Met deze lijst dalen wij af naar de donkerste regionen van het menselijke brein. Seriemoordenaar. We beginnen met een lijst van beroemde seriemoordenaars, dan de beroemdste Nederlandse seriemoordenaars en sluiten af met een top 10 van seriemoordenaar met het meeste dodelijke slachtoffers.

Beroemdste Seriemoordenaars

Ted Bundy – 35 slachtoffers

Een van de meest prototypische psychopathische seriemoordenaars is Theodore Robert Cowell a.k.a. ‘Ted Bundy’. Bundy was een moordenaar, verkrachter, kidnapper en necrofiel. Na decennia van ontkenning bekende hij vlak voor zijn executie in 1989 dertig moorden tussen 1974 en 1978. Het echte moordtal blijft echter onbekend en zou wel eens veel hoger kunnen liggen.

Bundy maakte gebruik van zijn charme en charisma om het vertrouwen van zijn slachtoffers te winnen. Hij lokte hen veelal in publieke ruimten door een verwonding te faken, of een autoriteitsfiguur na te bootsen. Vervolgens overmeesterde hij de vrouwen in een meer afgelegen gebied. Vaak keerde hij vervolgens meermaals terug naar de plaats van de misdaad om seksuele daden te stellen met de lijken. Dit gebeurde tot decompositie en aaseters zulks onmogelijk maakten. Minstens twaalf van zijn slachtoffers werden onthoofd. Bundy bewaarde deze hoofden als memento.

John Wayne Gacy – 33 slachtoffers

Als de ‘Killer Clown’ werd John Wayne Gacy bekend door minimaal 33 moorden op tienerjongens en jongere mannen. Zijn killing spree is te situeren in Chicago, Illinois (USA), tussen 1972 en 1978. Gacy moordde uitsluitend van huis uit, in Norwood Park Township. Hij lokte de slachtoffers naar zijn adres onder valse voorwendsels en vermoordde hen door verstikking of wurging met een tourniquet. (Enkel zijn eerste slachtoffer werd doodgestoken.) Zijn bijnaam is afkomstig van het personage ‘Pogo’, de clown waarin Gacy zich verkleedde wanneer hij aan liefdadigheidswerk deed tijdens fondsenwervingen, parades en kinderfeesten.

Jeffrey Dahmer – 17 slachtoffers

Jeffrey Lionel Dahmer (1960 – 1994) staat bekend als de ‘Kannibaal van Milwaukee’. Tussen 1978 en 1991 verkrachtte, vermoordde en ontleedde Dahmer 17 mannen en jongens. Veel van zijn latere moorden gingen ook gepaard met necrofilie, kannibalisme en het bewaren van lichaamsdelen – veelal onderdelen van het skelet. Dahmer werd gediagnosticeerd als een borderline persoonlijkheid. Toch werd hij tijdens zijn proces als gezond beschouwd en wettelijk verantwoordelijk geacht voor zijn daden.

Die resulteerden uiteindelijk in 15 veroordelingen tot levenslang. Later werd hier nog een 16de veroordeling aan toegevoegd voor een moord begaan in de staat Ohio. Tijdens zijn bekentenis verklaarde Dahmer dat hij gedreven werd door een compulsie om te moorden en dat hij bezeten werd door een eindeloos verlangen om koste wat kost bij zijn uitzonderlijk knappe, mannelijke slachtoffers te kunnen verblijven. Op 28 november 1994 werd Dahmer doodgeslagen door medegevangene Christopher Scarver.

Aileen Wuornos – 7 slachtoffers

Aileen Carol Wuornos werd geboren met de naam van haar vader ‘Pittman’ in Rochester, Michigan (USA). Later nam zij echter de naam van haar moeder aan. Tijdens een korte ‘killing spree’ tussen 1989 en 1990 schoot Wuornos zeven mannen dood. Zij beweerde dat haar slachtoffers haar stuk voor stuk hadden verkracht of pogingen in die zin hadden ondernomen tijdens haar werkuren als prostituee. Haar daden betroffen als dusdanig zelfverdediging.

In een brief aan de Supreme Court van Florida – naar aanleiding van de opschorting van al haar beroepsacties en ter verkrijging van het ontslag van alle legale hulp – gaf Wuornos echter aan gedreven te worden door haat. Deze zou haar opnieuw doen doden wanneer zij daarvoor de kans zou zien. Wuornos werd veroordeeld tot de doodstraf voor zes van de zeven moorden. Op 9 oktober 2002 bracht de Staat Florida haar om het leven met een dodelijke injectie. In 2003 werd de film “Monster” uitgebracht waarin Charlize Theron de rol speelde van Aileen, ze won een Oscar voor deze rol.

Zodiac Killer

De Zodiac Killer opereerde in Noord-Californië (USA) tijdens de late jaren 1960 en het begin van de jaren 1970. Tot vandaag blijft zijn of haar identiteit onbekend. Zodiac vermoordde vier mannen en drie vrouwen met leeftijden tussen 16 en 29 jaar. Hij joeg daarbij vooral op koppels.

De naam ‘Zodiac’ werd door de seriedoder zelf gecreëerd. Hij communiceerde zijn moorden immers via raadselachtige brieven aan lokale kranten, waaronder voornamelijk de ‘Bay Area Press’. Deze brieven bevatten onder andere vier cryptogrammen, waarvan er vandaag slechts drie ontcijferd werden. Het is slechts één van de redenen waarom de zaak van Zodiac nog altijd niet is afgesloten. De meest recente tip dateert zelfs van februari 2014. Ene Louie Myers zou volgens deze tip de moorden hebben bekend aan de tipgever in 2001, nadat bekend werd dat hij aan een dodelijke levercirrose leed. Zijn fascinatie voor koppels zou te wijten zijn geweest aan een slecht verteerde liefdesbreuk.

Al eerder schreven we over de Zodiac moordenaar in de top 10 nooit opgeloste mysteries.

Charles Manson

Charles Milles Manson werd vooral bekend als leider van de zogenaamde ‘Manson Family’. Dat was een soort van commune die Manson in de late jaren 1960 uitbouwde in Californië (USA). Manson werd schuldig bevonden aan de samenzwering die leidde tot het uitvoeren van zeven beestachtige moorden op twee opeenvolgende dagen. Onder de slachtoffers bevond zich de bekende actrice Sharon Tate, de toenmalige (hoogzwangere) vrouw van topregisseur Roman Polanski.

In Tates huis werden naast de actrice en haar baby nog vier andere mensen omgebracht. Daags daarop vermoordde de familie het echtpaar LaBianca. Manson is een psychopaat van het zuiverste water. Hij geloofde dat zijn acties bijdroegen tot de ‘Helter Skelter’. Deze term haalde Manson uit de gelijknamige song van The Beatles, waarvan hij ter uitleg de tekst herschreef. Helter Skelter werd dan een apocalyptische rassenoorlog, die Manson wilde richting geven en versnellen. De man verblijft tot vandaag in de staatsgevangenis van Corcoran. Zijn doodsstraf werd in 1972 omgezet in levenslang. Tussentijds werden zijn daden emblematisch voor de uitwassen van de hippie-cultuur.

Beroemde Nederlandse seriemoordenaars

Ook Nederland kent zijn seriemoordenaars, de volgende man en vrouw zijn het bekendste en zorgde voor de meeste slachtoffers:

Willem van Eijk

Op 7 november 2002 werd ‘Het Beest van Harkstede’ veroordeeld tot levenslang voor het begaan van vijf moorden op vijf vrouwen, tevens is hij nog verdacht van drie moorden. Hij heeft zijn gedrag zelf vaak toegeschreven aan het feit dat hij tijdens zijn schooljaren – onder de kwetsende bijnaam ‘Gekke Willempie’ – extreem gepest werd.

De daden gebeurden tussen 1971 en 2001. Zijn eerste slachtoffer is de pas 15-jarige Cora Mantel, ze heeft de laatste bus gemist en Van Eijk pikt het liftende meisje op. Hij wurgt haar met haar eigen sjaal. In 1973 volgt de moord op de 43-jarige Aaltje van der Plaat. Hij wordt opgepakt, en bekend ook de moord op Cora. Hij krijgt 15 jaar cel en TBS.

Van Eijk krijgt terwijl hij in de cel zit een relatie met zijn correspondentievriendin Adri. In 1980 trouwen ze zelfs. In 1990 wordt Van Eijk vrijgelaten, mede omdat zijn relatie ervoor zal zorgen dat hij op rechte pad blijft. Ze gaan wonen in het Groningse dorp Harkstede, aan de gebeurtenissen die hier zullen plaatsvinden heeft hij zijn bijnaam ‘Het Beest van Harkstede’. Het gaat bergafwaarts met de relatie van Van Eijk en Adri, en hierdoor gaat het steeds slechter met Van Eijk.

Later blijkt dat hij van 1993 tot 2001 drie vrouwen om het leven heeft gebracht, in 1993 de Roemeense tippelaarster Michelle Fatol, in 1995 de 31-jarige straatprostituee Annelies Reinders en in 2001 de 34-jarige Sasja Schenker. Van de laatste duikt de kleding op in de buurt van het huis van Van Eijk, de ex-TBS’er is hierdoor gelijk een verdachte. Hij wordt opgepakt en bekend de drie moorden. De politie verdenkt hem van nog drie andere moorden, maar dat ontkent hij.

Maria Swanenburg

Het prototype van de (psychopathische) seriemoordenaar is mannelijk, maar er zijn uitzonderingen die de regel bevestigen. Een van die uitzonderingen in Nederland is de Leidse Maria Catherina Swanenburg. Swanenburg vermoordde minstens 27 mensen en vermoed wordt dat haar dodental oploopt tot meer dan negentig. Met zekerheid werd alvast vastgesteld dat ‘Goeie Mie’ meer dan 102 mensen vergiftigde tussen 1880 en 1883. Hiervan overleefden er 45, zij het met chronische gezondheidsproblemen.

Het motief van Swanenburg was veel praktischer dan dat van de meeste seriemoordenaars: geld. Dat verkreeg zij via de erfenis- of verzekeringspolissen van haar slachtoffers. Meestal sloot zij deze verzekeringspolissen ook zelf af. Swanenburg vergiftigde allereerst haar moeder en later ook haar vader. Zij werd gearresteerd na haar poging om de familie Frankhuizen te vergiftigen. Swanenburg werd in 1885 schuldig bevonden, zij het enkel voor haar laatste, drievoudige moord. Hiervoor kreeg zij levenslang en stierf in 1915 in het tuchthuis van Gorinchem.

De 10 Seriemoordenaars met het meeste dodelijke slachoffers

10. Wang Qiang – 45 slachtoffers

Wang Qiang werd geboren op 16 januari 1975. Dat gebeurde te Budayuan Town, een dorpje in de Chinese provincie Liaoning. Wang Qiang staat bekend als één van de meest notoire seriemoordenaars en verkrachters die China de laatste jaren heeft gekend. Hij beging zijn eerste moord in januari 1995 en werd gearresteerd op 14 juli 2003. Officieel heeft Wang Qiang 45 moorden op zijn geweten en tien verkrachtingen. Sommige van deze verkrachtingen vonden post mortem plaats. Qiang stierf op 17 november 2005 in de gevangenis.

9. Alexander Pichushkin – 48 slachtoffers

Alexander Yuryevich ‘Sasha’ Pichushkin staat ook bekend als de ‘Schaakbordmoordenaar’ en de ‘Maniak van Bitsa Park’. Pichushkin werd veroordeeld voor 49 moorden tussen 1992 en 2006. Mogelijk heeft hij zoveel als zestig mensen omgebracht. De Schaakbordmoordenaar begroef een aantal van zijn slachtoffers in het Bitsa park, in het zuidwesten van Moskou (Rusland). Hij viseerde voornamelijk oudere mannen, maar ook jongemannen, meisjes en vrouwen.

Vaak lokte hij zijn slachtoffers met een fles wodka, die hij tevens als moordwapen gebruikte en vervolgens in de toegebrachte wonden achterliet. Pichushkin werd mentaal gezond bevonden. Zijn gedrag zou te verklaren zijn door een jeugdtrauma, waarbij zijn frontale cortex werd beschadigd door een terugkerende schommel. De naam ‘Schaakbordmoordenaar’ komt van Pichushkins verklaring dat hij evenveel moorden wilde plegen als de vakjes op een schaakbord, te weten 64. Pichushkin trok zijn verklaring later echter in met de mededeling dat, indien hij nooit gearresteerd was, hij altijd was blijven moorden.

8. Gary Ridgway – 49 slachtoffers

In de jaren 1980 en 1990 terroriseerde Gare Ridgway Washington State als de ‘Green River Killer’. Ridgway werd veroordeeld voor 49 moorden en bekende er meer dan 71. De Green River Killer vermoordde vrouwen en meisjes. De meeste van zijn slachtoffers waren prostituees. De bijnaam van Green River Killer ontving Ridgway van de pers nadat de lichamen van zijn eerste vijf slachtoffers werden opgevist uit de Green River.

Ridgway wurgde zijn slachtoffers. Meestal deed hij dat met zijn arm, maar soms ook door het toebrengen van ligaturen (bondage). Daarna begroef hij zijn slachtoffers in de wildernissen van King County, waar hij regelmatig terugkeerde naar de lijken om er seks mee te hebben.

7. Anatoly Onoprienko – 52 slachtoffers

Anatoly Yuriyovych Onoprienko bekende 52 moorden tussen 1989 en 1996. Omwille van zijn extreem gewelddadige methoden werd hij ‘Het Beest van Oekraïne’ gedoopt. Onoprienko koos steevast een geïsoleerd huis uit en lokte vervolgens de aandacht van de inwoners door commotie te veroorzaken. Vervolgens ging hij over tot het uitmoorden van het betreffende gezin: eerst de man, dan de vrouw, en als laatste de kinderen. Ook met eventuele onfortuinlijke getuigen van zijn moordgedrag werd afgerekend. Na zijn daden stak Onoprienko vaak de plaats van de misdaad in brand, in een poging om zijn sporen uit te wissen.

6. Andrei Chikatilo – 53 slachtoffers

De slager van Rostov, the Red Ripper of de Rostov Ripper; dat zijn de bijnamen van Andrei Romanovich Chikatilo. Minstens 52 kinderen en vrouwen vonden tussen 1978 en 1990 de dood in zijn schoot. Chikatilo bekende zelf 56 moorden en werd in 1992 berecht voor 53 gevallen. Zijn moorden gingen vaak gepaard met verminking en verkrachting (tijdens en/of na de daad). Soms ging Chikatilo ook over tot kannibalisme.

Zijn moorddrang vindt zijn aanleiding in seksuele impotentie. Chikatilo werd ter dood veroordeeld in oktober 1992 en geëxecuteerd in februari 1994. Zijn ‘carrière’ staat bekend als een van de grootste schandalen uit de rechts- en politionele geschiedenis van de Sovjet Unie.

5. Yang Xinhai – 67 slachtoffers

Yang Xinhai werd veroordeeld en geëxecuteerd voor 67 moorden. Daarvan bekende hij er zelf 65. Tijdens zijn ‘killing spree’, tussen 1999 en 2003, pleegde hij ook 23 verkrachtingen. Het maakt van de ‘Monster Killer’ de meest ‘productieve’ seriemoordenaar in de geschiedenis van China. Zijn methode bestond eruit in te breken in de huizen van zijn slachtoffers en alle huisbewoners (soms verschillende families) – voornamelijk boeren – uit te moorden met bijlen, hamers en spaden.

Xinhai is een sadistische moordenaar: hij kan niet om zijn moorddadig verlangen heen en schept plezier in de bevrediging ervan.

4. Pedro Rodrigues Filho – 71 slachtoffers

‘Pedrinho Matador’ (‘Moordenaar Petertje’) werd gearresteerd in 1973. In 2003 werd hij veroordeeld tot 126 gevangenisjaren voor 71 moorden tussen 1967 en 1973. Filho bekende zelf meer dan 100 moorden. Hieronder bevinden zich ook zo’n 47 medegevangenen, die hij sinds 1973 zou hebben omgebracht. Filho’s daden werden vaak ingegeven door wraak. Zo vermoordde hij zijn eigen vader nadat die diens moeder had afgeslacht met een machete. Hij rukte zijn hart uit en at er een stuk van op.

3. Daniel Camargo – 72 slachtoffers

In de jaren 1970 en 1980 verkrachtte en vermoordde Daniel Camargo meer dan 150 jonge meisjes. Camargo verkoos slachtoffers uit de lagere klasse. Hij deed zich voor als een verdwaalde vreemdeling en lokte hen met de belofte van werk. Vervolgens leidde Camargo zijn slachtoffers de bossen in, waar hij hen verkrachtte en wurgde. Bij verzet stak hij zijn slachtoffers met een machete, waarmee hij ook na de verkrachting (en dood) op de meisjes inhakte.

Het motief van Camargo was een misogyne wraakgevoel ten aanzien van de vrouwelijke ontrouw en de onkunde van de vrouw om aan zijn ideaalbeeld te voldoen. Camargo werd in 1989 veroordeeld tot 16 jaar, de maximumstraf in Ecuador. In 1994 werd hij vermoord in de gevangenis door een neef van één van zijn slachtoffers.

2. Pedro Lòpez – 110 slachtoffers

Pedro Alonso López wordt beschuldigd van de moord op en de verkrachting van meer dan driehonderd meisjes. Lòpez werd bekend als het ‘Monster van de Andes’ toen hij in 1980 de politie naar 53 graven leidde, telkens van meisjes tussen negen en twaalf jaar. In 1983 werd hij schuldig bevonden aan 110 moorden – enkel in Ecuador. Lopez bekende toen echter ook nog 240 andere moorden op vermiste meisjes in Peru en Colombia (waar hij geboren werd). Sinds 1998 is het Monster van de Andes een vrij man. Interpol beval de Colombiaanse overheid zijn arrestatie naar aanleiding van nieuwe feiten in 2002; maar het is onbekend wat er vandaag van Lòpez is geworden.

1. Luis Garavito – 138 slachtoffers

Luis Alfredo Garavito Cubillos wordt ook wel ‘La Bestia’ (‘Het Beest’) of ‘Tribilìn’ (‘Goofy’) genoemd. In 1999 bekende hij de moord en verkrachting van 147 jongens. Het totale aantal slachtoffers van Het Beest wordt op meer dan driehonderd geschat, waarvan vandaag nog altijd 172 zaken worden onderzocht.

Garavito’s slachtoffers waren minder bedeelde kinderen, boerenkinderen en straatkinderen tussen acht en zestien jaar. Hij lokte hen met geschenkjes en een kleine som geld. Nadat hij zo hun vertrouwen had gewonnen, putte hij de kinderen uit tijdens een lange wandeling. Eens zij moe waren, verkrachtte hij hen en sneed hen de keel over. Meestal werd daarna ook overgaan tot het afsnijden van de ledematen en andere verminkingen. De meeste lichamen vertoonden ook tekenen van foltering.