Ben jij ook, net als velen, dol op een dagje naar het strand? Het zachte zand tussen je tenen, het geruis van de golven, de warmte van de zon en het koele briesje van de wind op je huid… Zelfs het gekrijs van de meeuwen is een genot om naar te luisteren als je op het strand bent. Maar niet elk strand is hetzelfde. Je hebt zand-, steen-, rots- en zelfs besneeuwde stranden. Er zijn hele brede stranden, supersmalle stranden, kilometerslange stranden en hele kleine baaitjes die nauwelijks bereikbaar zijn. De variatie is enorm. Dat blijkt wel uit deze top 10. Hier zijn tien zeer unieke stranden, de tien vreemdste stranden ter wereld.
10. Strand met zwart zand en brokken gletsjerijs (IJsland)
IJsland is gemaakt van vulkanische rotsen. Het heeft vele kleurrijke stranden. Ze weerspiegelen de kleur van de rots waar ze uit gesleten zijn. De meeste stranden van IJsland bestaan uit zwart zand, afkomstig van de vulkanische rotsen. Eentje daarvan is erg bijzonder: Jokulsarlon Glacier Lagoon. Op het zwarte zand van dit strand liggen brokken van diamant helder gletsjerijs. Deze zijn afkomstig uit het begin van de 20e eeuw. Rond de jaren 30 trok de gletsjer Breioamerkurjokull zich terug, brokstukken ijs van de gletsjer bleven achter op het strand.
9. Hot water Beach (Nieuw Zeeland)
Als je naar de Hot water Beach van Nieuw Zeeland gaat, dan moet je een emmer en een schep meenemen. Niet om (voor je kinderen) een zandkasteel te bouwen, maar om voor jezelf een hot water spa uit te graven. Dat het water bij dit strand zo warm is, komt doordat er zich vlakbij het strand een ondergrondse rivier bevindt, die opgewarmd wordt door de warmte van de aarde. Zodra het tij gaat keren, wordt het strand druk bezocht door mensen met een schep en een emmer, die gehuurd kunnen worden bij een café in de buurt. Het koude zeewater trekt zich terug en daarvoor in de plaats komt warm water het strand op en vult de gegraven badjes. Totdat het getij zich weer keert is het hier heerlijk vertoeven in de natuurlijke zelfgemaakte spa’s.
8. Het breedste strand (India)
Als het getij zich keert dan veranderen stranden in prachtige ruime plekken om te wandelen, spelen of om te sporten. Deze verandering is het meest extreem in Chandipur in India. Hier verdwijnt de zee twee keer per dag, tijdens de laagtij. Dat gebeurt over een afstand van maar liefst 5 kilometer. Dit komt doordat er hier sprake is van een extreem vlakke zeebodem die omhoog komt naar de kust. Mensen komen niet alleen naar deze bijzondere plek om te bewegen. Ze rijden hier ook met auto’s naar de zee in de verte, zoeken naar rode krabben en andere zeedieren. Als je een bezoek brengt aan deze speciale plek, zorg dan dat je precies weet wanneer het tij weer gaat keren. Anders bevind je je misschien plotseling in zee op 5 kilometer afstand van de kust.
7. Stranden met papegaaivis poep (daar waar het zand het witst is)
Als je op het strand het zachte witte zand langs je vingers en tenen laat glijden, dan zou je het niet denken. Maar wist je dat al dit prachtige zand voor een groot deel het product is van vissenpoep? Papegaaivissen wonen in riffen en voeden zich door te knagen op het koraal. Daar zitten ook algen, die vol zitten met calciumcarbonaat. De tanden van de papegaaivis verpletteren de zware calciumcarbonaat. Zodra deze het spijsverteringskanaal passeren is het fijngemalen tot zand. Een enkele papegaaivis produceert maar liefst 360 kilogram zand per jaar. Als je dit vermenigvuldigt met miljoenen vissen en miljoenen jaren, dan krijg je uiteindelijk vele zeer gewilde witte stranden… vol met poep.
6. Playa de Gulpiyuri – Binnenlands strand (Spanje)
Als je iets moet opnoemen dat alle stranden met elkaar gemeen hebben, dan denk je al snel aan de ligging aan zee. Maar dit is niet waar. Er is een strand, Gulpiyuri Beach in Spanje, dat zich midden tussen groene velden, in het binnenland bevindt. Het is gelegen op 100 meter van de zee, omdat het ervan afgesloten is door hoge rotsen en kliffen. Maar als het getij zich keert bij de zee erachter, dan wordt het strand ook bedekt met water. Hoe is dit mogelijk? Verschillende grotten en kanalen hebben zich (al in de IJstijd) gevormd in de rotsen die Gulpiyuri met de zee erachter verbinden. Soms wordt het strand benoemd als kleinste strand ter wereld. Je kunt het bezoeken: tijdens hoogtij kun je er zwemmen en tijdens laagtij kun je er baden in kniehoog water.
5. Shell Beach (Australië)
Zoals de naam al doet vermoeden, Shell Beach bestaat uit schelpen. Over een afstand van maar liefst 70 kilometer is Shell Beach bedekt met een laag van 10 meter schelpen. Deze miljarden schelpen hebben zich door de eeuwen heen over het gebied verspreid. Het getij heeft er voor gezorgd dat de schelpen grotendeels zijn verpulverd tot fijne zanderige deeltjes. Vroeger werden de schelpendeeltjes van dit strand door de lokale bevolking gebruikt om materialen van te maken. Nu mag dit niet meer, omdat Shell Beach is benoemd tot Werelderfgoed gebruikt voor toerisme. De zee van dit strand beschikt over extreem zout water, dat ervoor zorgt dat je er gemakkelijk op blijft drijven.
4. Algar de Benagil Hidden Beach (Portugal)
Een van de grootste toeristische trekpleisters van de Algarve in Portugal is Algar de Benagil, ook wel Hidden Beach genoemd. Als je op de kliffen boven dit strand loopt dan hoor je het geluid van klotsende golven, maar zie je het niet. Onder een groot gat in de kliffen, dat door een hek is omringt, bevindt zich een strand. Algar de Benagil is een natuurlijke grot in een rots, ontstaan door de werking van de getijden. Het gat in de kliffen zorgt ervoor dat er daglicht kan schijnen op het afgezonderde witte zandstrand. De enige ingang naar het strand is via de grot vanuit de zee. Om dit bijzondere plekje te kunnen bezoeken moet je daarom de golven trotseren en een weg zien te vinden door de rotsen. Of lukt het jou om via het gat met een parachute het strand op te springen?
3. Glass Beach (Californië)
Fort Bragg Beach in Californië is bedekt met fonkelende, kleurrijke steentjes, ontstaan door glas dat door de zee is gepolijst. Dit wonder is er dus tot stand gekomen door het slechte gedrag van mensen. Eeuwenlang dumpten lokale gemeenschappen hun onbruikbare, kapotte spullen in zee. Zelfs complete auto’s werden erin gesmeten. Organische producten vergingen, metaal roestte of werd weggehaald, maar gebroken glas stapelde zich op en werd door de golven gepolijst tot gladde brokken. Fort Bragg wordt nu beschermd door de wet. De gepolijste glassteentjes mogen niet door bezoekers worden verplaatst. Er zijn meer plekken waar stranden bedekt zijn met glazen deeltjes. Ussuri Bay in Siberië is een voorbeeld hiervan. Bij dit strand staan vele glasfabrieken in de buurt, die hun afval lange tijd dumpten in zee.
2. Dragon Egg Beach (Nieuw Zeeland)
Een gedeelte van Koekehe Beach in Nieuw Zeeland is bedekt met grote, bolvormige keien. Deze zijn er 60 miljoen jaar geleden gevormd uit modder, klei en calsiet. Dat gebeurde ondergronds, waardoor ze niet werden aangetast door de beweging van de golven. Nog niet zo lang geleden werden ze uit de kliffen bevrijd. Ze rolden het strand op. De keien zitten vol met grillige scheuren, die ervoor zorgen dat de keien, op broedeieren lijken, vandaar de naam Dragon Egg Beach.
1. Stranden met een blauwe gloed (overal)
Bijna overal kunnen ze zich vormen, de bioluminescentiestranden. Dit zijn stranden die gaan gloeien door het licht van plankton en algen. Dat gebeurt slechts af en toe, omdat er energie nodig is om te gaan gloeien en deze energie slechts onder bepaalde condities geproduceerd wordt. Een compleet strand kan onder deze specifieke condities op gaan lichten. Er zijn stranden die op voorspelbare tijden dit natuurlijke wonder laten zien. Een voorbeeld hiervan is Mosquito Bay in Puerto Rico. Overdag ziet dit strand er lelijk bruin uit, maar ’s avonds verschijnt er sprankelend blauw licht wanneer je zwemmend of per kajak over het water beweegt. Tijdens de herfst kun je, als de maan laag staat, op de Malediven ook een prachtig lichtspektakel aanschouwen. Deze ontstaat, anders dan hierboven omschreven, doordat schaaldieren op dat moment potentiële partners proberen aan te trekken. Zij laten zichzelf opgloeien tot kleine lichtpuntjes in de zee en op het strand.
wat raar