De Olympische Spelen zijn al eeuwenlang het grootste evenement in de sportwereld. De eerste editie van de sportwedstrijd werd georganiseerd in het jaar 776 voor Christus. Door de jaren heen werden er steeds meer sporten aan de Olympische Spelen toegevoegd. Ben je benieuwd wat de oudste sporten zijn die op dit bijzondere evenement beoefend werden? Lees dan verder, want je vindt het antwoord in de top 10 oudste Olympische sporten.
10. Apene 500 v.Chr.
In het jaar 500 voor Christus werd deze sportwedstrijd voor het eerst gehouden op de Olympische Spelen. Apene is een koetsrace waarbij er twee ezels voor de koets gespannen worden. Het is aan de sporter om zijn ezels zo goed mogelijk aan te sturen en zo als eerste de finish te bereiken. Het was geen populaire sport, want er kon niet veel mee verdiend worden. Daarom is het niet gek dat deze sport 56 jaar later alweer voor het laatst op de Olympische spelen te zien was.
9. Hoplietenrace 520 v.Chr.
Nikomachos Series/wikimedia
Tijdens de Olympische Spelen werden er verschillende voetraces georganiseerd, waar de hoplietenrace er één van is. Bij deze wedstrijden droegen de sporters een complete legeruitrusting, zoals een helm, een schild en beenbescherming. Deze outfit woog in totaal meer dan twintig kilo en maakte de race dus extra zwaar. De wedstrijd werd voor het eerst georganiseerd in het jaar 520 voor Christus. Na een aantal edities werd er besloten om de beenbescherming achterwege te laten, want door deze kleding hadden de sporters minder vrijheid om te kunnen rennen.
8. Pankration 648 v.Chr.
Marie-Lan Nguyen/wikimedia
In het jaar 648 voor Christus werd de sport pankration bij de Olympische Spelen geïntroduceerd. Het was een van de gevaarlijkste vechtsporten van dat moment, want er waren bijna geen regels. Er mocht worden geschopt, geslagen, getackeld en gewurgd. Het enige wat niet was toegestaan was bijten en het uitkrabben van ogen. Het is dus niet vreemd dat een aantal atleten overleed na een wedstrijd. Toch was het een ontzettend populaire sport die jarenlang gespeeld werd.
7. Wagenrennen 680 v.Chr.
Marie-Lan Nguyen/wikimedia
Wagenrennen werd voor het eerst op de Olympische Spelen geïntroduceerd in het jaar 680 voor Christus. Dit zorgde er meteen voor dat het evenement niet meer één dag, maar twee dagen zou duren. De wedstrijd vond plaats in een hippodroom: een groot open veld waar een paal de start- en finishlijn aangaf. Een kleinere paal gaf een draaipunt aan, waar de sporters een scherpe bocht moesten maken die af en toe levensgevaarlijk bleek te zijn. Alle racers hadden een wagen die door vier paarden werd getrokken en moesten zo snel mogelijk de finish bereiken.
6. Boksen 688 v.Chr.
Marie-Lan Nguyen/wikimedia
De meeste oude Olympische Sporten worden vandaag de dag niet meer beoefend, maar dat geldt niet voor boksen. Dit is een van de oudste contactsporten ter wereld en nog steeds een populaire bezigheid. De sport was wel een stuk gevaarlijker dan vandaag de dag, want er waren veel minder regels die de sporters moesten beschermen. Sterker nog: veel atleten droegen leren bandjes met stekels en glasscherven om hun handen. Bokswedstrijden werden in het jaar 688 voor Christus geïntroduceerd op de Olympische Spelen, waarna het meer dan duizend jaar een van de populairste sporten bleek te zijn.
Lees ook eens de top 10 Beste Boksers aller tijden
5. Pentathlon 708 v.Chr.
RickyBennison/wikimedia
Je kent misschien wel de triatlon, maar de oude Grieken doen er nog een schepje bovenop. Zij hadden namelijk een vijfkamp, waarbij vijf verschillende sporten werden beoefend in één wedstrijd. Zo moest een kandidaat punten scoren tijdens het discuswerpen, speerwerpen, verspringen, hardlopen en worstelen. Het werd een Olympische sport in het jaar 708 voor Christus en alle losse onderdelen zijn vandaag de dag nog steeds Olympische sporten.
4. Worstelen 708 v.Chr.
Marie-Lan Nguyen/wikimedia
Worstelen werd in hetzelfde jaar geïntroduceerd als de pentathlon, namelijk 708 voor Christus. Het was de eerste vechtsport die op de Olympische Spelen beoefend werd en meteen ook de veiligste, aangezien er een stuk minder slachtoffers vielen dan bij boksen en pankration. Er zijn twee versies van deze sport. Zo werd er in een zandbak geworsteld waarbij de kandidaten vooral overeind moesten blijven staan. Daarnaast werd er ook geworsteld in een bak met nat zand, waarbij de meeste actie op de grond plaatsvond. Geschiedkundigen weten niet zeker of allebei deze versies op de Olympische Spelen voorkwamen.
3. Langeafstandlopen 720 v.Chr.
Marie-Lan Nguyen/wikimedia
Waar sommige Olympische Sporters vandaag de dag maar liefst 5.000 meter overbruggen tijdens een hardloopwedstrijd, hielden de Grieken het meestal bij 3.500 tot 4.500 meter. Twintig hardlopers gingen de competitie met elkaar aan op een racebaan met een paal aan het einde. Ze moesten gemiddeld 18 tot 24 keer heen en weer rennen over deze baan. Over het algemeen werden deze races pas spannend zodra het einde in zicht kwam. De meeste atleten kozen er namelijk voor om hun energie te sparen, waardoor ze de eerste rondjes nogal langzaam van start gingen. De sport werd aan de Olympische Spelen toegevoegd in het jaar 720 voor Christus.
2. Dubbele voetrace 724 v.Chr.
Deze wedstrijd werd in 724 voor Christus geïntroduceerd en ook wel de diaulos genoemd. De sport heeft zijn naam te danken aan de eerste sport die op de Olympische Spelen gespeeld werd: de voetrace. Bij de diaulos moesten de sporters twee keer de afstand van de gebruikelijke voetrace afleggen. Dat betekende dat er aan het einde van de renbaan een paal werd gezet. Hier moesten de atleten rechtsomkeer maken en weer terug naar de startlijn rennen. Deze race was net wat zwaarder en vroeg om meer doorzettingsvermogen en spierkracht, waardoor het een geliefde sport was.
1. Hardlopen 776 v.Chr.
Michael F. Mehnert/wikipedia
Tijdens de allereerste Olympische Spelen in 776 voor Christus werd er slechts één sport beoefend: hardlopen. Tijdens deze voetrace moesten atleten van de ene naar de andere kant van de racebaan lopen, waarbij ze ongeveer 192 meter moesten overbruggen. Deze racebaan werd het stadion genoemd, waardoor wij onze sporthallen nog altijd stadiums noemen. Zelfs nadat er andere sporten werden geïntroduceerd op de Olympische Spelen, was dit nog steeds het belangrijkste evenement. De sporter die de voetrace won, werd als winnaar van de Olympische Spelen gezien.
