Top 10 Meeste Vreemde Planten die op aarde groeien

Als je rondloopt in een gemiddelde Nederlandse buurt zie je veel mooie bloemen, tuinplanten en getrimde bomen om je heen, in allerlei kleuren en geuren. Deze diversiteit kan een wonder voor het oog zijn, maar de gemiddelde Nederlandse tuin staat niet in de schijn van de bizarre, kleur en geurrijke (en gevaarlijke) creaties die er op deze aardbol groeien.

In deze top tien (met bonus) geven we een overzicht van ’s werelds meest bizarre planten. Deze zal je niet gauw in een Nederlands tuintje vinden, noch vind je de meeste überhaupt in Nederland (met uitzondering wellicht van botanische tuinen). De wereldwonderen in de flora van de planeet Aarde zijn verspreid over de hele globe, en we reizen dus van hot naar her. Te beginnen in de Verenigde staten.

10. Venus Vliegenval, dé oplossing voor uw insectenprobleem

foto: Stefano Zucchinali/wikicommons

De Venus Vliegenvanger (Latijnse naam: Dionaea muscipula, het laatste betekent muizenval) is een vleesetende plant die vrij populair is en zelfs verkrijgbaar is in Nederland, voor de enthousiasten. Vleesetende planten zoals deze zijn zeldzaam in de natuur, en nog zeldzamer zijn de planten die zo snel kunnen reageren als de Venus vliegenval. Deze soort komt van de moerassen in Noord en Zuid Carolina (Verenigde Staten) en de reden van zijn agressieve overlevingsstrategie is dat deze moerassen van zichzelf niet genoeg voeding bevatten voor de plant. Derhalve is de plant aangewezen op andere voedingsbronnen, zoals vliegen.

De val wordt geactiveerd door haartjes op het blad. Wanneer deze te snel achter elkaar worden bewogen, zoals wanneer er bijvoorbeeld een vlieg op landt, dan sluiten de bladen zich vliegensvlug. Hoe dat precies in zijn werking gaat weten biologen niet precies, maar het resultaat is dodelijk voor de vlieg in kwestie, die zit vast tussen de bladen en wordt vervolgens langzaam door verteringssappen afgebroken. In eerste instantie levend. Tja… natuur is niet altijd zo vreedzaam als wij haar zien.

9. Tropische Bekerplanten, langzaam maar zeker

Tropische bekerplanten (Latijnse naam nepenthes) zijn allemaal vleesetende planten, maar de meest indrukwekkende van deze plantenfamilie is toch wel de nepenthes edwardsiana, die voorkomt in Borneo, voornamelijk aan de voet van berg Kinabalu en Tambuyukon. Bijzonder aan deze vleesetende plant is zijn capaciteit. Waar de Venus vliegenvanger genoegen neemt met, peuzelt deze bekerplant soms wel hele muizen op. In principe is zijn dieet simpel: alles wat in de ‘beker’ vormige zak past, wordt gezien als eetbaar.

9. Wurgvijg, een dodelijke omhelzing

De naam wurgvijg staat voor een groep plantsoorten die een wurgtechniek toepassen om te overleven. In de tropen en subtropen zijn de oerwouden zo dik, dat het voor beginnende plantsoorten moeilijk is om aan genoeg zonlicht te komen, op de bodem van het woud. Wurgvijgen hebben hier een oplossing op gevonden: zij ‘ontwaken’ als baby plantje aan de top van andere hoge bomen, waar er nog wel genoeg zonlicht is. Vervolgens groeit de vijg richting de zon, en zijn wortels wikkelen zich om de gastheer-boom op hun weg naar beneden. Als de gastheer in dit proces omkomt, geen malheur, dan leeft de vijg gewoon voort als een van binnen holle structuur. Zodoende ‘wurgt’ deze vijg dus zijn gastheer. Deze groep vijgen komt overigens voor in de meeste tropische en subtropische bosschages.

7. Beerhoofd tanden paddenstoel, een paddenstoel met dweil-capaciteiten

Een hele mond vol, deze naam, hoewel de Latijnse naam gemakkelijker is (Hericium americanum). Deze paddenstoel is eetbaar, en werd pas in 1984 voor het eerst beschreven, door paddenstoel-deskundige James Herbert. Officieel zijn paddenstoelen geen flora (geen planten) maar desalniettemin wordt deze merkwaardige begroeiing toch hier besproken. Zoals we al zeiden, deze paddenstoel is eetbaar (zonder giftig te zijn) en is zelfs goed voor je zenuwstelsel ontwikkeling. Het kan tevens rondwormen vernietigen. Handig, als je die toevallig hebt… Met een uiterlijk als een dweil verdient deze paddenstoel zijn plek in deze top tien!

6. Actaea pachypoda, je voelt je bekeken

De actaea pachypoda wordt ook wel doll’s-eyes, oftewel poppen ogen genoemd.
En het zal je niet verbazen waarom. Het lijkt wel of een seriemoordenaar zijn collectie ogen op een stokje heeft geprikt. Overigens moet je bij deze plant niet alleen uit de buurt blijven omdat deze er freaky uitziet, maar ook omdat deze zeer giftig is!

5. De Welwitschia, de eeuwige plant

De Welwitschia (tevens Welwitschia mirabilis, in het Latijn) wordt ook wel ‘tumbo’ of ‘tweeblaarkanniedood’ genoemd. Die naam lijkt Nederlands en dat is niet verwonderlijk want de plant komt van de woestijnen in Namibië en Angola, waar eeuwen geleden Nederlandse boeren zich probeerden te vestigen (met gemengd succes). Eigenlijk is de Welwitschia bijna een fossiel, zo oud is de soort, en alle nauw verwante soorten zijn al reeds van de aardbodem verdwenen. Zeer verre verwanten zijn de pijnbomen, dennen, lariksen en sparren. De Welwitschia heeft een enkele korte stam en slechts één paar bladeren, die overigens wel erg rafelen, zodat het lijkt alsof er vele verschillende bladeren zijn. Het is dus een simpele plant. Deze twee bladeren is het enige wat de Welwitschia kan produceren, hoe oud hij ook wordt. En oud worden ze. Deze planten kunnen namelijk wel 1500 jaar oud worden, en sommige exemplaren zelfs ouder. De Welwitschia die we nu zien zouden dus vermoedelijk kunnen komen van een tijd waarin Jezus geboren werd. En een nieuw gezaaide Welwitschia zal vele generaties na ons nog blijven bestaan, mits niemand hem omhakt.

4. Wolffia, de kleinste plant op aarde

De wolffia is een groep planten (9 tot 11) die de kleinste bloemen ter wereld hebben. Derhalve verdienen deze plantensoorten een plek in onze top tien. Om te laten zien hóe klein, kijk even goed naar deze letter “o”. Stel je nu voor dat er twee plantjes moeten worden gepropt binnen deze letter. Als je het voor de geest ziet, dan weet je hoe klein de Wolffia zijn.

De plant kan zich razendsnel voortplanten, mede doordat het geen bladeren, wortels of stammen heeft, slechts een bloemetje af en toe, met een stamper en een meeldraad (allemaal absoluut noodzakelijk voor geslachtelijke voortplanting).

3. De Lithops, een perfecte plant voor je stenentuintje

De Lithops is een groep plantensoorten die met elkaar gemeen hebben dat ze lijken op stenen. Geen wonder dat ze lithos heten, Lithos is namelijk Latijn voor steen. Lithops betekent steenachtig. Deze plantsoorten groeien vooral in Zuidoost Afrika, en er zijn ongeveer even veel plantsoort varianten als er verschillende steensoorten te vinden zijn. Deze merkwaardige bloeivorm vindt zijn oorsprong in een overlevingsstrategie; immers, weinig dieren kunnen stenen verteren en dus zijn er weinig dieren die kiezels opeten. Noch planten die lijken op stenen.

Overigens zijn deze steenplantjes populair als kamerplanten in Nederland. Ga vooral bij een tuincentrum informeren of ze deze schattige kiezelplantjes hebben, gegarandeerd dat je er een paar kan vinden!

2. Reuze waterlelie, drijvend vlot voor kinderen

De Victoria Amazonica is de grootste waterlelie ter wereld en wordt uiteraard getypeerd door zijn enorme op water drijvende bladeren. De oudere bladen van deze plant kunnen een diameter van wel drie meter bereiken, dus als volgroeide volwassen zou je er perfect op passen. Ware het niet dat ze een draagvermogen hebben van ‘slechts’ 40 kilo. Een kind kan er dus gerust op zitten!

Elke bloem van deze plant bloeit slechts twee nachten, de eerste nacht is ze wit, en lokt ze kevers met haar geur. De volgende nacht opent de bloem zich weer maar is dit maal roze. In Nederland vind je deze prachtige plant in de Hortus Botanicus te Haren, de Diergaarde Blijdorp, de Oude Hortus in Utrecht en de Hortus Botanicus te Leiden.

1. Reuzenaronskelk

De laatste plant in de lijst heeft een prachtige naam en typische geur. De Amorphophallus titanum, oftewel de Reuzenaronskelk. Hij wordt in het Engels, iets toepasselijker, de Lijkenbloem (Corpse Flower) genoemd, en dit is vanwege zijn geur. Deze bloem heeft namelijk, wanneer hij bloeit, een typische geur, de geur van rottende lijken. In het Nederlands noemt men hem wel eens de penis plant, en dit is dan vanwege de fallus-achtige vorm van de bloem.

De plant komt oorspronkelijk uit de oerwouden van Sumatra, maar je kan hem tegenwoordig ook vinden in de Leiden Hortus Botanicus. Omdat de plant slechts eens in de drie jaar bloeit, is het een heel gebeuren als het daadwerkelijk zover is. Zodanig zelfs dat wanneer de Gentse Aronskelk bloeide op de 9^e juli, het met een webcam te volgen was! Gezien de Leidense kelk voor het laatst bloeide in 2008 is er een kans dat we binnenkort ook deze zullen kunnen zien (en ruiken) bloeien.