De Japanse mythologie kent vele goden en godinnen, elk met hun eigen unieke verhalen en attributen. Deze goddelijke wezens spelen een cruciale rol in de spirituele en culturele geschiedenis van Japan. Hier volgt een beschrijving van de tien meest prominente Japanse goden, die een fascinerende blik werpen op de diepe spirituele tradities van Japan.
Jizo
Jizo, bekend buiten Japan als Ksitigarbha (uit het Sanskriet), is een Bodhisattva – een beoefenaar van het boeddhisme die zijn eigen verlichting heeft uitgesteld om anderen te helpen op hun pad. Als beschermer van reizigers, zijn kleine standbeelden van Jizo te vinden langs wegen of bij tempels. Jizo is ook een opmerkelijke beschermer van kinderen, vooral van hen die sterven voordat hun ouders dat doen. Men gelooft dat zulke kinderen de Sanzu Rivier (vergelijkbaar met de rivier Styx) niet kunnen oversteken op weg naar het hiernamaals, dus Jizo verbergt ze in zijn gewaden en steekt over, om ze te redden van een eeuwigheid van stenen stapelen langs de rivieroever.
Raijin & Fujin

Raijin is de kami van bliksem, donder en stormen, en Fujin is de kami van de wind. Ze worden vaak samen afgebeeld, met Raijin aan de linkerkant – meestal met een hamer, omringd door trommels – en Fujin aan de rechterkant – met een zak wind, wild haar.
Als goden van het weer werden Raijin en Fujin zowel gevreesd als vereerd, en wordt gedacht dat ze verantwoordelijk waren voor de kamikaze goddelijke wind die hielp de Mongolen af te weren toen ze voor de tweede keer in 1281 binnenvielen. Ze worden vaak gezien als wachters bij de ingangen van zowel Shinto-heiligdommen als boeddhistische tempels door heel Japan.
Agyo & Ungyo
Dit paar boeddhistische godheden, bekend als Nio, zijn welwillende bewakers die wacht houden bij de ingang van tempels, die vaak nio-mon (letterlijk “Nio Poort”) worden genoemd. Ze vertegenwoordigen de cyclus van geboorte en dood. Agyo wordt meestal afgebeeld met blote handen of met een enorme knuppel, zijn mond open om het geluid “ah” te vormen, wat geboorte vertegenwoordigt. Ungyo wordt ook vaak afgebeeld met blote handen, of anders met een groot zwaard. Zijn mond is gesloten om het geluid “om” te vormen, wat de dood vertegenwoordigt.
Hoewel ze door het hele land te vinden zijn, is misschien de beroemdste afbeelding van Agyo en Ungyo bij de ingang van de Todaiji-tempel in de prefectuur Nara.
Inari
Inari is een Shinto-godheid van vele belangrijke dingen – rijst, sake, thee en voorspoed. De kami wordt soms afgebeeld als een bebaarde man rijdend op een witte vos, hoewel Inari ook is afgebeeld als een langharige vrouw die rijst draagt. Heiligdommen voor Inari zijn gemakkelijk te herkennen aan de overvloed aan vossenbeelden op het terrein, evenals lange rijen torii-poorten – zoals bij Fushimi Inari Taisha in Kyoto!
Kannon (Guanyin)
Kannon is een andere Bodhisattva, die samen met Amida Boeddha in het Zuivere Land verblijft, dat vaak wordt afgebeeld als een bergachtig eilandparadijs. Zij is de godin van genade en mededogen en heeft verschillende onderscheidende afbeeldingen, waaronder die van Senju Kannon – of de 1000-armige Kannon – evenals Juichimen Kannon, die 11 gezichten heeft.
Er wordt ook gezegd dat toen het christendom tijdens de Edo-periode (1603 – 1868) verboden was, sommige beoefenaars de afbeelding van Kannon met een kind gebruikten als vervanging voor de Maagd Maria en Jezus om in het geheim hun geloof in het openbaar te blijven beoefenen. Er zijn veel pelgrimstochten gewijd aan Kannon, zoals de Saigoku Pelgrimstocht, die beoefenaars langs 33 boeddhistische tempels door het Kansai-gebied voert.
Benzaiten

Benzaiten is de boeddhistische beschermgodin van de kunsten en vrouwelijkheid, en werd vaak vereerd door geisha’s. Ze is de enige vrouwelijke figuur onder de “Zeven Goden van Geluk” van Japan en wordt aanbeden als een godin van geluk.
Benzaiten heeft een sterke associatie met de zee en wordt vaak afgebeeld rijdend op een grote zeedraak of spelend op een biwa, een soort Japanse luit. Er is een legende die zegt dat ze een vijfkoppige draak, die kustvissersgemeenschappen teisterde, temde met haar buitengewone schoonheid, en dat de draak rust in Ryuko-ji (letterlijk “Drakenmondtempel”) in Enoshima.
Izanagi & Izanami
Izanagi no Mikoto en Izanami no Mikoto zijn de Shinto-goden in het centrum van de Japanse scheppingsmythe, en de moeder en vader van alle goden. Onzeker over hoe orde uit chaos te scheppen, staken ze een juweelachtige speer in de oeroude kloof tussen hemel en aarde. De druppels die van de punt van de speer vielen, creëerden land. Kort daarna begonnen ze de kami te baren die het zouden bewonen.
Izanami stierf bij de geboorte van de vuurgod Kagutsuchi. Overmand door verdriet bezocht Izanagi het Land van de Doden, Yomi, vastbesloten haar terug te brengen. Hij was geschokt toen hij zijn vrouw vond als een rottend, met maden gevuld lijk, en vluchtte terug naar de ingang. Hij verzegelde haar binnenin, en zij werd een godin van de dood, vastbesloten om elke dag 1.000 levens te nemen om haar schaamte te wreken. Izanagi besloot dat er elke dag 1.500 mensen geboren zouden worden.
Ebisu

Ebisu, soms aangeduid als Yebisu, is de beschermgod van vissers en handelaren, en een ander van de “Zeven Goden van Geluk” van Japan. Hij wordt vaak afgebeeld als een mollige, blije visser die een hengel in de ene hand en een rode snapper in de andere draagt. De snapper symboliseert ook fortuin, aangezien de naam in het Japans, tai, fonetisch vergelijkbaar is met het woord voor een gunstige of feestelijke gelegenheid, omedetai.
Sommige legendes identificeren Ebisu’s oorsprong als die van de eerste god geboren door Izanagi en Izanami, de misvormde Hiruko, die in zee werd geworpen. Anderen zeggen dat hij de zoon was van de heldengod Okuninushi, de “Grote Landmeester.”
Tengu
Hoewel Tengu niet precies godheden zijn, zijn ze belangrijke en legendarische figuren in de Shinto-pantheon en de Japanse yokai-folkloretraditie. Ze zijn vogelachtig en worden gekenmerkt door hun lange, rode neuzen, hun fysieke kracht en magische krachten, ongelooflijke vaardigheid in vechtsporten en natuurlijk hun vermogen om te vliegen.
Ze werden aanvankelijk beschouwd als tegenstanders van het boeddhisme, omdat ze beoefenaars zouden achtervolgen en proberen hun overtuigingen te ondermijnen om hen weg te lokken van verlichting. In de loop van de tijd veranderde hun imago, en ze kwamen te worden gezien als beschermers of bewakers, hoewel ze hun reputatie als af en toe bedriegers hebben behouden.
Amaterasu
Amaterasu Omikami is de Shinto-zonnegodin waarvan de Japanse keizerlijke familie beweerde af te stammen. Er wordt gezegd dat ze werd geboren uit het linkeroog van Izanagi toen hij de resten van de onderwereld van zijn gezicht waste nadat hij was gevlucht voor zijn vrouw, Izanami.
Een populair verhaal over Amaterasu betrof een gevecht met haar temperamentvolle, gewelddadige broer Susano-O. Na het gevecht vluchtte ze in een grot, waardoor de wereld in duisternis werd gedompeld. Om haar uit de grot te lokken, organiseerden de andere goden een luidruchtig feest bij de ingang. Toen haar nieuwsgierigheid werd gewekt, ging Amaterasu kijken hoe ze zich konden vermaken zonder licht. Toen ze de grot verliet, plaatsten de andere goden een shimenawa (heilig strokoord) voor de ingang zodat ze niet terug kon keren naar haar schuilplaats.
De Ise Grand Shrine in de prefectuur Mie is haar belangrijkste aanbiddingsplaats en een van de belangrijkste Shinto-heiligdommen in heel Japan. Een van de Drie Heilige Schatten van Japan, de Heilige Spiegel, wordt hier bewaard.