Quentin Tarantino maakte begin jaren negentig furore met een nieuw soort film. Personages praten in zijn films net zo makkelijk over alledaagse problemen als ze plotseling gewelddadig worden. Bovendien weet Tarantino dankzij zijn encyclopedische kennis van de filmgeschiedenis altijd wel een genre te vinden dat hij nieuw leven kan inblazen. Wat zijn de tien beste films die Tarantino heeft geregisseerd? (fanatische films als True Romance, Natural Born Killers en From Dusk Till Dawn vallen hiermee af, Tarantino schreeft het script voor deze films, maar was niet de regisseur).
10. My Best Friends Wedding (1987)
Tarantino regisseerde ver voor zijn officiële debuut een goedkope zwart-witfilm waarvan de laatste twintig minuten ontbreken. My Best Friend’s Wedding is chaotisch en alleen voor de grootste Tarantino-fanaat interessant. Wel is het mogelijk om al bepaalde Tarantino motieven aan te wijzen, waarvan de meesten zouden terugkeren in de Tony Scott verfilming van zijn True Romance script.
9. Four Rooms (1995)
Films die bestaan uit hoofdstukken die door verschillende filmers zijn geregisseerd worden bijna nooit een succes. Tarantino probeerde het samen met Robert Rodriguez, Alexandre Rockwell en Allison Anders door vier verhalen over vier hotelkamers te combineren. Tarantino speelt als arrogante filmregisseur zelf mee in ‘The Man From Hollywood’ (gebaseerd op een kort verhaal van Roald Dahl.) Four Rooms flopte na een overvloed aan negatieve kritieken maar Tarantino’s hoofdstuk is een leuke vingeroefening die perfect in zijn toenmalige stijl past.
8. Death Proof (2008)
Na het succes van Kill Bill leek Tarantino moeite te hebben om een project te vinden waarmee hij die dubbelklapper kon overtreffen. In plaats daarvan maakte hij een onpretentieuze jaren zeventig B-film over een verlopen Hollywood stuntman (met verve gespeeld door Kurt Russell) die jonge vrouwen met zijn auto probeert te terroriseren. Death Proof is een satire van een bepaald soort slechte film, maar zelfs met die knipoog blijft het nog steeds de minste van Tarantino’s speelfilms. Vooral de dialogen, die dit keer echt te langdradig zijn, rekken de film onnodig.
7. Django Unchained (2012)
Tarantino besloot na Kill Bill en Inglourious Basterds zijn wraaktrilogie te completeren met een Western over een bevrijde slaaf die samen met een Duitse premiejager zijn vrouw probeert te redden uit handen van een sadistische plantagehouder. Leonardo DiCaprio speelt met veel overgave de intens gemene plantagehouder terwijl Jamie Foxx de coole titelheld voor zijn rekening neemt. Ook hier vloeit het bloed weer kwistig, vaak als stripgeweld, soms ongemakkelijk realistisch.
6. Inglourious Basterds (2009)
Jarenlang vertelde Tarantino dat hij een Mannen op een Missie film wilde maken in de traditie van The Dirty Dozen. Een film over stoere mannen die een onmogelijke taak moeten volbrengen, bij voorkeur met heel veel geweld. Met Inglourious Basterds lukte het hem eindelijk. De film is losjes gebaseerd op de Italiaanse B-film Inglorious Bastards uit 1978. Een team van Joods-Amerikaanse soldaten begint tijdens de Tweede Wereldoorlog aan een wraakactie in Europa en probeert zoveel mogelijk scalpen van Duitse soldaten te bemachtigen. Hun plan om meteen Adolf Hitler te vermoorden valt samen met hetzelfde idee van Franse verzetsstrijders. Inglourious Basterds is vaak bot maar aan de andere kant introduceerde Tarantino de acteerprestaties van een aantal Europese acteurs als Michael Fassbender, Léa Seydoux en Christoph Waltz aan een miljoenenpubliek.
[criteo]5. Kill Bill Vol.2 (2004)
Het tweede deel van Kill Bill vertelt hoe de cartooneske wraaktrip van The Bride (gespeeld door Uma Thurman) afloopt. Vergeleken met het eerste deel halen een paar scènes net de vaart uit de film. Gelukkig wordt dit gecompenseerd door een paar prachtige citaten uit jaren zeventig kungfufilms en obscure westerns. De scene waarin een bewusteloze Thurman in een doodskist onder grond wakker wordt is ongeëvenaard claustrofobisch. Volgens geruchten werkt Tarantino op het moment aan een derde deel van Kill Bill.
4. Kill Bill Vol. 1 (2003)
Een zwangere bruid wordt in het begin van Kill Bill neergeschoten door haar oude geliefde met behulp van oud-collega’s waarmee ze ooit een team van moordenaars vormde. Jaren later ontwaakt ze uit een coma en zweert wraak. Systematisch gaat ze een lijst af met de namen van de verantwoordelijken. Kill Bill is een wervelwind van B-film citaten en stripgeweld (een scene is letterlijk een tekenfilm). Nadat The Bride een samoeraizwaard van de beste kwaliteit in handen krijgt gaat de film in de hoogste versnelling. Thurman in iconisch geel trainingspak hakt een heel leger yakuza aan mootjes waarna een prachtig duel in een besneeuwde tuin volgt. Maar de wraak op Bill zal moeten wachten tot het tweede deel.
3. Reservoir Dogs (1992)
Het officiële debuut van Tarantino groeide meteen uit tot een cultfilm die op talloze manieren zou worden geïmiteerd. Een groep in net pak geklede criminelen overvalt een juwelier, wat op een bloedige mislukking uitloopt. De overlevenden verzamelen zich in een leeg pakhuis en proberen te reconstrueren wat er fout is gegaan. Door flashbacks krijgt de kijker niet alleen een beeld van de verrader maar ook hoe de criminelen worden gerekruteerd en samen lol beleven tijdens een gezamenlijk ontbijt. De scène waarin Michael Madsen een gevangengenomen politieagent martelt terwijl ‘Stuck in the Middle With You’ op de radio klinkt groeide meteen uit tot een klassieker. Daarna verliest de film even vaart met het achtergrondverhaal van de verrader, maar de bloedstollende finale waarin drie overlevenden elkaar onder schot houden maakt alles goed. Maar wie schiet wie nou precies neer?
2. Jackie Brown (1997)
Tarantino’s meest onderschatte film is ook zijn meest menselijke. In 1997 waren veel mensen teleurgesteld over Jackie Brown. De film leek te traag en miste het vuurwerk van zijn eerdere films. Toch valt er veel te genieten in deze subtiele film over ouder worden. Tarantino redde zoals zo vaak een oude ster uit de vergetelheid, dit keer de icoon van de blaxploitation, Pam Grier die in de titelrol schittert. Jackie Brown is een stewardess op middelbare leeftijd die voor een kruimeldief drugsgeld verplaatst. Wanneer ze op een keer door de FBI wordt gesnapt moet ze kiezen tussen een verblijf in de gevangenis of haar opdrachtgever te verraden. Of weet ze met haar charme iedereen tegen elkaar uit te spelen? Ook de herboren Robert Forster speelt een glansrol als de sympathieke Max Cherry, die de plannen met veel interesse observeert.
1. Pulp Fiction (1994)
Met zijn tweede film vond Tarantino zijn eigen stijl: een lange film met veel personages, veel sprongen in de tijd, een belangrijke rol voor bekende en onbekende liedjes en veel gepraat. In Pulp Fiction worden de dagelijkse bezigheden van twee kibbelende huurmoordenaars gevolgd. Op vreemde wijze komen zij in aanraking met een uitgerangeerde bokser, de vrouw van de baas en een koppel dat een restaurant overvalt. Op zelfverzekerde wijze laat Tarantino zijn personages over koetjes en kalfjes praten, een vrolijk dansje doen terwijl ze net zo makkelijk een overdosis heroïne nemen of in handen vallen van een sadistische politieagent. Een volstrekt onvoorspelbare film die de carrière van John Travolta nieuw leven inblies en van Samuel Jackson een ster maakte. Veel van de uitspraken en monologen uit de film werden talloze malen door kijkers herhaald en zijn onderdeel van het dagelijkse taalgebruik geworden. Vaak geïmiteerd maar nooit geëvenaard, met Pulp Fiction maakte Quentin Tarantino een van de beste films van de jaren negentig.
[adsenseo]
2 reacties
Smaken zijn verschillend
Jacky Brown staat veelste hoog