Nu de boekenreeks Game of Thrones verfilmd wordt en een daverend succes blijkt te zijn, is iedereen ineens een fantasy-lezer. Hetzelfde effect had de Lord of The Rings trilogie, overigens. Het is waarschijnlijk mede dankzij Peter Jackson’s zeer succesvolle verfilming (succesvol in financiële termen, in ieder geval, het succes van een ‘echte’ verfilming van Tolkiens boeken valt nog te betwisten volgens sommige fans) dat overal op de wereld mensen fantasy boeken zijn gaan lezen en sterker nog, zijn gaan verfilmen.
Er is echter een groot probleem aan trilogieën (eentje waar de Game of Thrones een oplossing voor heeft gevonden). Boeken, en ook series, komen ten einde. Dit, zo zullen de meeste fantasy fans het met me eens zijn, is een regelrechte ramp. Het einde van een serie betekent dat er niet meer boeken zullen komen. Frodo is klaar met zijn avonturen, hij heeft het gehad, geeft er de brui aan, verlaat de wereld in ruil voor een betere.
Er zijn twee soorten schrijvers (nou ja, in feite zijn er zo veel soorten schrijvers als er schrijvers zelf zijn, maar goed, laten we even de boel versimpelen) op deze wereld, zij die een boekserie definitief afsluiten, en zij die een open einde aanhouden. Tolkien is van de eerste groep. Zijn Lord of the Rings trilogie sluit af met een vertelling van wat iedere (belangrijke) persoon in zijn verhalen gaat doen in de toekomst. Daarmee maakt Tolkien het onmogelijk om op een later moment het verhaal weer op te pikken met een ‘Lord of the Rings Four, the return of Sauron’. Het wil overigens niet zeggen dat de ‘wereld’ die Tolkien schiep daarmee ook afgesloten is. Zijn veelvuldige andere verhalen in Middel Aarde zijn daar goede voorbeelden van. Echter, het verhaal van Frodo, de serie van de ring, die verhaallijn is definitief afgesloten.
In tegenstelling tot deze aanpak, is er een andere aanpak, die van het open einde. De serie eindigt met het laatste boek, maar op een dusdanige manier dat de lezer niet zeker weet of dit wel het laatste boek is. Er wordt niets verhult over de toekomst, en ‘alles’ kan dus in principe nog gebeuren. Handig ook, voor de schrijver, want dit geeft hem (haar) de vrijheid om eventueel nog een vervolg te schrijven, als en alleen als ze daar zelf zin in heeft. Zo’n vrijheid is best prettig om te hebben, zeker omdat fantasy schrijvers tegenwoordig (tenzij je boek verfilmd wordt) behoorlijk veel moeten schrijven om er werkelijk genoeg geld mee te verdienen.
Afijn, hoe dan ook, als je echt fan bent van een serie, dan is niets erger dan het laatste boek te moeten lezen. De serie gaat het liefst oneindig door (niet iedereen is het daar overigens mee eens, en natuurlijk telt kwaliteit van de vervolgboeken ook wel mee). We hebben voor het gemak van de beginnende fan, die de behoefte heeft eindeloos lang aan een serie te blijven ‘hangen’, de langste series hier opgenoemd. Ze zijn gesorteerd op pagina-lengte, dus het kan zomaar voorkomen dat sommige series meer of minder boeken hebben dan anderen. Het aantal pagina’s is dat wat voor ons telt. Echt leesmateriaal, that’s the stuff we want.
10. The Realm of the Elderlings (“De Wereld van de Ouderen”)
Deze serie, geschreven door Robin Hobb (Hobb is overigens een van de weinige zeer succesvolle vrouwelijke fantasy schrijvers!) is bijna 8.000 pagina’s lang, verspreidt over zo’n 11 boeken. Haar serie bestaat voornamelijk uit Trilogieën, zo is er de Farseer trilogy, de Liveship Traders trilogy, en de Tawny Man Trilogy, en ga zo maar door (let op, deze lijst is niet compleet, en sterker nog, de lijst wordt ieder jaar langer!) Wellicht is haar pagina telling nu al wel over de 8.000, het is zomaar mogelijk. De telling waarop we dit lijstje baseerden is van Augustus 2013, en er is in 2013 nog een boek van haar uitgekomen, en komende Augustus komt er nog een uit (The Fool’s Assasin).
De Realm of the Elderlings is het universum waarin de boeken van Robin Hobb zich afspelen (overigens niet al haar boeken, maar wel een groot deel ervan). Het is een immens universum dat ze gemaakt heeft voor haar boeken en het zou niet in dit lijstje passen om het uit te leggen. Ik ben zelf geen fan, maar er zijn tonnen mensen die niets liever lezen dan Robin’s nieuwste boek, dus ik zou zeggen, een poging waard!
Dubbele 9. Pernse Drakenrijders en de Wetten van de Magie
Een gedeelde negende plek is voor de Drakenrijders van Pern, van Anne McCaffrey (en tegenwoordig doorgezet door haar zoon Todd McCaffrey), en de Wetten van de Magie, van Terry Goodkind.
De Wetten van de Magie gaat over de protagonisten Richard Rahl, Kahlan Amnell en Zeddicus Zu’l Zorander, die een queeste volgen om de beheersing van de wereld in de handen van het Goede, van het Licht, te houden. De Engelse titel is overigens ‘The Sword of Truth’, het zwaard van de waarheid, maar omdat alle boeken enigszins te maken hebben met de wet van de magie, kreeg de Nederlandse vertaling deze naam. Artistieke vrijheid van de vertaler, vermoedelijk. Even wat grove statistieken, toen in 2008 een schatting gemaakt werd, concludeerde men dat er wereldwijd zo’n 25 miljoen exemplaren verkocht waren, en dat in meer dan 20 verschillende talen!
De Drakenrijders van Pern heet officieel een sci-fi (science fiction) serie te zijn, maar voor velen voelt het toch echt meer aan als fantasy. Hoe dan ook, sci-fi en fantasy liggen elkaar na, en fans van het ene vinden het andere genre meestal ook wel te verteren. Deze serie bestaat uit een aantal boeken en een aantal kortere verhaaltjes. De verhalen gaan allemaal over de planeet Pern (vandaar sci-fi) die wordt bedreigd door een buitenaardse invasie van rode slierten, deze vallen uit de lucht en vernietigen alles in hun pad. Vuurspuwende draken (overigens ook telepathisch en vliegend, net als de draken op Aarde) kunnen de draden aan. De bewoners van Pern leven derhalve in harmonie met de draken. Ieder verhaal staat centraal om een bepaalde draak en zijn of haar mens. In totaal zijn er 21 boeken en 5 korte verhalen geschreven over Pern.
Terry Goodkind’s Wetten van de Magie bevat in totaal (afgerond) zo’n 9.000 pagina’s fantasy, en dat geldt ook voor de Drakenrijders van Pern. De Wetten van de Magie bevat 12 boeken, dikke pillen van zo’n 700 pagina’s per boek, terwijl de Pern boeken iets meer voor massa gaan, het zijn er in totaal zo’n 26 (inclusief korte verhalen).
8. The Saga of Recluce, door L. E. Modesitt Jr.
Een vrij onbekende schrijver, en een even onbekende fantasy serie, en toch een van de langste in het genre. De zestien boeken van de saga gaan over een wereld waar genetische afstammelingen van twee technologisch ver geavanceerde samenlevingen samen op een planeet achterblijven en totaal desintegreren tot primitieve samenlevingen. Hier reageren de samenlevingen natuurlijk totaal anders op, en thema’s die onze huidige maatschappij plagen komen in dit boek tien keer zo erg aan bod, zoals stereotypering, seksistische bevooroordeling, racisme, en andere sociale problematiek. Het boek neemt geen enkel standpunt in, echter, en alle problemen worden vanuit alle kanten en alle perspectieven bekeken.
Hoewel fantasy per definitie nooit literatuur genoemd kan worden (waarom is mij een duister raadsel, het schijnt echter zo te zijn), toch zijn deze boeken een literair wonder. Het zijn parodieën op de problemen waar onze huidige maatschappijen mee worstelen, maar dan vergroot tot proporties die de problematiek aan het daglicht brengen zonder ons al te veel een nare spiegel voor te houden. Een precair balans dus tussen zelfspot en recreatief leeswerk.
Mocht je aan deze serie willen beginnen, de auteur zelf raadt lezers streng aan om de boek in de volgorde van publicatie te lezen. Niet dat je het niet anders kan lezen, maar goed, je bent gewaarschuwd.
Zoals we al zeiden, zestien boeken, en dat telt op tot 9696 pagina’s tekst (in de Engelse versies). Alle andere series hebben we overigens niet zo’n exacte telling gegeven, maar dit getal sprak ons zo aan dat we het maar hebben laten staan.
7. De Legende van Drizz’t, door Robert Anthony Salvatore
Het verhaal van Drizz’t, meestal de hoofdpersoon van Salvatore’s boeken, speelt zich af op de planeet Abeir-Toril, op het continent Faurun. De serie is een mooie samenvloeiing van Drizz’t’s interne worsteling met zichzelf in de hand houden en een uiterlijke strijd met de wrede Drow Wereld die andere beschavingen bedreigt.
Vijfentwintig boeken en groeiende, deze serie is goed voor zo’n 9.000 woorden, net als de Drakenrijders van Pern en de Wetten van de Magie. Toch zetten we Drizz’t een plaatsje hoger, want deze serie is nog lang niet af! In augustus komt het boek Rise of the King uit, en zeer recentelijk (maart dit jaar) kwam de Night of the Hunter uit. Onze telling van 9.000 kwam van augustus 2013, dus zelfs die telling klopt al niet meer! Series on the rise.
6. Shannara, door Terry Brooks
Het begon allemaal met the Sword of Shannara, in 1977 en het is eigenlijk sinds dien nooit meer gestopt! De Shannara serie, door Terry Brooks, is nu al ruim 30 jaar gaande en het lijkt erop dat het minstens veertig gaan worden, want in 2013 kwam er nog een boek van uit, genaamd Witch Wraith.
De serie mixt pure fantasy met technologie in een wereld van Four Lands (vier landen). In sommige boeken wordt gesuggereerd dat de wereld een restant is van de planeet aarde die, na een catastrofale wereldoorlog totaal aan puin geschoten is achter gelaten. De maatschappij heeft alle kennis verloren en is teruggekeerd naar een feudaal soort van Middeleeuwen. Naarmate de serie voortzet, wordt ook de technologie complexer, net als in een echte sociale samenleving.
Goed (of juist slecht) nieuws voor fans van Shannara was dat in 2007 Warner Bros, de film producent, de filmrechten van Shannara had opgekocht. Niets gebeurde, echter, en in 2010 verliepen de filmrechten. Weggegooid geld, helaas. In 2012 probeerde Sonar Entertainment hetzelfde met de televisierechten en in december 2013 werd aangekondigd dat er een serie werd gemaakt van het tweede boek van Shannara, de Elfstones of Shannara. Het zou (ergens) in 2014 getoond worden op het scherm. We houden onze adem in…
Ondertussen is het het aantal pagina’s wat telt hier. Er zijn 27 boeken in de serie en dat tikt door tot meer dan 11.000 pagina’s aan verhaallijn. En het neemt nog altijd toe! Deze maand (juli) komt het boek ‘the High Druid’sBlade’ uit, en dat betekent een additionele 320 voor de paginatelling.
5. The Wheel of Time, Robert Jordan (en Harriet Sanderson)
Een klassieker, The Wheel of Time. Het werd geschreven door James Oliver Rigney Junior. Zit je nu nee-schuddend voor je scherm, geen nood en bespaar het commentaar. Dit is namelijk de échte naam van Robert Jordan, die de laatste naam als pen naam gebruikte voor zijn Wheel of Time series. Overigens heet deze series in het Nederlands het Rad des Tijds, maar ik blijf het Wheel of Time noemen, omdat dit veel beter klinkt.
De serie, die aanvankelijk zes delen dik zou moeten worden, en inmiddels al 13 boeken telt, heeft Robert Jordan zelf overleeft. Dat wil zeggen, Robert stierf tijdens het schrijven van het laatste, het twaalfde boek. Na zijn dood gaf zijn vrouw de honneurs (en geloof me, een eer was het) van het voltooien van het boek aan Harriet Brandon Sandersson. Harriet was echter van mening dat het verhaal te lang werd voor één enkel boek, en zodoende werd er een deel twaalf en dertien uitgegeven. Er kwam daarna ook nog een veertiende deel uit, ook geschreven door Sandersson en geïnspireerd door de vele aantekeningen die Jordan vlak voor zijn dood noteerde en achterliet.
Typerend voor de Wheel of Time is onder andere de enorme cast aan karakters die erin mee speelt en die nauwkeurig en diep worden beschreven, maar ook het zeer uitgebreide magie systeem dat Jordan voor deze boeken speciaal ontwikkelde. Zijn kortste boek, ‘slechts’ een voorwoord tot het echte verhaal, was ‘slechts’ 332 pagina’s lang. Alle échte boeken in de serie zijn minstens 700 pagina’s lang. Het langste boek is zo’n 1054 pagina’s lang, een boek waar je spierballen van gaat kweken als je het besluit te lezen. Dit ultieme gewicht is boek nummer zes, Lord of Chaos. In totaal schreef Jordan in deze series zo’n 12.000 pagina’s vol!
4. Xanth, door Piers Anthony
Piers Anthony Dillingham Jacob, zo luidt zijn volledige naam, is een Engels Amerikaanse schrijver die liever schrijft onder de simpele naam Piers Anthony. Onder die naam schreef hij ook zijn Xanth series, die zo’n 38 boeken en bijna 13.000 pagina’s lang is. Zijn verhalen zijn relatief kort, met een gemiddelde van zo’n 300 pagina’s per boek. Geloof me, dat is voor fantasy begrippen kort. Als je een boek van 300 pagina’s lang vindt, dan moet je duidelijk meer fantasy lezen!
Afijn, Xanth dus. Xanth is de naam van een wereld waar iedere burger een eigen magische kracht heeft. Centauri’s, draken en demonen komen ook regelmatig voor in deze wereld. Ik heb er zelf nog niets van gelezen, en ik houdt het dus maar kort, hier. Ben je een lezer van deze serie, twijfel niet om een berichtje achter te laten, en ons te laten weten hoe goed deze serie is (of niet!).
3. The Riftwar Cycle, door Raymund E Feist
Raymund Feist is een bekende naam onder fantasy fans. De verhalen van de Riftwar gaan over de werelden Midkemia en Kelewan, een wereld waarin magiërs en andere magische wezens zogeheten ‘rifts’ of scheuren in tijd en ruimte kunnen maken (dr. Who fans opgelet) en zo planeten uit andere zonnestelsels met elkaar kunnen verbinden. Het merkwaardige verhaal van het ontstaan van de wereld Midkemia wil dat het oorspronkelijk bedoeld was als een alternatief op het Dungeons and Dragons universum. Feist en zijn vrienden, tijdens hun studententijd, speelden een role-playing game (rollenspel) dat leek op Dungeons and Dragons, maar ze wilden liever hun eigen regels volgen en dus vormden ze Midkemia, hun eigen creatie. Omdat ze iedere donderdag speelden, noemde deze groep studenten zichzelf de Donderdag Avonders (Thursday Nighters). Ze waren echter flexibel, en werden even later net zo gemakkelijk de Friday Nighters. De naam van het universum waar ze in speelden, echter, veranderde geen letter.
Welke boeken zijn er allemaal te lezen in deze trilogie? En waar te beginnen? Dat is gelukkig vrij van zelf sprekend. Bij het begin. De serie is, op een paar uitzonderingen na, vrij chronologisch geschreven. De eerder gepubliceerde boeken spelen dus ook ‘eerder’ af in de grote verhalenlijn van Midkemia. Zo is er eerst de Riftwar Saga, gevolgd door de Empire trilogie, Krondor’s sons, de Serpentwar Saga, Riftwar legacy, legends of riftwar en ga zo maar door. Ik zou graag het lijstje afmaken, maar om nou een lijst binnen een lijst te maken… De geïnteresseerde lezer wordt sterk (onderstreep sterk) geadviseerd deze boeken nader te onderzoeken en vervolgens te lezen. Websites zat met aanbevelingen, maar mijn tip is, gewoon beginnen bij het begin, je bent gegarandeerd verslaafd binnen no time!
In ieder geval is gebrek aan keuze niet ter sprake. Met 30 boeken is deze serie een van de meest boek-rijke en tevens langste fantasy series beschikbaar. Er is een vermoeden onder lezers dat de serie afgelopen is, met zo’n 13.000 pagina’s aan werk. Maar dat weten we echter niet helemaal zeker…
2. Valdemar, door Mercedes Lackey
Vrouwelijke auteurs zijn in de minderheid in de fantasy wereld, maar dit heeft Mercedes Lackey er niet van weerhouden een succesvolle serie te schrijven. Een fan van trilogieën, Lackey heeft er een hoop geschreven, zowel binnen als buiten haar Valdemar series. Zo is er de trilogie Mage Wars (magiër oorlogen), de Last Herald Mage (de laatste magiër-boodschapper) Vows and Honors (Eden en eer) en de Mage Winds en Mage Storms (magiër winden en magiër stormen) trilogieën.
Lackey is geen schrijfster van zeer lange en dikke pillen. Haar boeken zijn niet van het formaat dat je aan gewichtheffen moet doen om het boek te kunnen lezen (overigens, als je van dat soort boeken houdt, kan ik een e-reader sterk aanbevelen!). Het heeft Lackey zo’n 34 boeken gekost om tot de 14.000 pagina’s aan tekst te komen. Het eerste boek kwam in 1987 uit (als ik het goed heb) en het laatste in 2013. Er is dus nog wel een kans op vervolging. Maar het tempo waarin Lackey schrijft zal onderdoen aan dat van onze nummer één, die eenzelfde hoeveelheid pagina’s heeft weten produceren in de afgelopen tien jaar!
1. Malazan – Steven Erikson
Steven Erikson is de vader van de fantasy serie Malazan. De volledige naam is The Malazan Book of the Fallen, en Steven Erikson is een Canadees (geen Scandinaviër, hoewel ongetwijfeld zijn familie daar wortels heeft). Het eerste boek, Gardens of the Moon, verscheen in 1999 en sedertdien heeft Steven steevast ieder jaar een boek uitgegeven, tot en met het jaar 2011. Het kortste boek telt zo’n 768 pagina’s (jazeker, dit is het kortste boek, tevens het eerste). De langste boek is 1296 pagina’s, en de laatste vijf boeken zijn allemaal boven de 1200 pagina’s lang. Afijn, een zeer respectabele serie dus. Echter, hier houdt het niet bij op!
Naast zijn boeken zijn er nog vijf novelles uitgekomen en vijf andere kleinere verhalen die niet zozeer met de serie zelf te maken hebben, maar wel gebruik maken van dezelfde fantasy wereld. Een zesde komt binnenkort (in Augustus) uit. Novelles meegeteld, komt deze serie op zo’n 14.000 pagina’s aan tekst. En het mooie is, Steven is nog niet van plan te stoppen met schrijven! Op naar de 20.000?
Mocht je na deze top tien nog niet geïnteresseerd zijn in fantasy boeken, dan geven wij de zaak op. Ben je wel geïnteresseerd, maar weet je niet waar je moet beginnen, dan willen wij graag helpen. Onze tip is te beginnen bij nummer één, Malazan. Ten eerste heb je dan het langste plezier, als je er van geniet. Maar ten tweede is dit een van de meest recente series, en de kans dat de schrijfstijl bij je past is dus aanzienlijk groter, zeker voor het jongere publiek. We kunnen om die reden ook Game of Thrones aanbevelen, maar ja… daar is nu eenmaal al een tv serie van, en dat is een stuk sneller te bekijken dan het boek te belezen is. Ben je echter een literair denker en lezer, dan verandert alles. Lees dan de Saga of Recluce. Dat zal je misschien wel verzadigen…
Overigens, wees welkom om andere adviezen te geven, in de commentaren! Wij als schrijvers van dit simpele tekstje hier hebben ook nog niet alles gelezen, dus we hopen op veel en goede suggesties!
11 reacties
en de grijze jager?
Hier staat hij wel tussen http://fantasyboeken.com/fantasy.html! 🙂
Als je dat leuk vind zou ik ook eens kijken naar de boeken van Sarah J Maas
de grijze jager echt nog niet hoor!
Steven ericson staat op de eerste plaats maar er zijn jammergenoeg maar 4 delen van vertaald naar het Nederlands.
Weet u of daar nog verandering in zal komen?
Ik lees niet graag in het Engels.
Alvast bedankt voor het antwoord.
De uitgever vond de boeken niet winstgevend genoeg, dus die gaat in ieder geval voorlopig niet meer door. Dus tenzij de rechten aan een andere Nederlandstalige uitgever zullen gaan heb ik weinig hoop voor je. Wellicht toch eens in het Engels gaan lezen, alleen maar handig in een steeds meer verengelsende wereld.
Goede series, Mis wel Eddings en Brooks
Ik zelf vind Joe Abercrombie ook wel goed. Zijn The First Law Trilogy is in het Nederlands vertaald als De eerste wet trilogie. Binnen datzelfde universum heeft hij nog andere boeken geschreven zoals ‘The Heroes’ en ‘Red Country’ die ook echt wel goed zijn maar dus (nog) niet vertaald in het Nederlands. Eigenlijk nog beter dan The First Law vind ik zijn nieuwere trilogie The Shattered Sea (eerste deel = Half a King) maar die is ook nog niet in het Nederlands vertaald. Ik heb op een eigen website een lijst met mijn beste fantasy boeken waarin deze boeken ook allemaal staan op http://besteboeken.be/beste-fantasy-boeken.
Hoeveel pagina’s komt de Duin serie? Als ik het goed heb ik totaal 22 boeken en misschien iets te sci-fi voor dese lijst. Samen met De Wetten van de Magie mijn twee grootste liefdes op serie gebied.
Momenteel trouwens bezig met het Rad des Tijds!
Op hoeveel pagina’s komt de Duin serie? Als ik het goed heb in totaal 22 boeken, maar misschien iets te sci-fi voor deze lijst. Samen met De Wetten van de Magie mijn twee grootste liefdes op serie gebied.
Momenteel trouwens bezig met het Rad des Tijds!
Waarom zetten jullie niet alle genres in deze lijst ? Er zijn toch boekenseries van andere genres die misschien toch langer zijn ?
Misschien verdien ik later een plaats in deze lijst, want ik ben van plan om een reeks te schrijven.
Ik mis inderdaad ook de Belgariad en Mallorean series van David (en Leigh) Eddings. Queesten, helemaal in de stijl van Tolkien’s LOTR, maar dan met humor.
Het Zwaard van Shannara schurkt overigens akelig dicht tegen plagiaat van LOTR aan.