We wonen met ons allen op die mooie blauwe planeet in ons zonnestelsel: de aarde. Tot nu toe is er op geen enkel ander hemellichaam leven gevonden. In de loop van de voorbije eeuwen heeft de mens heel wat bijgeleerd over de planeet die zijn thuis is. De aarde is een fascinerende wereld die wetenschappers blijft verbazen. Hieronder enkele interessante feiten die je waarschijnlijk nog niet kende over onze moederplaneet aarde.
De platentektoniek houdt onze aarde leefbaar
In feite bestaat het aardoppervlak uit afzonderlijke platen die drijven op vloeibaar magma. Dit is een uniek fenomeen, dat voor zover bekend op geen enkele andere planeet voorkomt. De platen bewegen ten opzichte van elkaar. Wanneer twee platen botsen, schuift de ene onder de andere. Dit proces wordt ook wel ‘subductie’ genoemd. Als twee platen van elkaar wegdrijven, vormt er zich in de vrijgekomen ruimte een nieuwe korst. De beweging van de platen noemt men ook wel ‘platentektoniek’. Het is deze platentektoniek die aan de basis ligt van aardbevingen, vulkaanuitbarstingen en de vorming van nieuwe bergketens en kloven.
De platentektoniek zorgt er echter ook voor dat er niet te veel koolstof in de atmosfeer terechtkomt. Microscopische planten (algen) in de oceanen nemen koolstof uit de lucht op en houden deze vast. Deze microscopische planten met een hoog gehalte aan koolstof zakken naar de bodem van de zee wanneer ze sterven. De platentektoniek zorgt ervoor dat de koolstof in het binnenste van de aarde verdwijnt er daar wordt ‘gerecycleerd’. Zonder de beweging van de platen zou er geen recyclage van koolstof mogelijk zijn en zou er veel te veel koolstofdioxide in de atmosfeer terechtkomen. Door het broeikaseffect zou onze aarde al snel in een onleefbare wereld veranderen. Dat lot trof bijvoorbeeld onze buurplaneet Venus: wegens een uit de hand gelopen broeikaseffect is Venus letterlijk een helse planeet geworden. De temperatuur op het oppervlak van Venus kan gemakkelijk oplopen tot 480°C.
Niet helemaal bolvormig
Iedereen heeft op school geleerd dat de aarde bolvormig is. Eeuwenlang hebben wetenschappers dit aangenomen als een onbetwistbaar feit. De laatste decennia weet men, dankzij foto’s en observaties van de aardbol door allerlei ruimtetuigen, dat de aarde in feite een afgeplatte bol is. Meer bepaald een ‘oblate sferoïde‘, om het met de juiste wetenschappelijke benaming te zeggen.
De afstand van pool tot pool is in werkelijkheid 43 kilometer korter dan de aard diameter ter hoogte van de evenaar. De afgeplatte bolvorm is een gevolg van de rotatie van de aarde om haar eigen as. Dit verklaart ook waarom het topje van de Mount Everest niet het punt is dat het verst verwijderd is van het middelpunt van onze planeet. Dat punt is de top van de vulkanische berg Chimborazo in Ecuador.
Vooral ijzer, zuurstof en silicium
Je zou het niet verwachten, maar het grootste gedeelte van onze wereldbol bestaat uit ijzer. Als je de aarde zou opdelen in de verschillende stoffen die ze bevat, zou je 32,1% ijzer vinden. Zuurstof komt op de tweede plaats met 30,1%, terwijl silicium goed is voor 15,1% en magnesium voor 13,9%. De grootste concentratie aan ijzer (maar liefst 88%) bevindt zich in de aardkern. In het aardoppervlak komt zuurstof (47%) het meest voor.
Oppervlak voor 70% bedekt met water
De aarde is een mooie planeet gezien vanuit de ruimte. De astronauten die voor het eerst vanop een grote afstand naar de wereldbol konden kijken vanuit de raampjes van hun ruimteschip, zagen een prachtige blauwe planeet. Die kleur is natuurlijk afkomstig van de oceanen en zeeën die voor het overgrote deel het aardoppervlak bedekken. Het blijkt dat 70% van het aardoppervlak onder water staat. De overige 30% ligt boven de zeespiegel en vormt de zogenaamde continentale lithosfeer.
De atmosfeer is 10.000 kilometer hoog
Het grootste deel van de aardse atmosfeer, zo’n 75%, concentreert zich in de eerste 11 kilometer boven het aardoppervlak. De volledige atmosfeer strekt zich echter veel verder uit, tot zelfs een hoogte van 10.000 kilometer. De atmosfeer wordt opgedeeld in 5 lagen: de troposfeer, de stratosfeer, de mesosfeer, de thermosfeer en de exosfeer. Hoe hoger in de atmosfeer, hoe kleiner de dichtheid.
De buitenste laag, de exosfeer, begint op 700 kilometer hoogte en gaat op een hoogte van 10.000 kilometer over in het vacuüm van de ruimte. De exosfeer gedraagt zich niet als een gas, omdat de aanwezige atomen en moleculen zich op een te grote afstand van elkaar bevinden. De exosfeer bevat vooral waterstof- en heliumatomen, maar ook zwaardere deeltjes als stikstof, zuurstof en koolstofdioxide. Voortdurend ontsnappen er deeltjes van de exosfeer aan de zwaartekracht van de aarde en verdwijnen in het heelal.
Magnetisch veld dankzij vloeibaar ijzer
De aarde bezit een magnetische noordpool en zuidpool, en een magnetisch veld dat zich duizenden kilometers uitstrekt in de ruimte. Men noemt dit de magnetosfeer. Wetenschappers veronderstellen dat de buitenste kern van de aarde, die uit vloeibaar ijzer bestaat, de oorzaak is van dit magnetisch veld. Door de enorme hitte in de aardkern ontstaan er convectiestromen van geleidend vloeibaar ijzer, die aan de basis zouden liggen van het aardmagnetisch veld. Dit magnetisch veld beschermt onze aarde tegen de schadelijke zonnewind. Deze bestaat uit geladen deeltjes die uitgestoten worden door de zon. Een sterke zonnewind kan beschadigingen veroorzaken in elektriciteits- en communicatienetwerken op aarde. De geladen deeltjes die in de buurt van de noord- en zuidpool de aarde bereiken, vormen het zogenaamde noorder- of zuiderlicht.
De aarde draait niet in 24 uur om haar as
Het is een misverstand dat de aarde 24 uur nodig zou hebben om één keer om haar as te draaien. In werkelijkheid duurt één omwenteling 23 uur, 56 minuten en 4 seconden. Men noemt dit een ‘siderische dag’. Op die tijd heeft de aarde precies één rotatie ten opzichte van de sterren gemaakt. Omdat de aarde echter ook om de zon beweegt, duurt het iets langer (ongeveer 4 minuten) alvorens men de zon na één omwenteling weer op precies hetzelfde punt aan de hemel ziet. Zo komt men aan een ‘zonnedag’ van 24 uur.
Een jaar duurt geen 365 dagen
Een ‘jaar’ is de tijd die de aarde nodig heeft om één keer haar baan om de zon te beschrijven. Dit duurt niet exact 365 dagen, maar 365,2564 dagen. Om die reden kennen we om de 4 jaar een schrikkeljaar, waarbij de maand februari 29 dagen telt. Paus Gregorius XIII besliste reeds in 1582 om een schrikkeljaar in te voeren voor de jaartallen die deelbaar zijn door 4. Het eerstvolgende schrikkeljaar is dus 2020. Indien een schrikkeljaar echter een jaartal is dat deelbaar is door 100, voert men geen schrikkeldag in, tenzij het jaartal deelbaar is door 400. Het jaar 1900 was dus geen schrikkeljaar, maar het jaar 2000 wél.
Heeft de aarde meerdere manen?
Dat de maan een satelliet van de aarde is en rondjes draait om onze planeet, hoeft geen betoog. Op dit ogenblik bezit de aarde één maan, maar het is best mogelijk dat de aarde in de loop van haar bestaan meerdere manen heeft gekend. Het is bovendien niet onmogelijk dat onze planeet in de toekomst een hemellichaam ‘vangt’ in haar zwaartekrachtveld en er dus een nieuwe maan bijkrijgt.
Er bestaan nog minstens twee andere hemellichamen waarvan de baan min of meer samenvalt met deze van de aarde. Asteroïde ‘3753 Cruithne’ volgt een baan om de zon die synchroon loopt met deze van de aarde. Het lijkt alsof 3753 Cruithne de aarde steeds achtervolgt. Een andere asteroïde, ‘2002AA29’, beschrijft een vergelijkbaar traject om de zon en komt om de 95 jaar in de buurt van onze planeet.
De enige planeet met leven
Hoewel er veel wordt gesproken en geschreven over mogelijk leven onder de oppervlakte van de Jupiter-maan Europa en de Saturnus-maan Titan, is er nog nooit leven aangetoond op een ander hemellichaam buiten onze eigen aarde. Er wordt echter druk gezocht naar buitenaards leven. De data van de Kepler-ruimtetelescoop worden nauwgezet onderzocht op zoek naar sporen van leven op planeten in andere zonnestelsels.
Gigantische schotelvormige radiotelescopen en hypermoderne ruimtetelescopen worden ingezet in de speurtocht naar onbekende levensvormen. Voorlopig echter zonder succes. Tot nu toe blijft onze aarde de enige plaats in het heelal waarvan we zeker weten dat er een enorme verscheidenheid aan leven aanwezig is.
39 reacties
Het is waarschijnlijk alleen de enige planeet met leven binnen ons zonnestelsel. De ruimte bevat namelijk miljarden planeten, waarvan miljoenen met vergelijkbare condities als de aarde. Er zijn er zelfs al een paar gevonden, zoals Proxima Centauri, dat ongeveer 4.7 lichtjaren hier vandaan is. De planeet met de best vergelijkbare condities als aarde ligt ongeveer 10,000 lichtjaren hier vandaan en is ruim 8l8 keer zo groot als de aarde, al weet ik niet wat de naam van die planeet is.
Je moeder is lelijk
Neuk je hoofd
deze site is boolshit
net als jij
nee stom kop
that bro was a violation
Hoi
Hoi
Ff wie ben jij
Wie ben jij
Hee ru hee anoniem
Blablablablablanlablabla chocolade vla blablablabla chocoladevla
Heeyyyyy girls!
Heeyyyy girlsss
hou je kk bek kut hoer
stop met vervelend doen en nee ik ga niet neuken met me hoofd
wacht kut kind [de naam ] zit je op mijn school
rustig
wacht kut kind [de naam ] zit je op mijn school
wie de fuck zijn jullie leer Nederlands kut hoeren
Mooie informatie zeg, leuk om te weten!
Mooi gemaakt ook! Deze website is erg informatief
?????
leuke weetjes hoor
Zuig m’n lul
je bolle moeder
hi\
hallo daar
wtf man
Ananananananananans
Erg leuk deze website leer er veel van.
Hallo
Ik ben rot kind
ok
rot dan op
super goed
super goed
kut hoer
hallo
fakka niffo nog andere plannen vandaag jij lekker ding van me
fakka mensen
fakka pinda