The Rolling Stones maken sinds hun oprichting in 1962 bijna onafgebroken muziek. In de jaren zestig waren ze de grote concurrenten van The Beatles waarbij de Stones het rauwe en rebelse alternatief vormde. Zo lang rock ’n roll spelen moet wel tien geweldige liedjes opleveren.
10. Miss You
Na een aantal minder albums in het midden van de jaren zeventig keerde de Rolling Stones in 1978 zelfverzekerd terug met het Some Girls album. Mick Jagger bracht destijds veel tijd door in de New Yorkse discotheek Studio 54. De invloed van die nachten zijn duidelijk te horen op het broeierige Miss You. De Stones wisten de disco-elementen moeiteloos in te zetten en met het aanstekelijke refrein groeide het uit tot een grote hit.
9. Angie
The Rolling Stones brachten niet vaak ballads uit als single. Angie was echter zo goed dat het niet anders kon. Angie werd een hit en stond in 1973 vier weken op nummer 1 in de Nederlandse top-40. Het liedje bezingt op gevoelige wijze de beëindiging van een relatie. Sindsdien is veel gespeculeerd over wie de echte Angie is geweest. Vaak neemt men aan dat het gaat om Angela Barnett, destijds de vrouw van David Bowie. Keith Richards is minder romantisch en stelt dat het nummer over heroïne en afkicken gaat.
8. Jumpin’ Jack Flash
Na een psychedelische periode keerde de Stones in 1968 terug naar hun wortels in de blues. Maar wel een nieuw soort blues die sneller en harder klonk. De band heeft duidelijk besloten dat het hippietijdperk ten einde loopt en presenteer zichzelf in een duistere gedaante. Jumpin’ Jack Flash begint met een opzwepende riff en lijkt een portret te vormen van een duivelachtig figuur, iets waar de band later nog op zou terugkomen.
7. Waiting for a Friend
Wainting for a Friend is een van de mooiste liedjes over vriendschap. De basis werd al in 1972 gelegd tijdens opnames voor het Goats Head Soup album. De band wist er geen tekst bij te vinden en het nummer werd vergeten. In 1981 tijdens de opnames van het Tattoo You album werkte ze het idee toch nog uit tot een loom liedje met een prachtig ingetogen saxofoonsolo. In de videoclip spelen Richards en Jagger een hoofdrol terwijl ze op weg zijn om elkaar in New York te ontmoeten.
6. Sweet Virginia
Het dubbelalbum Exile On Main St. uit 1972 wordt vaak gezien als de beste plaat van The Rolling Stones. Voor de opnamen trok de band zich terug in een kasteel aan de Franse Rivièra. In een even decadente als relaxte sfeer werkten ze aan rauwe liedjes die niet direct waren bedoeld als commerciële krakers. Sweet Virginia is een ballad in countrystijl met een onvergetelijk refrein dat altijd uitnodigt om mee te zingen.
5. (I Can’t Get No) Satisfaction
(I Can’t Get No) Satisfaction uit 1965 is de eerste echte wereldhit van de Stones. Het nummer wordt gedreven door een van de beroemdste gitaarriffs uit de rockgeschiedenis. Volgens de legende schreef Richards de riff net voordat hij in een hotel in slaap viel. De volgende ochtend luisterde hij naar de taperecorder naast zijn bed waarop inderdaad het idee voor de riff stond, gevolgd door veertig minuten gesnurk. Het karakteristiek rauwe geluid van de gitaar was het resultaat van een Gibson Maestro fuzzbox die daarna snel uitverkocht raakte.
4. Brown Sugar
Het openingsnummer van Sticky Fingers (1971) is een opzwepend bluesnummer dat zou uitgroeien tot de vierde Nederlandse nummer 1 hit van de band. Bobby Keys speelt een memorabele saxofoonsolo die voor een groot deel bijdraagt aan de kracht van Brown Sugar. Daarnaast zorgden de teksten van Jagger voor controverse: want wat is precies Brown Sugar? De meningen lopen nog steeds uit een of het nummer over slavernij, zwarte vrouwen of heroïne gaat.
3. Gimme Shelter
Het einde van de jaren zestig is een duistere periode en The Rolling Stones voelen de sfeer goed aan. Het album Let It Bleed (1969) behoort ondanks de pessimistische sfeer tot hun beste werk. Het openingsnummer Gimme Shelter zet meteen de toon. De dreigende openingsriff wordt plotseling door een drijvend ritme overgenomen en Jagger zingt over een storm die komt. Het refrein is een geweldige samenzang tussen Jagger en de zangeres Merry Clayton. Die laatste zorgt ook voor de onvergetelijk “rape, murder, is just a shot away” uithalen die het nummer tot een climax brengen.
2. You Can’t Always Get What You Want
Let it Bleed wordt in stijl afgesloten met een liedje dat vaak wordt gezien als een afscheid van de jaren zestig. Het lange nummer kent een prominente rol voor het London Bach koor waardoor het zeer herkenbaar is. De altijd betrouwbare drummer Charlie Watts had moeite om het ritme goed te krijgen, waardoor producer Jimmy Miller zijn rol voor een keer overnam.
In het liedje worden de belangrijke thema’s van het tijdperk (liefde, politiek en drugs) een voor een behandeld. Er klinkt een gevoel van desillusie in door alsof het feest voorbij is. Maar de Stones zijn vaak lastig vast te pinnen en het opgewekte einde lijkt te suggereren dat er altijd hoop is. Een van de belangrijkste rocknummers aller tijden.
1. Sympathy for the Devil
Het liedje dat The Rolling Stones samenvat. Niemand had tot dan toe zo expliciet een nummer gezongen vanuit het perspectief van de duivel. Jagger als Lucifer zingt vol genoegen hoe hij door de geschiedenis verantwoordelijk is voor allerlei verschrikkingen. Tegen het einde vraagt hij de luisteraar om respect anders zal hij je ziel vernietigen.
De totstandkoming van Sympathy for the Devil is heel goed gedocumenteerd omdat de Franse filmregisseur Jean-Luc Godard voor filmopnamen aanwezig was in de studio. In zijn film One Plus One zie je hoe de van de band beetje bij beetje het nummer vorm geeft. De uiteindelijke versie wordt gedreven door een sambaritme met opvallende percussie, een onvergetelijk pianoloopje en de “whoo-hoo” zang. Het resultaat is de perfecte rocksong.
4 reacties
paint it black?
Paint it black hoort er ook tussen.
Sue’s a rainbow
A fool to cry ?