Billy the Kid groeide uit tot een van de bekendste revolverhelden in het Wilde Westen. Hij was slechts 21 jaar toen Pat Garrett, sheriff in New Mexico, hem doodschoot. Hij leefde een kort en avontuurlijk leven, in een periode waarin het ruige westen van de Verenigde Staten werd gekoloniseerd door blanke immigranten. Zijn naam ging de geschiedenis in als een van de beroemdste ‘outlaws’, samen met onder meer Butch Cassidy, Jesse James en Calamity Jane. De figuur van Billy the Kid vormde een geliefd onderwerp voor tal van verhalen en westerns, waarin vaak een loopje werd genomen met de historische werkelijkheid. Lees hieronder 10 verbazingwekkende feiten uit het boeiende leven van Billy the Kid.
Weesjongen op 14-jarige leeftijd
Baker Co., Chicago – The Authentic Life of Billy, the Kid
Billy the Kid werd geboren als Henry McCarty op 23 november 1859 in een armoedige Ierse wijk van New York. Het is niet duidelijk wie zijn vader was. Hij werd opgevoed door zijn moeder, Catherine McCarty, die samen met haar zoon naar Kansas en nadien naar New Mexico verhuisde. Het was het tijdperk van de verovering en de kolonisatie van het westen van Noord-Amerika. Een tijd van avonturiers, vrijbuiters en outlaws.
De jonge Billy the Kid groeide op in deze pionierswereld. Zijn moeder stierf aan tuberculose in 1874, toen Billy nog geen 15 jaar oud was. Hij verhuisde van het ene pleeggezin naar het andere. Het duurde niet lang voordat hij in de criminaliteit terechtkwam.
De eerste arrestatie van Billy the Kid
In 1875, op 16-jarige leeftijd, kwam Billy voor de eerste keer in aanvaring met het gerecht. Hij werd samen met een kompaan, Sombrero Jack, opgepakt nadat hij kleren had gestolen uit een Chinese wasserij. Billy kwam er vanaf met een korte celstraf, maar hij wist uit de gevangenis te ontsnappen via een schoorsteen.
Arizona Weekly Citizen – August 25, 1877
The Kid ging vanaf dan helemaal het verkeerde pad op. Hij stal vee van lokale boeren en leerde handig omgaan met wapens. In 1877 pleegde hij een eerste moord. In een saloon kreeg Billy het aan de stok met ene Frank Cahill, die hem voortdurend pestte en beledigde. Billy trok zijn revolver en schoot Cahill in de maag. Daarna nam hij de benen, was voortdurend op de vlucht en kwam aan de kost met het stelen van vee en met gokken. Hij nam de naam aan van ‘William H. Bonney’ en kreeg al snel de bijnaam ‘Billy the Kid’.
Billy the Kid overviel geen treinen of banken
Net als vele andere revolverhelden uit het Wilde Westen, werd Billy the Kid na zijn dood een legende. Hij paste ongetwijfeld in het rijtje van andere outlaws zoals Jesse James en Butch Cassidy, maar op één punt kwam hij niet overeen met zijn ‘collega’s’: hij beroofde nooit een bank of een trein. Billy beperkte zich voornamelijk tot het stelen van vee.
Wraak voor de moord op John Tunstall
The Kid vond werk op de ranch van John Tunstall, een rijke veehandelaar van Engelse afkomst die woonde in Lincoln County in de staat New Mexico. Tunstall kreeg het echter aan de stok met twee Ierse handelaars, James Dolan and Lawrence Murphy. Beide Ieren waren uit op het land en de handel van Tunstall. Mede door toedoen van de plaatselijke sheriff, William Brady, werd Tunstall in 1878 vermoord.
Billy the Kid wilde wraak nemen voor de moord op Tunstall en vormde samen met andere arbeiders van de ranch de bende van ‘The Regulators’. Daarop volgde een maandenlange strijd tussen The Regulators en de aanhangers van de Ierse handelaars, die de geschiedenis inging als de ‘Lincoln County War’. Billy the Kid was betrokken bij de moord op sheriff William Brady. In de stad Lincoln vond er een vuurgevecht plaats dat 5 dagen duurde. Tenslotte legden beide partijen de wapens neer, maar Billy the Kid werd gezocht voor moord op sheriff Brady en sloeg op de vlucht.
Ontsnapping uit de gevangenis van Lincoln
The Kid slaagde erin om enkele jaren uit de handen van de autoriteiten te blijven, maar werd uiteindelijk opgepakt door sheriff Pat Garrett in Stinking Springs, New Mexico. Op 15 april 1881 veroordeelde de rechter hem tot de dood door ophanging. Het duurde niet lang tot Billy op een spectaculaire manier ontsnapte uit de gevangenis van Lincoln.
Hij wist zich te bevrijden uit zijn handboeien, overmeesterde een bewaker en schoot deze neer met zijn eigen pistool. Daarna doodde hij nog een andere bewaker, verzamelde een hoop wapens, hakte met een bijl zijn beenkettingen door en vluchtte weg op een gestolen paard. Billy The Kid werd onmiddellijk de meest gezochte outlaw in New Mexico.
Minstens 9 doden op zijn geweten
Het is niet helemaal duidelijk hoeveel moorden Billy the Kid heeft gepleegd. In de periode 1877 tot 1881 was Billy betrokken bij de moord op minstens 9 mensen. Sommige personen heeft Billy zelf gedood, zoals Frank Cahill en 2 bewakers in de gevangenis van Lincoln.
Ook bewezen is het neerschieten van ene Joe Grant in een saloon in 1880. De dronkenlap Joe Grant zou ermee gedreigd hebben om iemand in de saloon te vermoorden voordat de dag om was. Billy the Kid maakte de dronken man wijs dat hij zijn wapen eens wilde bewonderen, nam de revolver van Grant en draaide de trommel in een positie waarin geen kogel zat. Toen Billy the Kid later op de avond uit de saloon wegging, richtte Joe Grant zijn revolver op Billy maar kon uiteraard geen schot afvuren. Daarop schoot Billy de dronkenlap koelbloedig neer.
Dood op 21-jarige leeftijd
Billy the Kid was slechts 21 jaar oud toen hij stierf. Na zijn opzienbarende ontsnapping uit de gevangenis van Lincoln stond er een prijs op zijn hoofd en tal van sheriffs en hulpsheriffs maakten voortdurend jacht op hem. Hij vond onderdak bij sympathisanten in Fort Sumner in de staat New Mexico.
Sheriff Pat Garrett raakte The Kid op het spoor. Hij ging op de avond van 14 juli 1881 naar de ranch van Pete Maxwell om de rancher te ondervragen over de verblijfplaats van Billy. Toevallig kwam The Kid net op dat moment langs bij de ranch van Maxwell. Hij merkte het silhouet op van een van de hulpsheriffs van Garrett, trok zijn wapen en ging de donkere slaapkamer van Maxwell binnen. Toen hij merkte dat iemand zich naast het bed verschool, sprak Billy in het Spaans de legendarische woorden ‘¿quién es?’ (‘wie is daar?’). Pat Garrett herkende onmiddellijk de stem van The Kid en vuurde twee schoten af in de richting van Billy, die in de hartstreek dodelijk werd getroffen.
Billy the Kid kende veel aanhangers
Zijn gewelddadige dood bracht een schok teweeg onder de Spaanssprekende bevolking van de staat New Mexico. Billy the Kid mocht dan wel een gezochte outlaw zijn, vele bewoners van New Mexico vonden hem een sympathieke figuur. Billy sprak vloeiend Spaans, hij had een knap figuur, kon goed dansen, was een perfecte schutter en werd bewonderd door tal van aanhangers. Naar verluidt brachten sommige Spaanssprekende inwoners van Lincoln hem serenades bij de gevangenis als hij in de cel zat. Na zijn dood werd hij begraven in Fort Sumner, waar toeristen zijn graf nog steeds bezoeken.
Schoot Pat Garrett iemand anders dood?
Tot op de dag van vandaag beweren sommigen dat Billy the Kid niet werd doodgeschoten door Pat Garrett in 1881. Pat Garrett zou een onbekende gedood hebben in de slaapkamer van Pete Maxwell, en deze persoon verward hebben met Billy the Kid. Billy zou nadien nog vele tientallen jaren geleefd hebben.
In 1950 stierf ene Ollie Roberts, ook wel ‘Brushy Bill’ genoemd, die vlak voor zijn dood beweerde dat hij Billy the Kid was. Na onderzoek bleek echter dat Roberts was geboren in 1879 en niet in 1859, het werkelijke geboortejaar van Billy the Kid.
Ook een zekere John Miller verkondigde in 1938 dat hij de nog levende Billy the Kid was. Dit gerucht leidde in 2005 tot het opgraven van de stoffelijke resten van de inmiddels overleden Miller. Een sluitend DNA-onderzoek kwam er echter nooit. Het is bovendien erg onwaarschijnlijk dat Billy the Kid in 1881 niet gedood werd door sheriff Pat Garrett. Veel getuigen hadden het lijk van Billy the Kid immers duidelijk herkend.
Hoewel Billy the Kid officieel geen kinderen had, doken er in de loop der jaren verschillende figuren op die zich voordeden als kinderen, kleinkinderen of achterkleinkinderen van Billy. In 2010 dienden zelfverklaarde achterkleinkinderen van The Kid een verzoek in bij de gouverneur van New Mexico om hun overgrootvader alsnog gratie te verlenen. Dat verzoek werd bij gebrek aan historische bewijzen afgewezen.
Billy the Kid, een legende uit het Wilde Westen
Billy the Kid groeide na zijn dood uit tot een legendarische revolverheld uit het Wilde Westen. Talrijke boeken, shows en speelfilms vertellen het geromantiseerde verhaal van zijn avontuurlijke leven. Al in 1911 verscheen er een eerste (stomme) film over Billy the Kid met Tefft Johnson in de hoofdrol. Niet minder dan een 50-tal films volgden, waarin bekende acteurs als Paul Newman (‘The Left Handed Gun’, 1958), John Wayne (‘Chisum’, 1970) en Kris Kristofferson (‘Pat Garrett and Billy the Kid’, 1973) een rol speelden.
1 reactie
In de strip van Lucky Luke die over Billy the Kid (1962) ging werd pas echt met de oorspronkelijke figuur geknoeid en deze meer komischer gemaakt dan dat de persoon op zich zelf bleek. En deze strip verliep overigens zo:
Billy the Kid, die blijkbaar al slecht werd geboren en al op jonge leeftijd postkoetsen ging overvallen waarvoor hij door zijn vader werd afgestraft en daarna van huis wegliep, vestigt zich in een Westers stadje en hij jaagt de inwoners en reizigers daar allemaal de stuipen op het lijf met het overvallen van banken, postkoetsen en het stelen van snoepgoed.
Iedereen is bang voor hem, behalve de uitgever van een plaatselijke krant, die er alleen niet in slaagt om de sheriff te bewegen Billy te doen arresteren en te berechten. Hij wordt hierin echter veel meer neergezet als een onberekenbaar klein mannetje, met een verwend, opvliegend en onberekenbaar karakter.
Hoewel Billy inderdaad een desperado is, gedraagt hij zich eigenlijk meer als een klein en verwend kind (Lucky Luke noemt hem dan ook voortdurend “vlegel” en “bengel”). Hij berooft de bank wanneer hij daar zin in heeft, hij steelt snoep en karamels uit een winkel, hij dwingt een man hem voor te lezen (Billy is namelijk analfabeet daar hij nooit naar school ging waardoor hij zelf niet kan lezen), en hij verplicht de saloon om niets anders dan warme chocolademelk te schenken. ’s Avonds slaapt hij met, in plaats van zijn duim, de loop van zijn revolver in zijn mond.
Lucky Luke, die hem inderdaad wil aanhouden met hulp van de uitgever, kan echter niets tegen hem beginnen, want niemand durft tenslotte tegen Billy te getuigen daar de laffe inwoners daar nogal aan het ‘Stockholm-syndroom’ leiden wat inhoudt dat ze aan de ene kant wel bang zijn voor Billy maar ook sympathie voor hem koesteren .
De winkelier die door Billy is bestolen van snoep valt constant flauw van angst, de rechter spreekt hem uiteindelijk vrij dankzij de laffe jury, en de sheriff die hem moet opsluiten behandelt hem echter meer alsof hij in een hotel is.
Lucky Luke zal dus een slim plan moeten bedenken om Billy alsnog te doen arresteren.
Lucky Luke doet nu, met hulp van de kranten-uitgever en een aantal personen die graag willen meehelpen om van Billy af te komen, alsof hij ook een misdadiger is: hij “berooft” de bank (later geeft hij alles terug), hij intimideert de gasten in de saloon waar hij spullen kapot schiet (maar betaalt later de kapotgeschoten glazen en spiegel terug met de uitgever), hij laat zijn paard Jolly Jumper de groentes opeten bij de groenteboer, en de mensen (of beter gezegd degenen die daarvoor acteren) doen alsof ze doodsbang voor Lucky Luke zijn. Tenslotte vindt Lucky Luke ook dat de laffe inwoners van het stadje op hun nummer moeten worden gezet.
Billy trapt erin en hij wordt hierdoor stikjaloers. Hij daagt Lucky Luke uit voor een duel als het hem ook niet lukt om deze tot samenwerking te bewegen.
Op weg naar het duel “moedigen” de mensen hem juist aan om Lucky Luke te overwinnen: “je kan het Billy”, “voor de goede zaak Billy”. Dit is een nog grotere vernedering: hij wil juist de grootste desperado van het Westen zijn en wordt nu als een held gezien! Hierdoor zijn juist zij degenen die Billy hierdoor verslaan en dus niet Lucky Luke!
Woedend werpt Billy zich hierna op de grond, waar hij huilt en uitschreeuwt uit dat hij een desperado is, overigens tot grote schrik van de inwoners daar zij hun angst voor Billy hierdoor allang zijn verloren.
Lucky Luke komt tevoorschijn. Maar voor hij Billy arresteert doet hij wat hij al het hele album van plan was. Billy krijgt wat hij verdient… een pak voor zijn broek!
Hierna wordt Billy opnieuw opgesloten en weet Lucky Luke de inwoners te overtuigen dat Billy the Kid, en veel andere desperado’s, helemaal niet zo geducht zijn en eigenlijk vaak zelf grotere lafaards wezen. Hierdoor weten de inwoners, die alle schade die Lucky Luke had veroorzaakt en ruimschoots krijgen vergoed, hun angst voor Billy definitief te overwinnen.
Dan vindt er een nieuw proces tegen Billy plaats waarin iedereen alsnog tegen hem getuigd om zijn overvallen en steelgedrag waarna de jury hem schuldig acht en de rechter hem voor een paar 1000 jaar tot dwangarbeid veroordeeld! Billy wordt dan in dezelfde gevangenis opgesloten als de Daltons om daar zijn straf te ondergaan.
Op het einde van het verhaal duikt opeens een andere desperado, Jesse James, in de stad op die niets afweet over de verdwijning van Billy the Kid en denkt hij op zijn beurt dat James de inwoners kan gaan beroven.
Deze zijn echter, dankzij Lucky Luke, hun angst voor desperado’s zodanig verloren dat ze Jesse meteen in pek en veren dompelen en hem, tot zijn grote verbazing, op een spoorrails de stad uitdragen met de mededeling en waarschuwing dat elke desperado die daar in het vervolg zal opduiken hetzelfde lot zal ondergaan!
Lucky Luke neemt dan afscheid van de uitgever en de stad en verdwijnt met zijn paard Jolly Jumper aan de horizon.