Top 10 Beste Feyenoord Spelers Ooit

Geen woorden maar daden. Feyenoordsupporters zien graag no-nonsense voetballers in De Kuip spelen. Toch speelden een groot aantal technisch begaafde voetballers voor de Rotterdamse club. Wie zijn de tien beste voetballers uit de geschiedenis van Feyenoord?

10. Pierre van Hooijdonk (2001 – 2003, 2006 – 2007)

Pierre van Hooijdonk had al zes binnenlandse en buitenlandse clubs versleten toen hij bij Feyenoord tekende. Ook al speelde hij in totaal maar drie seizoenen bij de Rotterdamse club hebben maar weinig spelers zoveel invloed gehad als Pi-Air.

In het seizoen 2001-2002 won Feyenoord tegen alle verwachtingen in het UEFA-cup toernooi. Hij scoorde in dat toernooi acht keer, vaak door onwaarschijnlijk goed genomen vrije trappen. In de finale tegen Borussia Dortmund, die werd gespeeld in De Kuip, scoorde Van Hooijdonk tweemaal.

9. Eddy Pieters Graafland (1958 – 1970)

Voetballers die van Ajax naar Feyenoord verhuizen liggen altijd gevoelig in Rotterdam. De Amsterdammer doorliep de jeugdopleiding van Ajax maar na acht seizoenen in het eerste elftal werd hij in 1958 voor een recordbedrag door Feyenoord gekocht.

Pieters Graafland stond 356 wedstrijden onder de lat voor Feyenoord waarmee hij vier keer landskampioen werd. In het seizoen 1969-1970 zette trainer Happel hem op de bank. Tegen de verwachting in vroeg Happel hem om de finale van de Europacup I tegen Celtic te keepen. Ook al weigerde hij in eerste instantie keepte Pieters Graafland zijn laatste wedstrijd in stijl. Dankzij een paar cruciale reddingen won Feyenoord als eerste Nederlandse club de Europacup I.

8. Wim Rijsbergen (1971 – 1978)

Wim Rijsbergen was in eerste instantie rechtsachter. Hij kwam op 19-jarige leeftijd over van PEC Zwolle waarna hij snel een basisplaats veroverde. Rijsbergen was een onspectaculaire maar uiterst betrouwbare verdediger die veel problemen puur op snelheid oploste. De defensieve zekerheid zorgde er onder andere voor dat Feyenoord in 1974 landskampioen werd en de UEFA-cup won. Na het WK van 1974 waar Rijsbergen als centrale verdediger werd ingezet, speelde hij ook bij Feyenoord op die positie.

7. Giovanni Van Bronckhorst (1994 – 1998, 2007 – 2010)

De linksback Van Bronckhorst doorliep de jeugdopleiding van Feyenoord. Nadat hij in zijn eerste professionele seizoen was uitgeleend aan RKC keerde hij terug voor het grote werk. In zijn eerste periode speelde hij 103 wedstrijden waarin hij zich ontwikkelde tot een moderne verdediger: snel, secuur en met een gevaarlijk schot wanneer hij opstoomde.

Na een succesvolle carrière bij grote buitenlandse clubs keerde Van Bronckhorst terug bij Feyenoord. Trainer Van Marwijk benoemde hem tot aanvoerder. Na zijn afscheid op het WK van 2010 waar hij nog eenmaal schitterde verbaasde het niemand dat Van Bronckhorst snel zijn trainersdiploma haalde en bij Feyenoord in dienst trad.

6. Wim Jansen (1965 – 1980)

Wim Jansen was een cruciaal onderdeel van het grote Feyenoord uit het eind van de jaren zestig. Jansen was een noeste werker die met zijn intelligentie veel problemen oploste en op verschillende posities kon spelen (libero, diverse posities op het middenveld). Stille Willem speelde 422 wedstrijden voor Feyenoord waarin hij 34 keer scoorde.

Omdat de Rotterdammer Jansen als een echte Feyenoorder werd gezien was het een grote schok toen hij na een kort Amerikaans avontuur voor aartsrivaal Ajax tekende. In zijn eerste wedstrijd voor Ajax, toevallig in De Kuip, werd een ijsbal vanaf de tribune op het oog van Jansen gegooid waardoor hij de wedstrijd niet kon uitspelen. Uiteindelijk kwam het goed tussen Jansen en de club en hij werd eerst trainer en daarna technisch directeur.

5. József Kiprich (1989 – 1995)

Nadat onder leiding van Johan Cruijff in 1984 de dubbel was veroverd kon Feyenoord jarenlang weinig inbrengen tegen Ajax en PSV. In het seizoen 1989/1990 werd de Hongaar József Kiprich gepresenteerd als nieuwe spits. De wat slungelachtig ogende Kiprich vond al snel het doel. Kiprich was de meester van de slepende beweging waarmee zijn solo’s een eigen karakter kregen. Het leverde hem de bijnaam Tovenaar van Tatabánya op.

In tegenstelling tot veel spitsen was de bescheiden Hongaar een echte teamspeler waardoor hij uitgroeide tot een publiekslieveling. In het seizoen 1992/1993 kreeg Feyenoord tegen de verwachting in een kans op het winnen van het kampioenschap. De mogelijk beslissende wedstrijd tegen MVV werd live op televisie uitgezonden. Kiprich maakte zich onsterfelijk door het eerste doelpunt te scoren na een weergaloze solo langs vijf spelers en de keeper.

4. Ove Kindvall (1966 – 1971)

De Zweedse spits Kindvall scoorde het belangrijkste doelpunt uit de geschiedenis van Feyenoord. In het San Siro stadion speelt de Rotterdamse club de finale van de Europacup I tegen het favoriete Celtic. Na een achterstand te hebben omgebogen moet een verlenging worden gespeeld. In de 116e minuut neemt Israël een vrije trap die hij over lange afstand richting Kindvall stuurt. De Zweed ontsnapt aan zijn directe tegenstander die achterover vallend de bal nog met de hand probeert tegen te houden. Een duidelijke penalty maar de scheidsrechter geeft voordeel en Kindvall maakt met een droog schot het sprookje van Feyenoord compleet.

Kindvall scoorde in totaal 129 doelpunten voor Feyenoord. Elke nieuwe Feyenoordspits wordt met Kindvall vergeleken, maar door zijn legendarische status kunnen ze er nooit echt aan voldoen.

3. Rinus Israël (1966 – 1974)

IJzeren Rinus, een van de iconen van Feyenoord, was geboren en getogen in Amsterdam. Israël maakte naam bij DWS waarna hij voor recordbedrag door Feyenoord werd overgenomen. Samen met Theo “De Tank” Laseroms vormde hij het centrale verdedigingsduo dat berucht werd om zijn harde ingrepen.

Dit harde spel kwam goed van pas in internationale wedstrijden waar in die periode op het scherpst van de snede werd gespeeld. Vooral in de heenwedstrijd om de wereldbeker tegen het beruchte Estudiantes de la Plata uit Argentinië moest Feyenoord flink van zich afbijten. Toch was Israël meer dan alleen een harde verdediger. Met zijn inzicht en lange passes bracht hij uit het niets aanvallers in stelling.

2. Willem Van Hanegem (1968 – 1976, 1981 – 1983)

Toen de middenvelder Van Hanegem in 1968 naar Feyenoord kwam bleek hij het puzzelstuk te zijn dat het elftal compleet maakte. Dankzij zijn lichaamshouding kreeg hij de bijnaam De Kromme en snel was hij ook niet. Dit gebrek aan snelheid compenseerde hij met een ongekende traptechniek en scherp spelinzicht. Samen met Cruijff maakte hij de pass met de buitenkant voet tot een fenomeen.

Van Hanegem had een ingetogen persoonlijkheid maar kon net als veel van zijn teamgenoten uitdelen als het wedstrijdverloop hem niet beviel. Met Van Hanegem won Feyenoord alle belangrijke prijzen. In het Europcupseizoen 1969-1970 scoorde hij belangrijke treffers tegen titelhouder AC Milan en in de halve finale tegen Legia Warschau. Na zijn spelersloopbaan bij Feyenoord te hebben afgesloten was het een kwestie van tijd voordat dit clubicoon trainer van de club werd. In 1993 werd Feyenoord onder zijn leiding kampioen.

1. Coen Moulijn (1955 – 1972)

Zijn bijnaam Mister Feyenoord zegt eigenlijk al genoeg. Coen Moulijn speelde 487 wedstrijden voor Feyenoord waarin hij 84 scoorde. Daarmee is hij de speler die de meeste wedstrijden voor Feyenoord uitkwam. Maar bijna had de dribbelaar de gouden jaren van Feyenoord niet meegemaakt aangezien hij begin jaren zestig een kans kreeg om voor veel geld in Barcelona te gaan spelen.

De geboren Rotterdammer bleef in De Kuip spelen en groeide uit tot een ongekende publieksfavoriet. Wanneer de linksbuiten de bal kreeg, veerde het stadion op omdat er altijd iets spectaculairs kon gebeuren. Hij was een begenadigde technicus die verdedigers op onnavolgbare wijze passeerde. Vaak zijn vleugelspelers grillige voetballers maar Moulijn belichaamde de Rotterdamse mentaliteit die geen sympathie kent voor vedetteneigingen en hard werken belangrijk vindt. De geniale dribbelaar kreeg na zijn voetbalcarrière het ultieme eerbetoon: voor De Kuip staat een standbeeld van Coen Moulijn.