Top 10 Opzienbarende feiten over Adolf Hitler

Adolf Hitler ging de geschiedenis in als een van de wreedste dictators uit de voorbije eeuwen. Hij lokte de Tweede Wereldoorlog uit, een oorlog waarin maar liefst 60 tot 85 miljoen doden te betreuren waren. Hitler gaf het bevel voor de uitroeiing van de Joden en vele andere bevolkingsgroepen. In de periode 1941 tot 1945 stierven er door zijn toedoen in het door Duitsland bezette Europa 6 miljoen Joden in concentratiekampen. Ook 5 miljoen zigeuners, homoseksuelen, geesteszieken, Jehova’s Getuigen, vrijmetselaars en andere minderheden werden het slachtoffer van het nazibewind.

Over Adolf Hitler werden er bibliotheken volgeschreven. Zijn levensloop werd door talloze historici nauwkeurig uitgespit. Toch bestaan er een aantal opzienbarende feiten die bij het brede publiek weinig bekend zijn. Hieronder een lijstje van 10 verrassende weetjes over een dictator die complete bevolkingsgroepen wilde uitroeien.

10. Als kind wilde hij priester worden

Adolf Hitler werd geboren op 20 april 1889 in Braunau am Inn, in het toenmalige Oostenrijk-Hongarije. Zijn vader was een autoritaire douanebeambte, zijn moeder een onderdanige en diepgelovige huisvrouw. Door haar toedoen werd Hitler op achtjarige leeftijd koorknaap en misdienaar in de plaatselijke kloosterkerk. Als kind bewonderde Hitler de pracht en praal van de kerk en de rituelen tijdens de mis. Naar verluidt had het brave koorknaapje zelfs de ambitie om priester te worden.

Dit staat in schril contrast tot de latere Führer van Duitsland, die zeer vijandig stond tegenover elke godsdienst, in het bijzonder het christendom. Hitler werd in de loop van zijn leven een overtuigd atheïst.

9. Hitler leefde een tijdje in een opvangtehuis voor daklozen

Hitler werd omringd door grote luxe in de periode dat hij over Duitsland heerste. In zijn jeugd leefde hij echter een aantal jaren in opvangtehuizen en openbare slaapzalen. Zijn vader stierf toen Hitler 14 jaar oud was. Vier jaar later, op 18-jarige leeftijd, overleed zijn moeder aan borstkanker. Hitler probeerde tot tweemaal toe (in 1907 en 1908) om toegelaten te worden tot de kunstacademie in Wenen. Hij werd tweemaal afgewezen. Toch was hij ervan overtuigd dat hij een getalenteerd kunstschilder was. Hij zwierf door Wenen en probeerde aan de kost te komen met de verkoop van zijn schilderijen. Zijn spaarcenten waren echter snel opgebruikt en Hitler nam zijn toevlucht tot opvangtehuizen voor daklozen. Hij sliep drie jaar lang in een openbare slaapzaal voor mannen. In 1913 ontving hij zijn deel van de erfenis van zijn ouders en emigreerde naar München in Duitsland.

8. Hitler ontving in de Eerste Wereldoorlog het IJzeren Kruis Eerste Klas

Sommige bronnen beweren dat Hitler van Oostenrijk naar Duitsland emigreerde om te ontsnappen aan legerdienst in het Oostenrijks-Hongaarse leger. Toch nam hij bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog in 1914 vrijwillig dienst in het Duitse leger. Hitler werd naar het front in Vlaanderen en Frankrijk gestuurd. Hij moest er boodschappen overbrengen tussen het hoofdkwartier en de bevelhebbers aan het front. Hij raakte nooit verder dan de rang van ‘Gefreiter’ (soldaat eerste klas). Hitler maakte de Eerste Slag om Ieper mee, de Slag bij Arras, de Slag aan de Somme en de Slag bij Passendale. Hij raakte gewond aan zijn dij in 1916 en werd verblind door een aanval met mosterdgas in oktober 1918. Hitler zou drie maanden lang blind blijven. Toen hij weer kon zien, was de Eerste Wereldoorlog voorbij en had Duitsland de oorlog verloren.

In augustus 1918 ontving hij het IJzeren Kruis Eerste Klas. Ironisch genoeg was het een Joodse luitenant, Hugo Gutmann, die hem voordroeg voor deze militaire onderscheiding. Waarvoor Hitler het IJzeren Kruis eigenlijk verdiende, blijft tot op de dag van vandaag een mysterie.

7. De snor van Hitler veroorzaakte bijna zijn dood

Op foto’s en filmbeelden herkent iedereen de Führer onmiddellijk aan het smalle snorretje onder zijn neus. Tijdens de Eerste Wereldoorlog had Hitler echter een volle, brede snor. Die brede knevel kostte hem bijna het leven. Tijdens vijandelijke gasaanvallen beschermden gasmaskers het leven van de manschappen. De brede snor van Hitler zorgde er echter voor dat zijn gasmasker niet volledig gasdicht afsloot, zodat hij toch een geringe hoeveelheid gifgas inademde. Het werd hem bijna fataal. Zijn oversten bevalen hem om zijn knevel af te scheren, maar Hitler trimde hem tot het smalle snorretje dat zijn handelsmerk werd.

6. Hitler bespioneerde de nazipartij voordat hij er lid van werd

Na de Eerste Wereldoorlog bleef Hitler in het Duitse leger, omdat hij bij gebrek aan opleiding en diploma’s geen ander perspectief had. Hij werd ingedeeld bij de inlichtingendiensten. In juli 1919 werd hem opgedragen om de DAP te infiltreren, de Deutsche Arbeiterpartei (Duitse Arbeiderspartij).

De DAP was de voorloper van de NSDAP, de machtige partij van de nazi’s. Hitler voelde zich zodanig aangesproken door de ideeën van de DAP, dat hij er zelf in september 1919 lid van werd. Al snel werd hij bevorderd tot bestuurslid van de DAP. Op slechts enkele maanden tijd evolueerde hij van spion en infiltrant tot bestuurslid van de toekomstige nazipartij.

5. De wreedste dictator kwam op voor… dierenrechten

Bundesarchiv, B 145 Bild-F051673-0059 / CC-BY-SA

Hitler heeft rechtstreeks of onrechtstreeks tientallen miljoenen doden op zijn geweten. Hij wilde sommige bevolkingsgroepen, zoals Joden en zigeuners, volledig laten uitroeien en deinsde er niet voor terug om mensen uit zijn naaste omgeving meedogenloos te laten vermoorden. Vreemd genoeg had deze man, die een mensenleven niets waard vond, wel een zwak voor… dieren.

Hij was vegetariër omdat hij het slachten van dieren verwerpelijk vond. Tijdens zijn bewind keurde hij diverse wetten goed voor de bescherming van vee, kippen en wilde dieren. Hij was een groot hondenliefhebber. Heel bekend zijn de foto’s van Hitler met zijn Duitse herdershond Blondi. Vlak voor zijn zelfmoord in april 1945 gaf Hitler opdracht om zijn trouwe hond te vergiftigen met een dodelijke capsule cyaankali, omdat hij niet wilde dat Blondi in handen van Russische troepen zou vallen.

4. Man van het Jaar in 1938

Het bleek achteraf een vergissing vanjewelste, maar Time Magazine riep Adolf Hitler in 1938 uit tot ‘Man van het Jaar’. De aanleiding hiervoor was een topbijeenkomst in München in 1938. Adolf Hitler, de Italiaanse leider Mussolini, de Britse premier Chamberlain en de Franse premier Daladier sloten tijdens deze conferentie het ‘Verdrag van München’.

Dit verdrag werd in die tijd gezien als een laatste mogelijkheid om een wereldoorlog te voorkomen. Duitsland kreeg door dit verdrag het Sudetenland toegewezen, een Duitssprekend gebied in het toenmalige Tsjecho-Slowakije. Chamberlain en Daladier gunden Hitler het Sudetenland in de hoop dat hij verder geen aanspraak zou maken op andere grondgebieden. In de jaren die hierop volgden, bleek dat Chamberlain en Daladier zich ernstig vergist hadden.

3. Hitler bezocht nooit een concentratiekamp

Het ‘vuile werk’ liet Hitler het liefst aan zijn ondergeschikten over. Tijdens de Tweede Wereldoorlog bestonden er niet minder dan 1200 kleine en grote concentratiekampen, waar Joden en andere minderheden systematisch werden opgesloten, gemarteld, mishandeld en gedood.

Grote concentratiekampen als Auschwitz en Dachau evolueerden tot ware vernietigingskampen, waar op ‘industriële’ schaal mensen om het leven werden gebracht. Heinrich Himmler, het hoofd van de SS, inspecteerde regelmatig concentratiekampen. Hitler daarentegen bezocht nooit één kamp. Kon hij het moordproces, dat hijzelf op gang had gebracht, niet aanzien?

2. De Führer kreeg injecties met extracten van stierentestikels

Bundesarchiv, Bild 102-13774 / Unknown Heinrich Hoffmann / CC-BY-SA 3.0

Hitler wilde graag het beeld in stand houden van een man die zich niet liet afleiden door vrouwelijke charmes, liefde of seksualiteit. In het openbaar liet hij zich nooit zien met zijn minnares Eva Braun, de vrouw met wie hij trouwde enkele dagen vóór zijn zelfmoord. In werkelijkheid was Hitler wel degelijk vatbaar voor aardse genoegens. Om zijn libido een ‘boost’ te geven voordat hij in zijn buitenverblijf in Berchtesgaden de nacht doorbracht met Eva Braun, liet hij zich injecteren met extracten van de testikels en de prostaatklieren van jonge stieren. Of dit enig effect had, is natuurlijk niet bekend.

Maar Hitler had ook nood aan andere medicijnen om te blijven functioneren. Zijn persoonlijke lijfarts, dr. Morell, gaf aan Amerikaanse ondervragers toe dat hij de Führer zo’n 80 verschillende medicamenten voorschreef. Daartoe behoorden onder meer amfetaminen, morfine en cocaïne. De overmatige toediening van pillen en injecties zou volgens sommigen het oorlogszuchtige karakter van Hitler verklaren.

1. Hitler leed waarschijnlijk aan Parkinson

De laatste filmbeelden waarop Hitler in levenden lijve te zien is, werden in april 1945 gedraaid. De beelden tonen hoe hij in de buurt van zijn Berlijnse bunker piepjonge soldaten feliciteert voor hun heldhaftige verdediging van het omsingelde Berlijn. De film laat duidelijk zijn sterk bevende linkerhand zien, een symptoom van de ziekte van Parkinson. Volgens specialisten tonen ook andere filmbeelden uit de laatste jaren van Hitlers leven aan dat hij waarschijnlijk aan Parkinson leed.

De ziekte van Parkinson is een degeneratieve aandoening van het centrale zenuwstelsel die het geheugen, de beweging, het denkpatroon en het gedrag van een persoon beïnvloedt. Sommigen zien hierin de oorzaak van het irrationele gedrag van Hitler tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Hitler schoot zichzelf een kogel door het hoofd in zijn Berlijnse bunker op 30 april 1945. Hij had de dood van tientallen miljoenen slachtoffers op zijn geweten en liet een land achter dat volledig in puin lag.