Begin 2010 kon het romcomgenre wel wat liefde gebruiken. De gouden jaren van romcomqueens als Kate Hudson, Katherine Heigl, Jennifer Aniston, Reese Witherspoon en Sandra Bullock leken voorbij. Maar al snel namen nieuwe frisse gezichten als Emma Stone, Rachel McAdams, Jennifer Lawrence, Constance Wu en Zoe Kazan hun kroontjes over.
Zeker de laatste jaren blijkt de romantische komediefilm springlevend én bovendien nog eens bijzonder inventief én inclusief. Films als ‘Friends with Benefits’, ‘Enough Said’, ‘Obvious Child’ en ‘Silver Linings Playbook’ verpulverden taboes als casual seks, abortus, liefde op latere leeftijd en mentale problemen. Grote filmstudios als Warner Bros. en streamkoning Netflix realiseren eindelijk dat er zoiets als diversiteit bestaat en laten de westerse cliché-stelletjes steeds vaker achterwege.
Het publiek en de vakpers smult duidelijk van die nieuwe multiculturele en subversieve invalshoek. ‘Crazy Rich Asians’ werd het goudhaantje van afgelopen decennium. Indielieveling ‘The Big Sick’ overtuigde ook de stoïcijnse filmrecensent die doorgaans jeukerige schurft krijgt van rozenblaadjes, voorspelbare happy ends en Céline Dion-ballads. En met ‘About Time’ toonde Richard Curtis andermaal wie de eindbaas van de Britse romcom is.
Benieuwd naar de beste romantische komedies van 2010-2019? Zwijmel dan helemaal weg met deze Top 10 romcoms van de jaren ’10.
10. Friends with Benefits (2011)
Dat Justin Timberlake ook kon acteren, wisten we al sinds ‘The Social Network’. De halve mannelijke wereldpopulatie zag groen van jaloezie toen de ‘SexyBack’-zanger naast Mila Kunis mocht spelen in ‘Friends with Benefits’. En al helemaal toen bleek dat Timberlake voor zijn rol hele draaidagen onder de lakens met de Oekraïense schone doorbracht. Of toch niet helemaal: de actrice eiste een ‘butt double’ voor al haar naaktscènes.
Headhunter Jamie (Mila Kunis) strijkt een mooie bonus op als ze Dylan (Justin Timberlake) strikt voor het gerenommeerde mannenblad GQ. De getalenteerde art director kent niemand in New York, maar vindt in de ravissante donkerharige de ideale gids in zijn nieuwe stad. Na een nacht doorbomen over de gruwel van vaste relaties, tillen de twee vrijgezellen hun platonische vriendschap een niveautje hoger als seksmaatjes. Natuurlijk loopt dat faliekant mis.
In hetzelfde jaar als ‘Friends with Benefits’ verscheen het vrij gelijkaardige ‘No Strings Attached’. Ashton Kutcher en Natalie Portman waren geen match voor de knetterende chemie tussen Justin Timberlake en Mila Kunis. Het begeerlijke duo liet de bioscoopkassa’s lekker rinkelen. Toch zijn het Emma Stone en Andy Samberg die tijdens hun schamele seconden schermtijd de show stelen als Jamie’s en Dylans vermaledijde ex-liefjes.
9. Always Be My Maybe (2019)
Verwacht weinig subtiliteit van Netflix en zijn romcomaanbod. Van zorgvuldig uitgewerkte of vernieuwende plotlijnen kan je de Amerikaanse streamingreus niet bepaald verdenken. Toch keken miljoenen abonnees kleffe Netflix Originals als ‘The Kissing Booth’, ‘To All the Boys I’ve Loved Before’ en ‘A Christmas Prince’ meerdere keren uit. Tussen het zeemzoete bandwerk drijft er soms ook een écht filmpareltje naar boven.
Comédienne Ali Wong en Randall Park vormen een hemels paar in ‘Always Be My Maybe’. Jeugdvrienden Sasha (Ali Wong) en Marcus (Randall Park) verloren elkaar na een vlammende ruzie in hun tienerjaren uit het oog. Sasha is inmiddels een heuse celebritychef, Marcus moddert wat aan met zijn muziekbandje en woont nog bij zijn vader thuis. Na 15 jaar keert Sasha terug naar haar heimat San Francisco. Daar knipperen bij Marcus meteen enkele ingedommelde liefdesvonkjes wakker.
Onbetwist hoogtepunt van de film is Keanu Reeves, die niet te beroerd was om een onvolprezen douchebag-versie van zichzelf te spelen. Een fraai staaltje acteerwerk, als je weet dat Keanu de meest minzaamste man van Tinseltown is. De actiester, die een stiekeme fan van Ali Wongs stand-up werk bleek, stemde meteen toe voor de meesterlijke cameo en filmde zijn scènes op 4 dagen tijd tussen de ‘John Wick 3’-opnames door.
8. Crazy Rich Asians (2017)
Kevin Kwans ‘Crazy Rich Asians’ was in 2013 al een aardige bestseller. De boekverfilming werd pas helemaal een moneymaker. Met 238,5 miljoen dollar kroonde de met een kleine 30 miljoen gedraaide film uit 2017 zich tot lucratiefste romcom van het voorbije decennium.
Je toekomstige schoonouders ontmoeten, loopt zelden van een leien dakje. Zeker niet als blijkt dat je aanstaande bruidegom (Henry Goldings eerste filmstapjes) verzweeg dat hij stiekem de meest begeerlijke vrijgezel van Signapore is zijn familie tot de opperste top van de high society behoort. De New Yorkse Rachel (Constance Wu) ontdekt al snel dat ze allesbehalve de gedroomde schoondochter is.
Netflix deed vergeefse pogingen om John M. Chu’s verfilming als Netflix Original in te lijven. Er stond veel op spel. Warner Bros. was vastberaden om het Aziatisch-Amerikaans project in eigen huis te houden. Ondertussen haalden luxueuze modemerken als Dolce & Gabbana, Valentino en Dior hun zoetste woordjes boven om de ensemblecast te kleden. De streamingsdienst schoof bedenker Kevin Kwan een cheque met 7 cijfertjes toe én de garantie op een trilogie. Maar Warner Bros. beloofde de schrijver een wereldwijde bioscooprelease. Die bleek zo succesvol, dat de sequel ‘China Rich Girlfriend’ er sowieso al komt.
7. Long Shot (2019)
Noem ‘Long Shot’ gerust de ‘Notting Hill’ van de jaren ’10. Ooit babysitte de idealistische 16-jarige Charlotte (Charlize Theron) op haar 3 jaar jongere buurjongetje Fred Flarsky (Seth Rogen). 18 jaar later is ze één van de invloedrijkste vrouwen van Amerika. De ambitieuze blonde minister van Buitenlandse Zaken mikt zelfs op het Witte Huis.
Brooklynner Fred is inmiddels een vlijmscherpe journalist met een autoriteitsprobleem die verdacht veel op de laidback wiet promotende acteur Seth Rogen lijkt. Fred wil niet langer naar de pijpen van zijn hebberige baas (Andy Serkis onder een protserige Geert Wilders-poederpruik) dansen en is toe aan een nieuwe uitdaging.
Per toeval kruisen de tegenpolen elkaars pad op een exclusief feestje. De overernstige Charlotte kan wel een in grappen en grollen grossierende speechschrijver gebruiken voor haar presidentscampagne, tot ergernis van haar adviseurs. Wat kan er mislopen, als je weet dat Fred zijn onbereikbare babysitcrush stiekem nooit vergeten is?
Leuk detail: als je goed kijkt naar het blauwgroene trainingsjack dat Fred een halve film lang draagt, zie je het opschrift ‘Looise A.V.’ en ‘ASLK’. Blijkbaar viste de kostuumdesigner in een vintagewinkel een jaren 80 jasje van de (nog steeds!) bestaande Looise Atletiekvereniging uit het Belgische-Limburgse Tessenderlo op als rekwisiet.
6. Enough Said (2013)
Op 19 juni 2013 bezweek James Gandolfini aan een hartaanval. In Italië, wat ergens wel een passende sterfplaats was, voor de lieve beer die tussen 1999-2007 maffiabaas Tony Soprano neerzette in de iconische HBO-serie ‘The Sopranos’. 3 maanden later ging ‘Enough Said’ in première op het Toronto International Film Festival. De wereld kon nog een laatste keer zien wat voor een veelzijdige acteur ze dat voorjaar verloren had.
Want ‘Enough Said’ werd allesbehalve een afscheid in mineur. James Gandolfini zette de gescheiden Albert neer, die onverwachts weer geloof in de liefde krijgt door Eva (Julia Louis-Dreyfus). Klein detail, de masseuse blijkt de nieuwe boezemvriendin van zijn ex, Marianne (Catherine Keener).
Nicole Holofceners film bleek een verademing in het romcom genre waarin oudere acteurs en actrices doorgaans genoegen moeten nemen met een bijrol als bemoeizuchtige oudjes. Het leek alweer van Jack Nicholsons en Diane Keatons ‘Something’s Gotta Give’ uit 2003 geleden dat Hollywood dat zelf besefte. Gandolfini en Louis-Dreyfus toonden treffend dat er geen leeftijd op dartele tweede liefdes staat. Niet op het bioscoopscherm, en al helemaal niet in het echte leven.
5. Obvious Child (2014)
Doorgaans spelen romantische komedies het veiliger dan de goudkluis van de DNB. De laatste jaren komt daar eindelijk verandering in. ‘Obvious Child’ zorgde in 2014 al voor een mijlpaal van jewelste door abortus bespreekbaar te maken.
Ongewenste zwangerschappen kwamen natuurlijk al voor in films als ‘Juno’, ‘Knocked Up’ en ‘Waitress’. Maar er effectief een ‘Planned Parenthood’-kliniek bijsleuren? Dat was een primeur voor het doorgaans vederlichte romcomgenre. Het gevoelige onderwerp maakte van Gillian Robespierre’s langspeeldebuut niet bepaald een crowdpleaser.
Toch puurde de schrijfster-regisseuse een uitzinnig hilarische prent uit het delicate thema. Na een dronken onenightstand met Max (Jake Lacy), vogelt stand-upcomédienne Donna (‘Parks and Recreation’-castlid Jenny Slate) enkele weken later uit dat ze zwanger is.
De abortuskliniek blinkt niet uit in timing. Donna kan kiezen tussen een afspraak op haar moeders verjaardag of Valentijn. Het wordt de sterfdag van de patroonheilige der gehaaide suikerzoete koophandelarij. Ondertussen schuimt Max, de bezwangeraar in kwestie, de straten van New York af op zoek naar zijn eennachtsliefde.
4. Crazy, Stupid, Love (2011)
Het decennium was nauwelijks goed en wel begonnen, of het baarde met ‘Crazy, Stupid, Love’ al een instant klassieker. Die fonkelende sterrencast alleen al. Steve Carell! Ryan Gosling! Julianne Moore! Emma Stone! Marisa Tomei! Kevin Bacon! Dat is een fraaie vitrinekast Oscars en Golden Globes bij elkaar.
Steven Carell is uiteraard op zijn best als de hopeloze Cal, die na een etentje letterlijk uit zijn huwelijk springt als zijn vrouw Emily (Julianne Moore) opbiecht dat ze het met haar collega (Kevin Bacon) doet. Thuis wacht zoon Robbie, die zo zijn eigen hartzeer beleeft als babysister Jessica (Analeigh Tipton) zijn toenaderingspogingen onbeantwoord laat.
In zijn zoektocht naar een posthuwelijkverzetje loopt Cal tegen de perfect afgetrainde en goed in pak gestoken torso van womanizer Jacob (Ryan Goslin in zijn meest verleidelijke modus). Terwijl Jacob de stuntelige Cal de kneepjes van het vak leert, wordt de ‘Old Fashioned’-nippende womanizer voor de verandering zélf eens verliefd. Maar rechtenstudente Hannah (Emma Stone) blijkt geen prooi als een andere. Geen buikspieren (‘Seriously? It’s like you’re Photoshopped!’) die daar wat aan kunnen veranderen.
3. Silver Linings Playbook (2012)
Romcoms geen spek voor de Academy’s bek? ‘Silver Linings Playbook’ bewees in 2013 het tegendeel. Dat voorjaar trokken regisseur David O. Russell en de zijnen naar het Dolby Theater met maar liefst 8 kansen op een Oscarbeeldje. En het waren niet bepaald kermiskoersprijzen die daar op spel stonden.
De film dong mee in alle acteercategorieën (Bradley Cooper en Jennifer Lawrence voor Beste Hoofdrol, Robert De Niro en Jacki Weaver voor Bijrol), en ook de Academy Awards voor Beste Film, Regisseur, Montage en Bewerkte Scenario lagen even in handbereik. Uiteindelijk ging enkel de in een fabuleuze lichtroze strapless Dior Couture jurk gehulde Jennifer Lawrence met het beeldje van Beste Actrice naar huis. Al had de filmpers het de volgende dag vooral over J-Laws fameuze struikelpartij over de trappen naar het podium.
David O. Russell, die zelf een bipolaire zoon met OCD heeft, registreerde de aandoenlijke aantrekkings- en afstotingskracht tussen de bipolaire Pat (Bradley Cooper) en de depressieve jonge weduwe annex nymfomane Tiffany (Jennifer Lawrence) op een even eerlijke als hilarisch geestige manier.
Robert De Niro, die Pats obsessief-compulsief op footballwedstrijden gokkende vader speelt, toont nog eens wat voor een komisch genie hij is als hij zijn automatische piloot achterwege laat. Jacki Weaver drentelt minstens even grappig door de film als de te pas en onpas ‘crabby snacks and homemades’ aanrukkende moederkloek die haar mentaal getroebleerde zoon uit de psychiatrische instelling sleurt.
2. About Time (2013)
Na ‘The Notebook’ (2004) was Rachel McAdams dé nieuwe koningin van het romantische genre. Met rollen in auteursfilms als Anton Corbijns ‘A Most Wanted Man’ en Wim Wenders ‘Every Thing Will Be Fine’ probeerde ze die stempel 10 jaar later van zich af te schudden. Maar eerst schitterde de Canadese schone in ‘About Time’. Een perfecte filmkeuze: de actrice had al ervaring met zeemzoete melodramatische tijdreisliefdes na ‘The Time Traveler’s Wive’ (2009).
Dat niet die film, maar wél ‘About Time’ in dit lijstje staat, danken we aan Richard Curtis. De man achter de onverwoestbare kerstromcom ‘Love Actually’ (2003) en de oerBritse successcenario’s van ‘Notting Hill’, ‘Four Weddings and a Funeral’ en ‘Bridget Jones’s Diary’ draaide een op alle vlakke superieure tijdreisromance. Curtis’ vaste mannelijke lead Hugh Grant was inmiddels te oud voor de rol van Tim Lake. Geen erg. Met Domhnall Gleeson is Hugh Grants opvolging als dromerige stuntel al lang verzekerd.
Op Tims 21ste verjaardag vertelt zijn vader (Bill Nighy) dat alle mannen in hun familie kunnen tijdreizen. Die gave gebruikt de jongeman niet voor geld of roem, maar voor liefde. De terugkerende ontmoetingen tussen Gleesons Tim en Rachel McAdams magnetiserende Mary behoren tot de mooiste in het genre. Maar wat ‘About Time’ zo sterk maakt, is dat de film ook ruimschoots de tijd neemt voor de prachtig uitgewerkte vader-zoonrelatie tussen Nighy en Gleeson.
1. The Big Sick (2017)
Toen Kumail Nanjiani, die in november 2020 opduikt in Marvels ‘Eternals’, zijn indrukwekkende afgetrainde nieuwe look toonde, stak ook vrouwlief Emily V. Gordon haar bewondering niet onder stoelen of banken op haar sociale media. De twee zijn al samen sinds 2006, een bescheiden record naar Hollywoodnormen. Toch stond hun huwelijk niet in de sterren geschreven.
Kumail Nanjiani, die definitief doorbrak met de HBO komedie ‘Silicon Valley’, komt uit een streng gelovige Pakistaanse moslimnest. Zijn ouders hadden zo zelf wel hun eigen visie op hun zoons toekomstige levenspartner. Stiekem date hij met de Amerikaanse Emily V. Gordon. Het paar beleefde woelige tijden, omdat Kumail het keer op keer vertikte Emily aan zijn ouders voor te stellen. Door een gruwelijke speling van het lot, belandde Emily te midden van hun slabakkende relatie in een mysterieuze coma. Kumail stond nog steeds opgegeven als haar medische contactpersoon. De plotse ontmoeting met Emily’s pittige oudjes in het ziekenhuis liep niet bepaald gesmeerd.
Het goede nieuws? Emily raakte uit de coma. Het paar overwon de cultuurverschillen en ouderlijke bemoeizucht. Langzamerhand brak de ambitieuze komiek door in Hollywood. Samen met Emily maakte hij het amusante ‘The Meltdown with Jonah and Kumail’. In 2017 gingen ze een stapje verder. Samen schreven ze ‘The Big Sick’. Een film gebaseerd op Emily’s comadagen en Kumails hilarische confrontaties met zijn strenge sjiitische ouders en toekomstige schoonfamilie (heerlijk neergezet door Ray Romano en Holly Hunter).
Kumail speelde zichzelf. Zoe Kazan nam de rol van zijn aanstaande vrouw voor haar rekening. En zo werd het met een Oscarnominatie voor Beste Originele Scenario beloonde ‘The Big Sick’ de mooiste romcom van het decennium.
Dit artikel is geschreven door Matthias Van de Velde. Hij komt uit de verguisde carnavalsstad Aalst en studeerde Klassieke Geschiedenis en Europese Politiek aan UGent. Hij is nog steeds boos dat hij als 6-jarige dreumes niet mee mocht toen ‘Bram Stoker’s Dracula’ en ‘Jurassic Park’ in de bios draaide. Hij schrijft nooit een woord te veel, tenzij hij zich laat gaan.
Meer beste films van het laatste decennium (2010s)
- 20 Leukste Komediefilms van het laatste decennium
- Top 20 Beste Actiefilms van het afgelopen decennium (2010s)
- 20 Beste Animatiefilms van de laatste 10 jaar
