. Boeing gebruikte de romp van zijn 737-800 als uitgangspunt voor deze mastodont. Daar werden vervolgens de vleugels van de 737-900 aan toegevoegd. Die zijn nodig om de vier AGM-84K ‘standoff’ raketten te dragen. De cargo bevat daarnaast ook torpedo’s (Mk 54) en mijnen.

A rato van 206,5 miljoen Dollar per exemplaar heeft het Amerikaans leger 122 exemplaren van deze Boeing besteld om zijn vloot te updaten. Die bestaat tot vandaag uit Lockheed toestellen van het type PC-3 ‘Orion’. De ontwikkeling van de Poseidon kostte 8,2 miljard Dollar. De onderhoudskosten van de vloot worden geschat op 24,2 miljard Dollar. Met een totale kostprijs van 33 miljard dollar is dit bewakingsvliegtuig / anti-onderzeeër hier dus minstens een vermelding waard.

9. CVN-78 Class

De CVN-78 ‘Class’ is de basissteen van de nieuwe generatie vliegtuigdragers. Hij werd ontworpen door Northrop Grumman voor een ontwikkelingskost van 4,6 miljard Dollar. Het schip is zo’n drie voetbalvelden lang en weegt meer dan 100.000 ton. Het vliegdek kan met zijn geschatte oppervlakte van 4,5 are meer dan 75 vliegtuigen ondersteunen. De massieve drijfbasis bevat daarbij ook nog eens twee hypermoderne kernreactoren en wordt uitgerust met ‘Evolved Sea Sparrow’-raketten.

De levering van de Amerikaanse exemplaren wordt gespreid over de komende tien jaar. De eerste onder hen, de ‘USS Gerald Ford’, wordt verwacht in 2015. Eens afgewerkt zal dit schip meteen geboekstaafd worden als het duurste, alleenstaand stuk militaire uitrusting dat ooit werd gemaakt. De reus moet dan ook de befaamde ‘USS Enterprise’ doen vergeten. Drie van deze vliegdekschepen kosten de Amerikaanse marine 34 miljard Dollar of 9,78 miljard Dollar per exemplaar. Onderhoudskosten van de vloot: 29,3 miljard Dollar.

8. MRAP

De oorlogen in Irak en Afghanistan stelden het Amerikaanse leger voor een reeks nieuwe problemen. Het grootste van deze problemen waren de zogenaamde ‘roadside bombs’ (‘wegbommen’). Dit zijn een soort van geïmproviseerde explosieven of ‘improvised explosive devices’ (IED’s). De MRAP is de oplossing voor deze problemen. Languit noemt men hem de ‘Joint Mine Resistant Ambush Protected Vehicle’. Dat laat zich vertalen als ‘voertuig dat bestand is tegen mijnen en hinderlagen’.

De MRAP-voertuigen worden geproduceerd door verschillende aannemers. Afhankelijk van hun functies verschijnen zij in verschillende types en groottes. De meeste MRAP’s hebben daarbij wel een V-vormig chassis, dat ontploffingen onder het voertuig opvangt. Het pantser en het vensterglas kunnen weerstaan aan kogels met een kaliber tot 0.50 millimeter.

De ontwikkeling van de MRAP begon in 2006 en kostte 0,7 miljard Dollar. Ondertussen werden er 26.552 exemplaren van 1,6 miljoen Dollar opgenomen in de Amerikaanse defensiebegroting. Dat is goed voor een totaalkost van 41,6 miljard Dollar. Daarbij moet dan ook nog eens een haast gelijkmatige onderhoudskost worden gerekend van 40,9 miljard Dollar.

7. Trident II

De ‘Trident II’ is een ballistische raket. Hij werd ontworpen door Lockheed Martin voor een ontwikkelingsprijs van 16,8 miljard Dollar. Trident II is dan ook de laatste en meest geavanceerde versie in zijn soort. Uitgerust met een thermonucleaire kernkop is deze raket aanwezig op de meeste onderzeeërs van de Amerikaanse marine (de zogenaamde ‘Ohio class’ vaartuigen), alsook op een aantal Britse schepen. De raket is een goede dertien meter lang en weegt tachtig ton. Hij heeft een snelheid van meer dan 20.921 kilometer per uur en een afstandsbereik van 7.402 kilometer.

Het Amerikaans leger heeft momenteel 561 Tridents opgenomen in het budget. Aan een eenheidsprijs van 65,7 miljoen Dollar is dat goed voor een totaalkost van 53,2 miljard Dollar, inclusief de hierboven vermeldde ontwikkelingskosten, maar exclusief een onderhoudsbudget van 35 miljard Dollar.

6. V-22 Osprey

Dit transportvliegtuig wordt getypeerd door de extreem korte afstanden die het nodig heeft om op te stijgen of te landen. In het Amerikaans militair jargon vertaalt zich dat als ‘extremely Short TakeOffs and Landings’ (STOL) en zelfs ‘Vertical TakeOffs and Landings’ (VTOL). De Osprey maakt dit mogelijk dankzij zijn tiltrotor, waarvan de twee, 11,5 meter lange bladen het vliegtuig als het ware omhoog tillen. Zo is de Osprey in staat te functioneren als een helikopter. Het grote voordeel van de V-22 is daarbij dat, eens hij in de lucht is, hij veel grotere afstanden aankan dan een helikopter. Zo kan de Osprey tot 390 zeemijlen overbruggen tegen snelheden tot 418 kilometer per uur, zonder te moeten bijtanken.

In de Amerikaanse begroting werden 459 Osprey-vliegtuigen opgenomen aan een eenheidsprijs van 95,2 miljoen Dollar. Dat is goed voor een totaalkost van 57,8 miljard Dollar. In dit bedrag zit ook een ontwikkelingskost van 13,6 miljard Dollar. De verwachtte onderhoudskost van 43,5 miljard Dollar moet er echter apart worden bijgerekend.

5. Super Hornet

De ‘Superhorzel’ is een gevechtsvliegtuig van Boeing. Als de gemoderniseerde versie van de veelgebruikte F/A 18 Hornet heeft de Super Hornet officieel het reeksnummer F/A-18E/F meegekregen. De ‘E’ en de ‘F’ in deze benaming duiden de twee verschillende modellen van de Super Hornet aan: eentje met één zitting (E) en eentje met twee zittingen (F).

Het vliegtuig wordt voornamelijk gebruikt door de Amerikaanse marine, waar hij opstijgt en landt via vliegdekschepen. De Super Hornet draagt daarbij een indrukwekkend arsenaal aan wapens met zich mee, inclusief een twintig millimetergeweer en elf aparte wapenstations, die luchtraketten, grondraketten en lasergeleide bommen kunnen verwerken.

De Superhorzel is een van de weinige marinevechters die niet zullen worden afgeschreven door de komst van de F-35 ‘Joint Strike Fighter’. Dat mag ook wel voor een eenheidsprijs van 90,8 miljoen Dollar, exclusief een ontwikkelingskost van 7,3 miljard Dollar. Met een vloot van 556 exemplaren kost deze gevechtsmachine het Amerikaans leger dus een totaalprijs van 57,8 miljard Dollar, exclusief een onderhoudskost van 50,5 miljard Dollar.

4. F-22 Raptor

De Raptor werd voor het eerst ingezet in 2005. Het is een extreem snel gevechtsvliegtuig dat ook nog eens onder de radars blijft. Zo kan hij doelwitten opsporen, identificeren en uitschakelen zonder zelf ooit gezien te worden. De F-22 is uitgerust met twee AIM-9 zijvleugel-raketten, een twintig millimetergeweer, zes middenafstandsraketten, twee bommen van duizend pond en acht bommen van 250 pond.

Het valt te beargumenteren dat de Lockheed Martin/Boeing F-22 ‘Raptor’ het meest geavanceerd gevechtsvliegtuig ter wereld is. Met een eenheidsprijs van 211 miljoen Dollar is het alvast ook het duurste. Amper tien van deze vliegtuigen zijn zoveel waard als het volledige BBP van Groenland, daar waar het Amerikaans defensiebudget rekening houdt met maar liefst 188 exemplaren. Dat brengt de totale kostprijs voor deze F-22-vloot op 79,2 miljard Dollar, waaronder een ontwikkelingsbudget van 40,5 miljard Dollar, maar geen onderhoudsbudget, dat oploopt tot 37,9 miljard Dollar.

3. ‘Virginia Class’ onderzeeër

Wat de F-22 is voor de gevechtsvliegtuigen is de ‘Virginia Class’ onderzeeër in de wereld van de nucleaire duikboten. De Virginia is bijna 115 meter lang en weegt 7.800 ton of het equivalent van 821 schoolbussen. Het schip werd geproduceerd door General Dynamics en Electric Boat & Newport Shipbuilding. Dat zijn meteen ook de enige twee scheepswerven die in staat zijn om dit soort nucleaire onderzeeërs te bouwen.

De Virginia draagt 38 verschillende wapens, waaronder de befaamde Tomahawk kruisraketten, maar ook mijnen en torpedo’s. Momenteel zijn er acht Virginia Class onderzeeërs operatief, maar het Amerikaans leger heeft er in haar budget zoveel als dertig opgenomen aan een eenheidsprijs van 2,5 miljard Dollar. Totaal kostenplaatje: 83,7 miljard Dollar.

2. DDG 51 ‘Destroyer’

De DDG 51 is al in dienst sinds 1991. Hij is ook bekend als de ‘(Arleigh Burke) Destroyer’ (wat zoveel betekent als ‘Vernietiger’). Ondertussen zijn er zo’n zestig Destroyers in Amerikaanse dienst en staan er nog eens vijftien exemplaren op het verlanglijstje. Elk van deze oorlogsschepen is meer dan 152 meter lang. De tweede, nog grotere generatie verplaatst daarbij zo’n 9.200 ton. De nieuwste generatie is ook nog eens voorzien van twee verticale lanceersystemen voor Tomahawk-raketten, een vijf millimetergeweer, torpedo’s en een ultra-gesofisticeerd systeem voor mijndetectie.

De Destroyer wordt gebouwd door een grote groep van verschillende aannemers waaronder Bath Iron Works, General Dynamics en Northrop Grumman. Elke bouw vergt een team van meer dan 350 mensen. Totale kostprijs? 101,8 Miljard Dollar of 1,299.3 miljoen Dollar per exemplaar.

1. Joint Strike Fighter

De F-35 ‘Lightning II’ jet is momenteel nog in ontwikkeling. Hij integreert geavanceerde radartechnologieën en sensorsystemen met een supersonische snelheid. Het Amerikaans leger wil deze relatief ‘goedkope’ gevechtsvliegtuigen verschillende rollen laten vervullen. Daarom ontwikkelen Lockheed Martin en zijn partners momenteel drie types van het vliegtuig, elk op basis van hetzelfde chassis. De F-35A zal daarbij gebruik maken van standaardsystemen voor take off en landing. Hij zal primair worden ingezet door de Amerikaanse luchtmacht. Het B-type zal in staat zijn op een korte afstand op te stijgen en verticaal te landen. Hij zal ingezet worden door de marine. De F-35C, tenslotte, zal in staat zijn om op te stijgen en te landen op vliegdekschepen.

De Amerikaanse defensie heeft in het totaal bijna 2.500 van deze vliegtuigen begroot. Zij kosten elk iets minder dan 110 miljoen Dollar. Het totale prijskaartje van deze onderneming bedraagt zo maar liefst 326,5 miljard Dollar, inclusief een ontwikkelingskost van 58,4 miljard Dollar, maar exclusief een onderhoudskost van 267,6 miljard Dollar.

bron: 247wallst.com